Σκυταλοδρομία

Στον αθλητισμό, τα δύο πρότυπα αγώνων σκυταλοδρομίας είναι τα 4 × 100μ. και το 4 × 400 μέτρα . Παραδοσιακά, το 4 × 400 m σκυταλοδρομίας στον τελικό είναι η τελευταία εκδήλωση της στο στίβο, και συναντάται συχνά με ένα πολύ ενθουσιώδες πλήθος, ειδικά αν το τελευταίο σκέλος είναι ένας κοντινός αγώνας. Είναι δύσκολο να μετρήσετε τα ακριβή χωρίσματα σε ένα  4 × 400 (ή 4 × 100).Για παράδειγμα, εάν μια ομάδα έτρεξε σε 3 λεπτά 4 × 400, δεν σημαίνει ότι κάθε δρομέας της ομάδας πρέπει να εκτελέσει ένα ανοιχτό 400 δευτερολέπτων, διότι ένα άτομο ξεκινάει επιταχυνόμενο πριν έχει τη σκυτάλη, επιτρέποντας έτσι Ελαφρώς πιο αργή συνολικά ανοικτή 400 φορές. Ένας αθλητής σκυταλοδρομίας  4 × 400 αρχίζει γενικά σε λωρίδες για το πρώτο σκέλος, συμπεριλαμβανομένης της μεταβίβασης.Το δεύτερο σκέλος ξεκινά στη διαδρομή για τα πρώτα 100 μέτρα, μετά από το οποίο οι δρομείς επιτρέπεται να εισέλθουν στην πρώτη λωρίδα στο πίσω μέρος, αρκεί να μην παρεμβαίνουν σε άλλους δρομείς. Ένας διοργανωτής κούρσας τοποθετεί έπειτα τους τρίτους αθλητές σε μια γραμμή ανάλογα με τη σειρά με την οποία τρέχουν (με την πρώτη θέση πιο κοντά στο εσωτερικό). Οι πιο γρήγορες ομάδες περνούν πρώτα, ενώ οι πιο αργές ομάδες πρέπει να γλιστρήσουν στις εσωτερικές λωρίδες καθώς διατίθενται.

Υπάρχουν επίσης 4 × 200, 4 × 800 και 4 × 1600 , αλλά είναι πιο σπάνια, ειδικά στο επίπεδο του γυμνασίου, όπου τα σχολεία διαθέτουν γενικά μόνο έναν ή δύο ανταγωνιστικούς ισχυρούς δρομείς σε τέτοιες εκδηλώσεις.

 

Αγώνες Σκυταλοδρομίας