Οι θρησκείες Ινδικής καταγωγής Ινδουισμός, Τζινισμός, Βουδισμός και Σιχισμός βασίζονται όλες στις έννοιες του Ντάρμα και του Κάρμα. Ο Ahimsa, η φιλοσοφία της μη βίας, είναι μια σημαντική πτυχή των ιθαγενών Ινδών θρησκειών των οποίων ο πιο γνωστός υποστηρικτής ήταν ο Mahatma Gandhi, ο οποίος χρησιμοποίησε την πολιτική ανυπακοή για να φέρει την Ινδία ενάντια στο βρετανικό Raj – αυτή η φιλοσοφία ενέπνευσε περαιτέρω τον Martin Luther King Jr. κατά τη διάρκεια της αμερικανικής πολιτικής κίνημα δικαιωμάτων. Η θρησκεία αλλοδαπής καταγωγής, συμπεριλαμβανομένων των θρησκειών του Αβραάμ, όπως ο Ιουδαϊσμός, ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ, είναι επίσης παρόντα στην Ινδία, καθώς και η Ζωροαστριανή και η Μπαχάσι Πίστη, οι οποίες διαφεύγουν από τη δίωξη από το Ισλάμ, έχουν επίσης βρει καταφύγιο στην Ινδία
Η Ινδία φιλοξενεί αρκετές εκατοντάδες γλώσσες. Οι περισσότεροι Ινδοί μιλούν μια γλώσσα που ανήκει στις οικογένειες του Ινδο-Αριακού κλάδου της Ινδοευρωπαϊκής (περίπου 77%), των Δραβιδίων (περίπου 20,61%), της Αυστροασιατικής (Μούντα) (περίπου 1,2%) ή των Σινο – Θιβετιανά (περίπου 0,8%), με ορισμένες γλώσσες των Ιμαλαΐων να μην ταξινομούνται ακόμη. Το SIL Ethnologue απαριθμεί 415 ζωντανές γλώσσες για την Ινδία.Το Rigvedic Sanskrit είναι μια από τις παλαιότερες βεβαιώσεις οποιωνδήποτε ινδο-Aryan γλωσσών, και ένα από τα πρώτα βεβαιωμένα μέλη των ινδο-ευρωπαϊκών γλωσσών. Η ανακάλυψη των Σανσκριτικών από πρώιμους Ευρωπαίους εξερευνητές της Ινδίας οδήγησε στην ανάπτυξη της συγκριτικής Φιλολογίας. Οι μελετητές του 18ου αιώνα εντυπωσιάστηκαν από τη μεγάλη ομοιότητα των σανσκριτικών, τόσο στη γραμματική όσο και στο λεξιλόγιο, με τις κλασικές γλώσσες της Ευρώπης. Εντατικές επιστημονικές μελέτες που ακολούθησαν έδειξαν ότι τα σανσκριτικά και πολλές ινδικές παράγωγες γλώσσες ανήκουν στην οικογένεια που περιλαμβάνει αγγλικά, γερμανικά, γαλλικά, ιταλικά, ισπανικά, κελτικά, ελληνικά, βαλτικά, αρμενικά, περσικά, τοχαρικά και άλλες ινδοευρωπαϊκές γλώσσες.
Ο ινδικός χορός περιλαμβάνει οκτώ κλασικές μορφές χορού, πολλές σε αφηγηματικές μορφές με μυθολογικά στοιχεία. Οι οκτώ κλασικές φόρμες που απονέμονται στην κλασσική χορευτική κατάσταση από την Εθνική Ακαδημία Μουσικής, Χορού και Δράμας της Ινδίας είναι: bharatanatyam της πολιτείας Ταμίλ Ναντού, kathak του Uttar Pradesh, kathakali και mohiniattam της Κεράλα, kuchipudi της Andhra Pradesh, yakshagana of Karnataka, manipuri του Manipur, odissi (orissi) της πολιτείας Odisha και του sattriya της Assam.
Εκτός από τις τυπικές τέχνες του χορού, οι ινδικές περιοχές έχουν μια ισχυρή ελεύθερη μορφή, λαϊκή παράδοση χορού. Μερικοί από τους λαϊκούς χορούς περιλαμβάνουν το bhangra του Punjab. το bihu του Assam · το zeliang του Nagaland? το Jhumair, Domkach, chhau of Jharkhand? το χορό Ghumura, το Gotipua, το χορό Mahari και το Dalkhai of Odisha. τα qauwwalis, birhas και charkulas του Uttar Pradesh · τα jat-jatin, nat-natin και saturi του Bihar · το ghoomar του Rajasthan και της Haryana το dandiya και garba του Gujarat · το kolattam της Άντρα Πραντές και της Telangana · η yakshagana της Καρνατάκας · Λαβάνι της Μαχαράστρα · Dekhnni της Γκόα. Οι πρόσφατες εξελίξεις περιλαμβάνουν την υιοθέτηση διεθνών μορφών χορού ιδίως στα αστικά κέντρα της Ινδίας και την επέκταση των ινδικών κλασικών τεχνών χορού από τη χριστιανική κοινότητα της Κεράλα, για να διηγούνται ιστορίες από τη Βίβλο.
