Μία φορά και έναν καιρό, σε μια μικρή πόλη ζούσε μία λαίμαργη γάτα. Ο φίλος της την είχε καλέσει για δείπνο στο σπίτι του. Τα πάντα τα έφαγε η γάτα! Ο ποντικός είπε απελπισμένα «Όλα τα φαγητά τα έφαγες, μόνο εγώ απέμεινα». Τότε η γάτα άνοιξε το στόμα της και τον έκανε μια χαψιά. Βγήκε έξω και είδε μία γριούλα, η γριούλα της είπε «Να ντρέπεσαι που έφαγες τον φίλο σου». Η γάτα της απάντησε «Είμαι λαίμαργη και δεν ντρέπομαι». Η γάτα την έκανε και αυτήν μια χαψιά. Όταν πήγε στην λαϊκή αγορά, η γάτα είδε έναν γέρο με τον γάιδαρο του και τους έφαγε και αυτούς. Λίγο πιο πέρα η γάτα είδε πλήθος, γιατί ερχόταν ο βασιλιάς που καθόταν πάνω στην άμαξά του. Υπήρχαν και στρατιώτες που περπάταγαν με περηφάνεια πίσω από το βασιλιά. Έκανε το βασιλιά και τους στρατιώτες μια μπουκιά. Αυτό θα συνεχιζότανε αν δεν πήγαινε σε ένα δάσος, εκεί είδε δύο καβουράκια και όπως όλες τις άλλες φορές, τα έφαγε κι αυτά. Όταν όμως τα καβουράκια μπήκαν στην κοιλιά, άνοιξαν μία μεγάλη τρύπα και βγήκανε έξω μαζί με όλους τους άλλους. Η γάτα τρεχάτη πήγε σε ένα νοσοκομείο για να της ράψουν την κοιλιά. Από τότε πάντα έτρωγε με μέτρο.
Πηγή: Ένα παλιό βιβλίο που δεν υπάρχει πια και μια παλιά έκθεσή μου της Β’ τάξης
Copyright Διασκευή και φωτογραφία Λουλουδένια
