Ο Γκούτσιο Γκούτσι άνοιξε ένα μικρό κατάστημα το 1921 με δερμάτινα είδη. Η επιτυχία τον περίμενε και η εταιρεία αναπτύσσεται γύρω από τον τομέα της ιππασίας. Το 1930 ο οίκος επεκτείνεται και σε παπούτσια, γάντια, και εσώρουχα. Κατά την περίοδο της φασιστικής δικτατορίας λόγω ελλείψεως δέρματος και πρώτων υλών, ο σχεδιαστής, που πρέπει να φανεί ότι είναι δημιουργικός, ακριβώς μετά το β Παγκόσμιο πόλεμο εισάγει στην αγορά την «τσάντα μπαμπού» και που εξαιτίας της επιτυχίας της το υλικό αυτό θα χρησιμοποιηθεί σε πολλά άλλα προϊόντα. Οι λωρίδες πράσινο/ κόκκινο/ πράσινο, σημάδι αναγνώρισης του οίκου, εμφανίζονται την ίδια περίπου εποχή. Το 1953 ο Guccio Gucci πέθανε και ο οίκος περνάει στα χέρια των 4 γιων του. Στη δεκαετία του 1960, αρχίζει η διεθνοποίηση της εταιρείας, πρώτα με τις Ηνωμένες Πολιτείες και μετά με την Ασία. Το λογότυπο GG ( για τα αρχικά των Guccio Gucci) δημιουργείται. Η δεκαετία του 1980 ήταν μια περίοδος παρακμής για τον οίκο. Στη δεκαετία του 1990 ο Tom Ford φτάνει φέρνοντας στον οίκο με την Ιταλική προέλευση την ανανέωση μαζί με τη μούσα του Caroline Roitfeld, τότε επικεφαλής της Γαλλικής Vogue. To 1999 κατά τη διάρκεια της διαμάχης για το Gucci, ο Μπερνάρ Αρνό και ο Φρανσουά Πινό προσπαθούν να πάρουν τον έλεγχο του οίκου. Η ομάδα Pinault-Printemps-Redoute, μετέπειτα Kering, παίρνει την πλειοψηφία χάρη σε μια οικονομική συμφωνία. Το έτος 2008, είδε τη γέννηση μιας νέας έννοιας του οίκου μαζί με το άνοιγμα του μεγαλύτερού του καταστήματος στη Νέα Υόρκη, στην καρδιά της 5ης λεωφόρου.
Το 2011 ο οίκος ανοίγει ένα μουσείο 1700 τετραγωνικών μέτρων στη Φλωρεντία, στο Palazzo della Mercanzia. Η τιμή πώλησης των τσαντών αυξάνεται κατά 40% μεταξύ του 2009 και 2013