Τα χρονικά της Νάρνια,του C.S Lewis.

 

Αυτός ο τίτλος ξυπνάει διαφορετικές αναμνήσεις στον κάθε άνθρωπο ανάλογα με το περιβάλλον και την παιδική του ηλικία.Κάποιος ίσως να θυμάται να παρακολουθεί με χαρά τις ταινίες μαζί με την οικογένεια του τα Σαββατοκύριακα.Κάποιος άλλος μπορεί να νοσταλγεί τα βιβλία που διάβαζε μικρός και μάγεψαν τις νύχτες και τις μέρες που αφιέρωσε σε αυτά.Φυσικά,υπάρχουν και αρκετοί που δεν έχουν ακουστά αυτό το όνομα είτε γιατί δεν έπεσε στην αντίληψη τους,είτε γιατί έπεσε αλλά δεν τους άγγιξε.

Όπως και αν έχει,το ίδιο και το αυτό.Όλοι μας έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε ένα διάλειμμα και να χαθούμε σε έναν κόσμο έξω από την δική μας πραγματικότητα,του οποίου η μαγεία δεν έχει στερέψει στο ελάχιστο.Το πόσο παλιά είναι τα βιβλία δεν έχει καμία σημασία αφού η αξία τους παραμένει αναλλοίωτη.Ίσα ίσα,η ηλικία τους και το γεγονός ότι έχουν καθιερωθεί σαν “κλασσικά λογοτεχνικά βιβλία”,επιβεβαιώνει πόσο αξιόλογα είναι.

Μέσα από αυτό το άρθρο λοιπόν,θα σας οδηγήσω σε ένα μοναδικό μέρος που έχει συναρπάσει παιδιά και ενήλικες που ασχολήθηκαν με αυτόν.

Σε αυτό το μέρος δεν θα πάτε με τρένα και πλοία.Δεν χρειάζεστε εισιτήρια και χάρτες ούτε βαλίτσες και προετοιμασίες.Χρειάζεστε μόνο μία ντουλάπα.

Ναι,καλά ακούσατε.

Πριν όμως εξηγήσω τι εννοώ,ας δούμε λίγα πράγματα για εκείνον που έχτισε αυτήν την ντουλάπα.Αυτόν τον κύριο που άκουγε στο όνομα Clive Staples Lewis ή όπως είναι ευρέως γνωστός C. S. Lewis.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

 

Ο Clive Staples Lewis γνωστός και στους φίλους του ως “Τζακ”, γεννήθηκε στο Μπέλφαστ της Ιρλανδίας στις 29 Νοεμβρίου 1898. Απο μικρός γνώρισε τον πόνο και την οδύνη αυτής της ζωής αφού στην τρυφερή ηλικία των 9 ετών, είδε την αγαπημένη του μητέρα να πεθαίνει απο καρκίνο. Λίγα χρόνια αργότερα όταν ξέσπασε ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος, ο ίδιος  πολέμησε στην πρώτη γραμμή στα χαρακώματα, βιώνοντας τη φρίκη και τον ανθρώπινο πόνο. Όντας φοβερός βιβλιόφιλος απο μικρό παιδί κατέληξε καθηγητής στο  πανεπιστήμιο της Οξφόρδης όπου και έγινε αδελφικός φίλος με τον επίσης καθηγητή και συγγραφέα του “Άρχοντα των Δαχτυλιδιών”, Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν. Ο ίδιος μεγάλωσε σε ένα συντηρητικά χριστιανικό περιβάλλον με αποτέλεσμα η θλίψη και η απώλεια που άρχισε να βιώνει ήδη απο μικρό παιδί να τον καταστήσουν έναν φανατικό άθεο. Με τα χρόνια όμως και εν τέλει με την συμβουλή και προτροπή του Τόλκιν ύστερα απο μια μεγάλη μεταμεσονύκτια συζήτηση στο Addison’s Walk (μονοπάτι στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης), στα 33 του χρόνια στρέφεται πλέον συνειδητά στον χριστιανισμό. Έκτοτε με μελέτη άνευ προηγουμένου (μπορούσε να μελετά κείμενα στα αρχαία ελληνικά) έμεινε πλέον στην ιστορία με τα συγγράματά του υπερασπιζόμενος τον χριστιανισμό. Στα τόσα επιτυχημένα βιβλία που λατρεύτηκαν απο τον κόσμο, συμπεριλαμβάνονται φυσικά και τα “Χρονικά της Νάρνια” όπου μέχρι σήμερα απαριθμούν περίπου 120 εκατομμύρια πωλήσεις.

 

Ranking

 

Όλη η ιστορία ξεκίνησε από μία ντουλάπα η οποία λειτουργεί σαν πύλη που σε βγάζει από τον κόσμο μας,οδηγώντας σε στην Νάρνια,ένα μέρος βγαλμένο από παραμύθι.Εκεί,κατοικούν άνθρωποι όπως και εμείς,μεγάλοι και σπουδαίοι βασιλιάδες και βασίλισσες,γενναίοι στρατιώτες,αλλά και άτομα με υπερφυσικές δυνάμεις.Επίσης,στο μέρος αυτό ζουν διάφορα ζώα που διαθέτουν λογική σκέψη και αντίληψη των καταστάσεων.Παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη των γεγονότων καθ’ όλη την διάρκεια των Χρονικών και φροντίζουν να βοηθάνε ή να σαμποτάρουν τους ανθρώπους,ανάλογα με το συμφέρον και τις πεποιθήσεις τους.

Όπως κάθε κόσμος,φανταστικός και μη,η Νάρνια αντιμετωπίζει διάφορα προβλήματα.Οι ήρωες μας πρέπει να τα βγάλουν πέρα κάθε φορά και να επιβιώσουν απέναντι σε τρομερούς κινδύνους.Ο κίνδυνος μπορεί να είναι ένας εμφύλιος πόλεμος,ένα ταξίδι στις απέραντες θάλασσες που εξαπολύει σκοτάδι,μυστικά και ψέματα που οδηγούν σε προδωσίες ή μάγισσες που θέλουν να πατήσουν επί πτωμάτων για την εξουσία.Γενικά,ο “ανταγωνιστής”,διαφέρει από βιβλίο σε βιβλίο.

Οι κίνδυνοι και οι καταστάσεις τις οποίες καλούνται να αντιμετωπίσουν οι πρωταγωνιστές ποικίλουν.Μάλιστα, και οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές αλλάζουν ανάλογα με το βιβλίο και το χρονικό πλαίσιο στο οποίο αυτό λαμβάνει χώρα.

Μία μικρή περίληψη των βιβλίων που αποτελούν τα Χρονικά της Νάρνια:

 

Το Λιοντάρι η Μάγισσα και η Ντουλάπα
Ένα μικρό κορίτσι ονόματι Λούσυ Πέβενσι  παίζει κρυφτό με τα αδέρφια της σε ένα άγνωστο και παράξενο σπίτι.Στην προσπάθεια της να βρεί κρυψώνα ανακαλύπτει μία ιδιαίτερη ντουλάπα.Πίσω από τα πανοφώρια και τα παλτά,η ντουλάπα αυτή κρύβει ένα όμορφο και παγωμένο δάσος. Την απόκοσμη αυτή ομορφιά με ένα φανοστάτη να λάμπει στο παγωμένο αυτό τοπίο, η Λούσυ θα θελήσει να εξερευνήσει.Γρήγορα όμως θα καταλάβει ότι τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται.Ευτυχώς για εκείνη,θα τη ψάξουν τα αδέρφια της.Ο μεγαλύτερος Πίτερ,η στοργική Σούζαν και ο φιλόδοξος Έντμουντ.

 

Ο Πρίγκιπας Κασπιανός

Στο βιβλίο αυτό τα τέσσερα παιδιά του Πέβενσι του πρώτου μυθιστορήματος επιστρέφουν στην Νάρνια, περίπου ένα χρόνο αργότερα μετά τα γεγονότα του πρώτου μυθιστορήματος στην Αγγλία, αλλά 1300 χρόνια αργότερα στη Νάρνια. Είναι το μοναδικό βιβλίο των Χρονικών όπου οι άντρες κυριαρχούν στη Νάρνια. Τα ομιλούντα ζώα και τα μυθικά όντα καταπιέζονται και μερικά από αυτά απειλούνται με εξαφάνιση. Τα αδέλφια, οι θρυλικοί βασιλιάδες και οι βασίλισσες της Νάρνια , καλούνται με μαγικό τρόπο στην Νάρνια, για άλλη μια φορά παιδιά, από τον πρόσφυγα Πρίγκιπα Κασπιανό .

 

Ο Ταξιδιώτης της Αυγής

Μια θαλασσινή περιπέτεια πέρα από τα γνωστά εδάφη της Νάρνια. Καλούνται να αντιμετωπίσουν κινδύνους, να αψηφήσουν πειρασμούς, να πλεύσουν σε μέρη που δεν υπάρχουν στους χάρτες.Να φτάσουν ως..το τέλος του κόσμου!

 

Ο Ασημένιος Θρόνος

Ένα μυστηριώδες τέρας, ένας εξαφανισμένος πρίγκιπας και μια αποστολή στα έγκατα της γης!

 

Το Άλογο και το Αγόρι του

Ένα μικρό αγόρι μαθαίνει την αληθινή καταγωγή του και τολμά να δραπετεύσει από τον ψεύτικο κόσμο στον οποίο μεγάλωσε. Κατά τη διάρκεια της περιπλάνησής του θα συναντήσει ένα κορίτσι με  φλογερή καρδιά και με τα ίδια όνειρα. Μαζί θα ταξιδέψουν σε μεγάλους πολιτισμούς και στις αχανείς ερήμους. Ετοιμαστείτε για ένα παραμύθι με άρωμα μέσης Ανατολής.

 

Ο Ανιψιός του Μάγου

Το βιβλίο αυτό πρόκειται να δώσει απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα που έχει ο αναγνώστης για τον κόσμο της Νάρνια. Ίσως το πιο “τρομακτικό”-ατμοσφαιρικό βιβλίο της σειράς.

 

Η Τελευταία Μάχη

Η Νάρνια απειλείται και όλα δείχνουν να είναι χαμένα. Μα κάποιοι πιστοί και γενναίοι -λίγοι στον αριθμό- θα τολμήσουν να ορθώσουν το ανάστημά τους και να παλέψουν μέχρις εσχάτων! Ίσως το πιο δύσκολο βιβλίο (σε ουσιαστική και βαθιά κατανόηση) του Λιούις.

 

Η σειρά με την οποία μπορείτε να τα διαβάσετε:

1.Το Λιοντάρι η Μάγισσα και η Ντουλάπα (1950)
2.Ο Πρίγκιπας Κασπιανός(1951)
3.Ο Ταξιδιώτης της Αυγής(1952)
4.Ο Ασημένιος Θρόνος (1953)
5.Το Άλογο και το Αγόρι του (1954)
6.Ο Ανιψιός του Μάγου (1955)
7.Η Τελευταία Μάχη (1956)

ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΕΣ

(Περιλαμβάνουν spoiler για το πρώτο,κυρίως,βιβλίο)

Μια εναλλακτική εκπαίδευση

Ο Πίτερ, η Σούζαν, ο Έντμουντ και η Λούσι μένουν με τον καθηγητή στο σπίτι του στην εξοχή κατά τη διάρκεια των σχολικών διακοπών. Κατά πάσα πιθανότητα, τα παιδιά πρόκειται να λάβουν μια εναλλακτική εκπαίδευση που θα συμπληρώνει εκείνη που παρέχεται από τα σχολεία τους. Ο καθηγητής δίνει στον Πίτερ και τη Σούζαν ένα παράξενο αλλά πολύτιμο μάθημα λογικής, όταν προτείνει ότι η Λούσι μπορεί να τους λέει την αλήθεια για τη Νάρνια. Επιπλέον, ο καθηγητής εκφράζει επανειλημμένα την αγανάκτησή του με το σχολικό σύστημα, γεγονός που ενισχύει την πιθανότητα ότι ο ίδιος ο Lewis ήταν απογοητευμένος από το αγγλικό εκπαιδευτικό σύστημα. Η όλο και πιο αρνητική προσωπικότητα που επιδεικνύει ο Έντμουντ στο σχολείο ανησυχεί τον Πίτερ και τη Σούζαν. Η αναζήτησή τους στον κόσμο της Νάρνια, ωστόσο, οδηγεί τα παιδιά σε μια διαδικασία πνευματικής μεταμόρφωσης που είναι ιδιαίτερα σημαντική για τον Έντμουντ.

 

Στη Νάρνια, τα παιδιά εκτίθενται σε κρίσιμα μαθήματα για τη φιλία, την πίστη, την ορθή κρίση, τη συγχώρεση, το θάρρος και την αυτοθυσία. Ο αναγνώστης καλείται να συμμετάσχει σε αυτό το ταξίδι, αλλά η εκμάθηση αυτών των μαθημάτων απαιτεί φαντασία και προθυμία να εμπιστευτεί την απλή, ξεκάθαρη λογική που υποδηλώνει ότι ένας κόσμος σαν τη Νάρνια μπορεί να υπάρχει στην πραγματικότητα. Το σύμπαν που ο Lewis παρουσιάζει στους αναγνώστες του γίνεται ένα όχημα μέσω του οποίου προσφέρει ένα εναλλακτικό μέσο για την εκμάθηση των κρίσιμων στοιχείων της προσωπικής και πνευματικής ανάπτυξης.

 

Λογική και πίστη

Όταν ο Πίτερ και η Σούζαν πλησιάζουν τον καθηγητή με τις ανησυχίες τους για τη Λούσι και την ιστορία της για τη Νάρνια, ο καθηγητής τους οδηγεί σε μια απλή άσκηση λογικής, στην οποία παίρνουν αυτό που ξέρουν ότι είναι αλήθεια (η Λούσι είναι ένα ειλικρινές κορίτσι) και αυτό που έχουν παρατηρήσει (η Λούσι δεν έχει τρελαθεί) για να καταλήξουν στο λογικό συμπέρασμα. Αυτό το συμπέρασμα, προτείνει ο καθηγητής, είναι ότι η ιστορία της Νάρνια είναι αληθινή. Η αποδοχή αυτού του λογικού συμπεράσματος, ωστόσο, απαιτεί σημαντική ποσότητα πίστης. Με αυτόν τον τρόπο, ο Lewis κατασκευάζει τη σκαλωσιά για μια αφήγηση που θα επιτρέψει στον αναγνώστη να πιστέψει στην ύπαρξη ενός τόπου όπως η Νάρνια.

 

Ο σκεπτικισμός που αφαιρεί από την πιθανότητα να είναι αληθινή η ιστορία της Λούσι για τη Νάρνια εκφράζεται μέσω του χαρακτήρα του Έντμουντ, ο οποίος αμφισβητεί την καλοσύνη του κοκκινολαίμη, του κ. Τάμνους και του κ. Κάστορα. Η ίδια η Λευκή Μάγισσα εκφράζει επίσης σκεπτικισμό για το αν ο Άσλαν θα κρατήσει την υπόσχεση που της έδωσε. Σε κάθε μία από αυτές τις περιπτώσεις, υπάρχει ένα λογικό επιχείρημα που μπορεί να υποστηριχθεί υπέρ της πίστης, ωστόσο οι σκεπτικιστές δείχνουν μικρή προθυμία να αποδεχτούν την καλοσύνη των άλλων χαρακτήρων.

 

Παιδική ηλικία

Η ιστορία αυτή μπορεί να διαβαστεί ως παιδική ιστορία, και ο Lewis σίγουρα κάνει χρήση αυτού του είδους, καθώς η μορφή της είναι ουσιαστικά αυτή του παραμυθιού. Ωστόσο, μπορούμε να πούμε περισσότερα για την παιδική ηλικία στο “Το λιοντάρι, η μάγισσα και η ντουλάπα”. Η Λούσι, η μικρότερη, είναι η πρώτη που εκφράζει την περιέργειά της για την ντουλάπα. Χωρίς την αγνή, αθώα περιέργειά της, τα παιδιά δεν θα είχαν ποτέ ταξιδέψει στη Νάρνια. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας, η Λούσι παρουσιάζεται ως ο πιο παρατηρητικός από τους χαρακτήρες. Στο τέλος, ακόμη και όταν καταλαμβάνει το θρόνο, διατηρεί μια ευχάριστη, παιδική αθωότητα.

Μέσα από την αθωότητα της Λούσι, ο Lewis δείχνει τη σημασία της προσκόλλησης σε ό,τι ξέρει κανείς ότι είναι αληθινό, την πίστη, τη φιλία και τη γνήσια πίστη. Αν κάποιος διαθέτει αυτά τα χαρακτηριστικά, φαίνεται να πιστεύει, δεν υπάρχει χώρος για σκεπτικισμό.

 

Χριστιανικός συμβολισμός

Ο Lewis ήταν σαφώς επηρεασμένος από τις χριστιανικές του πεποιθήσεις όταν έγραψε αυτή την ιστορία, αν και μπορεί επίσης να διαβαστεί ως μια απλή ιστορία ανθρώπινης ανάπτυξης. Οι ιστορίες των Παθών του Χριστού και της Ανάστασης του Χριστού αντικατοπτρίζονται στον χαρακτήρα του λιονταριού Άσλαν, ο οποίος είναι ο γιος του θεοποιημένου αυτοκράτορα-πίσω από τη θάλασσα. Ο Άσλαν φτάνει στη Νάρνια για να τη σώσει από τη Λευκή Μάγισσα. Η απόφασή του να αφήσει τον εαυτό του να σκοτωθεί από τη μάγισσα στη θέση του Έντμουντ απηχεί την προθυμία του Χριστού να πεθάνει για τις αμαρτίες της ανθρωπότητας. Τόσο ο Χριστός όσο και ο Άσλαν βαδίζουν προς το θάνατό τους γεμάτοι βαριά θλίψη, φοβούμενοι τον πόνο και τα βάσανα που πρόκειται να υποστούν, και παλεύουν να διατηρήσουν την πίστη τους ότι πράγματι θα επιστρέψουν στη ζωή. Σε μια σκηνή που θυμίζει τη σταύρωση του Χριστού, ο Άσλαν δένεται στο Πέτρινο Τραπέζι και σκοτώνεται με μαχαίρι. Μετά από λίγο καιρό, ο Άσλαν επιστρέφει στη ζωή και είναι πιο υπέροχος από ποτέ. Η ανάστασή του εμπνέει θαυμασμό στη Σούζαν και τη Λούσι, οι οποίες ήταν μάρτυρες του θανάτου του.

 

Θάρρος

Ο Πίτερ και ο Έντμουντ ενηλικιώνονται μεταφράζοντας τις ειδικές τους δεξιότητες σε αξιοσημείωτες πράξεις θάρρους, ιδίως στη μάχη. Ο Πίτερ επιδεικνύει την ανδρεία του σκοτώνοντας τον γκρίζο λύκο και ο Έντμουντ δείχνει το θάρρος του εκμεταλλευόμενος στο έπακρο την καθαρή αρχή που του δόθηκε, συντρίβοντας το ραβδί της Λευκής Μάγισσας κατά τη διάρκεια της τελευταίας μάχης. Ο Άσλαν κάνει ιππότες και τα δύο αγόρια για να επιβραβεύσει τη γενναιότητά τους. Ο Άσλαν είναι ένα άλλο παράδειγμα θαρραλέου χαρακτήρα, επειδή αντιμετωπίζει το θάνατο χωρίς να γυρίζει την πλάτη στην υπόσχεσή του.

 

Συγχώρεση

 Όταν ο Έντμουντ σώζεται από βέβαιο θάνατο από το χέρι της Λευκής Μάγισσας, έχει μια μακρά συζήτηση με τον Άσλαν, το περιεχόμενο της οποίας δεν γνωρίζει κανείς εκτός από το λιοντάρι και τον Έντμουντ.  Ο Έντμουντ συγχωρείται από τον Άσλαν, καθώς και από τους αδελφούς και τις αδελφές του, οι οποίοι συμφωνούν ότι το παρελθόν είναι παρελθόν.  Η ύψιστη πράξη συγχώρεσης και αυτοθυσίας γίνεται από τον Άσλαν, ο οποίος δέχεται τον θάνατο από τη Λευκή Μάγισσα στη θέση του Έντμουντ.  Πιστεύει ότι η ζωή του Έντμουντ είναι πολύτιμη και αξίζει να πεθάνει για αυτήν, παρά τις πράξεις του παρελθόντος του.  Ο Lewis φαίνεται να πιστεύει ότι η συγχώρεση για τα λάθη του παρελθόντος είναι ο τρόπος με τον οποίο οι σχέσεις θεραπεύονται και ενδυναμώνονται.  Είναι επίσης το θεμέλιο για μια ισχυρή κοινότητα.

 

Φιλία και αφοσίωση

 Η Λούσι και ο κ. Τάμνους, ο φαύνος, είναι οι πρώτοι αληθινοί φίλοι που βλέπουμε στο Λιοντάρι, η Μάγισσα και η Ντουλάπα.  Η Λούσι χαρίζει το μαντήλι της και ο κ. Τάμνους αρνείται να παραδώσει τη νέα του φίλη στη Λευκή Μάγισσα.  Η φιλία αναδεικνύεται αργότερα στους χαρακτήρες του κυρίου και της κυρίας Κάστορα, οι οποίοι οδηγούν τα παιδιά στο Πέτρινο Τραπέζι, όπου βρίσκουν τον Άσλαν.  Ο κ. Κάστορας δείχνει το μαντήλι της Λούσι ως ένδειξη ότι είναι φίλος του κ. Τάμνους και, επομένως, φίλος της Λούσι.  Η επίδειξη πίστης της Λούσι στον κ. Τάμνους είναι επίσης μια κινητήρια δύναμη της ιστορίας, καθώς οι χαρακτήρες κάνουν ό,τι μπορούν για να σώσουν τον κ. Τάμνους.

 

Γεύματα

 Τα γεύματα της Λούσι με τον κύριο Τάμνους και το υγιεινό γεύμα που ετοιμάζουν ο κύριος και η κυρία Μπίβερ έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την ατελείωτη όρεξη του Έντμουντ για τις τουρκικές λιχουδιές που του δίνει η Λευκή Μάγισσα.  Τα γεύματα με τον κύριο Τάμνους και τον κύριο και την κυρία Κάστορα συνοδεύονται από φιλία και χρήσιμες συζητήσεις, όπως ιστορίες για το δάσος και πληροφορίες για τον Άσλαν.  Το δώρο της Λευκής Μάγισσας, όμως, είναι καθαρά κακό και έχει σκοπό να δημιουργήσει στον Έντμουντ μια ανθυγιεινή, ακόρεστη όρεξη για περισσότερα, μετατρέποντάς τον έτσι σε σκλάβο της.

 

Ο δίσκος με το τσάι που προσφέρει ο Άγιος Βασίλης στους Κάστορες και τα παιδιά, καθώς και το πρωινό στο δάσος, στο οποίο σκοντάφτουν η Λευκή Μάγισσα και ο Έντμουντ, αποκαλύπτουν ότι τα γεύματα μπορούν να χρησιμεύσουν ως ενδείξεις καλής διάθεσης, φιλίας και οικογένειας.  Η Λευκή Μάγισσα, ωστόσο, αποκαλεί το γεύμα καθαρή “λαιμαργία” και μετατρέπει τα πλάσματα που το καταναλώνουν σε πέτρα.  Το γεγονός ότι η ίδια η Λευκή Μάγισσα δεν εμφανίζεται ποτέ να τρώει υποδηλώνει ότι διαφέρει από τα άλλα, “καλά” πλάσματα.