Το ήξερες?

Για αρχή, να ξεκαθαρίσω ότι αυτό το άρθρο καθώς και όποια άλλα παρόμοια, τα παίρνω από το Wikipedia. Ελπίζω να μην σας πειράζει. Αν ναι, πείτε το μου έτσι ώστε να παραφράσω το κείμενο την επόμενη φορά. Πάμε τώρα όμως να δούμε τι είναι οι σπάνιες γαίες…

Σπάνιες Γαίες (ΣΓ) καλούνται στη Χημεία τα μέταλλα (χημικά στοιχεία) τα οξείδια των οποίων είναι γαιώδους μορφής και κλήθηκαν έτσι λόγω της εξαιρετικής σπανιότητάς τους. Αυτά τα μέταλλα, με εξαίρεση το ύττριο και το σκάνδιο, λέγονται και λανθανίδες εκ του ονόματος του πρώτου στοιχείου της κατηγορίας αυτών στον Περιοδικό πίνακα. Παρουσιάζουν σχεδόν τις ίδιες φυσικές και χημικές ιδιότητες.

Στην κατηγορία αυτή υπάγονται τα ακόλουθα χημικά στοιχεία που μόνο για λόγους ευκολίας υποδιαιρούνται σε τρεις υποομάδες:

1η Υποομάδα: λανθάνιο, δημήτριο, πρασεοδύμιο, νεοδύμιο, προμήθειο και σαμάριο. Κύριες πηγές των στοιχείων αυτής της υποομάδας είναι τα ορυκτά μοναζίτης, τσερίτης και αλλανίτης.

2η Υποομάδα: ευρώπιο, γαδολίνιο και τέρβιο. Κύριες πηγές των στοιχείων αυτής της υποομάδας είναι τα ορυκτά σαμαρσκίτης και μερικά είδη ξενοτίμου.

3η Υποομάδα: δυσπρόσιο, όλμιο, ύττριο, έρβιο, θούλιο, υτέρβιο και λουτέτσιο. Κύριες πηγές των στοιχείων αυτής της υποομάδας είναι τα ορυκτά γαδολινίτης, ξενότιμο, ευξενίτης και φεργκιουσονίτης.

Εκ των παραπάνω μετάλλων: το λανθάνιο, το δημήτριο και το νεοδύμιο δεν είναι σχετικά τόσο σπάνια σε αντίθεση με το ευρώπιο, το τέρβιο και το θούλιο που είναι εξαιρετικά σπάνια.

Τα ορυκτά, στα οποία απαντώνται οι σπάνιες γαίες ή λανθανίδες εντοπίζονται κυρίως στην Κίνα, την Νορβηγία, τις ΗΠΑ, τη Βραζιλία, την Ινδία και την Αυστραλία.

Κατ’ αρχήν χρόνια πολλά, καλά Χριστούγεννα, και χίλια συγγνώμη που δεν έγραψα τίποτα τόσο καιρό. Όμως, όπως ίσως καταλάβατε και από τον τίτλο, το άρθρο θα είναι ενδιαφέρων.

Το θέμα που θα θίξουμε στο σημερινό και ελπίζω όχι εβδομαδιαίο «Το ήξερες?» είναι το εξής: Ποια ήταν η αντίστοιχη γιορτή των Χριστουγέννων στην αρχαία Ελλάδα??? Μμμ? Μήπως ξέρεις να μας πεις? Επ, κάτω τον κέρσορα από την γραμμή αναζήτησης! Ό,τι πληροφορία θα βρεις την έχω βρει, συγκεντρώσει, φιλτράρει, αποκωδικοποιήσει και παραφράσει και στα έχω όλα εδώ. Όσα έμαθα στα έχω εδώ γραμμένα.

Για αρχή, να ξεκαθαρίσουμε λιγάκι το εξής: ΔΕΝ έχω κάνει αντιγραφή-επικόλληση ούτε μία, ΜΙΑ, από τις γραμμές που θα διαβάσετε. Και τώρα που τα καλύψαμε όλα, ας πάμε λοιπόν ένα ταξιδάκι…. Μμμ, μην περιμένετε για ακριβή χρονολογία, προ Χριστού πάντως….

Η αντίστοιχη χρονικά και αρκετά νοηματικά γιορτή των αρχαίων Ελλήνων, ήταν……… ( τύμπανα αποκάλυψης)……. η γέννηση του θεού Ήλιου! Βέβαια, διάβασα ότι επίσης ήταν γιορτή και της γέννησης του θεού Διονύσου, αλλά επειδή δεν το βρήκα παρά σε ένα μόνο site, κρατάω μικρό καλάθι για το συγκεκριμένο. Λοιπόν, και τώρα να εξηγήσω λίγο γιατί γιόρταζαν οι αρχαίοι Έλληνες τον θεό Ήλιο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ εκείνη την περίοδο. Προσέξτε, περίοδο, όχι απόλυτα 25 Δεκέμβρη, είχε να κάνει με… δε λέω, πάντως ήταν ημερολογιακά κινητό συμβάν, αν και μην φανταστείτε με καμιά βδομάδα διαφορά… 22-25 Δεκέμβρη, εκεί…

Κύριος λόγος αυτού του εορτασμού, ήταν, όπως και τις περισσότερες φορές άλλωστε, η επεξήγηση ενός φυσικού φαινομένου, και συγκεκριμένα του χειμερινού ηλιοστασίου. Βλέποντας, ύστερα από ένα διάστημα, την μέρα να μικραίνει, οι άνθρωποι φοβήθηκαν ότι ο Ήλιος θα χανόταν και ότι η νύχτα θα σκέπαζε τα πάντα. Όταν όμως, κάπου κοντά ή και ανήμερα στην σημερινή 25 Δεκέμβρη, γιατί, να θυμίσω πως δεν είχαν το ίδιο ημερολόγιο τότε, η νύχτα υποχώρησε και η μέρα άρχισε να μεγαλώνει, οι Έλληνες νόμιζαν πως ο Ήλιος ξαναγεννιέται και έτσι προέκυψε και το έθιμο.

Και να ανοίξω τώρα μια μικρή παρενθεσούλα, και να πω το εξής: ο Χριστός ΔΕΝ γεννήθηκε 25 Δεκέμβρη. Η ημερομηνία αυτή, όπως αναφέρει μία από τις πηγές μου, καθιερώθηκε στη Ρώμη από τον Πάπα Ιούλιο τον Α, τον 4ο μ.Χ. αιώνα, κατά την… Αυγούστου απογραφής… αν δεν κάνω λάθος… και ύστερα από υπολογισμούς μετά από αντίστοιχες αναφορές σε ευαγγέλια. Όμως στην πραγματικότητα, αυτό έγινε επειδή το αρχαίο Χειμερινό Ηλιοστάσιο έπεφτε εκείνη την ημερομηνία. Τώρα γιατί το έκανε αυτό… Δεν ξέρω, αλλά προσωπικά το αποδίδω στην απόπειρα της εξάλειψης της αρχαίας ελληνικής θρησκείας, εσείς?

Και τώρα, να πάμε να κάνουμε αντιστοιχίες εθίμων. Τι εννοώ? Λοιπόν, από που άραγε να προκύπτει το έλκηθρο και το μοίρασμα των δώρων, για παράδειγμα. Λοιπόν, ο Ήλιος και ο Φωτοφόρος Απόλλωνας που εξίσου γιορτάζονταν εκείνη την εποχή ως θεός του φωτός, απεικονίζονταν στο άρμα του θεού Ήλιου να μοιράζουν φως. Έτσι λοιπόν, το άρμα έγινε έλκηθρο, τα άλογα τάρανδοι και το μοίρασμα του φωτός, μοίρασμα δώρων.

Άλλο ένα έθιμο, ήταν και το δέντρο, το οποίο αποκαλούνταν τότε Ερεσιώνη. Ήταν ένα κλαδί ελιάς στολισμένο με μαλλί προβάτου, καρύδια, σύκα, μπουκαλάκια κρασί, μέλι, λάδι… Επίσης, άλλο ένα έθιμο που επιβίωσε ήταν τα κάλαντα, που τότε δεν λέγονταν κάλαντα αλλά οκ, τα οποία κινούνταν σε παρόμοιο ρυθμό με τα σημερινά: δηλαδή εγκωμιαστικά και ευχετήρια άσματα.

Αυτά τα ολίγα! Πώς σας φάνηκε? Γράψτε μου στα σχόλια, καθώς και αν ξέρετε κάτι άλλο πάνω στο θέμα. Καλά Χριστούγεννα και πάλι, και ελπίζω να απολαύσατε το άρθρο.