Η pop μουσική

Συντάχθηκε από στις

Τι είναι ποπ μουσική;

Ποπ είναι ένα από τα πιο διάσημα είδη ξένης, αλλά και ελληνικής ελαφριάς μουσικής, η οποία έχει τις ρίζες της στη δεκαετία του ‘50.

Ετυμολογικά προέχεται από την λέξη popular που σημαίνει δημοφιλής αλλά και λαϊκός, για αυτό πολλές φορές συγχέεται λανθασμένα με την λαϊκή μουσική.

Παρόλα αυτά χαρακτηρίστηκε ως “δημοφιλής” γιατί απευθύνεται περισσότερο στο γενικό κοινpng clipart pop music musical note popular music musical theatre musical note text piano thumbnailό, παρά στα μέλη μιας συγκεκριμένης ομάδας ή ιδεολογίας, όπως συμβαίνει με άλλα είδη.

Η μουσική ποπ σαν είδος προήλθε από το ροκ εν ρολ και χαρακτηρίζεται από αρκετά ηλεκτρικά στοιχεία, ενώ συχνά δανείζεται στοιχεία και από άλλα συγγενικά είδη όπως ροκ, λάτιν, country, dance κλπ.

Τα μουσικά όργανα που χρησιμοποιούνται στην ποπ μουσική είναι κιθάρα, αρμόνιο και ντραμς.

Τα ποπ τραγούδια συνήθως είναι σύντομης διάρκειας και είναι γραμμένα στη βασική δομή κουπλέ – ρεφρέν, ενώ πολύ συχνά χρησιμοποιούν μελωδικούς ήχους και επαναλαμβανόμενα ρεφρέν.

Η Ποπ μουσική χωρίζεται σε κατηγορίες

  • Σόουλ ποπjhgbnvf
  • Κάντρι ποπ
  • Ποπ ροκ
  • Ελληνότροπο
  •  Ντανς ποπ
  • Λατιν ποπ
  • ΕλέκτροποπΜερικοί από τους τοπ καλύτερους επιτυχημένους καλλιτέχνες όλων των εποχών της ποπ μουσικής

    Michael Jackson

    Αυτός είναι ένας εξαιρετικός  καλλιτέχνης  ο οποίος  γεννήθηκε στο Γκάρι της Ιντιάνα στις 29 Αυγούστου το 1958. Άρχισε τη σταδιοδρομία του ως τραγουδιστής της Μοtwn με το συγκρότημα The Jackson 5 (αποτελούμενο από τα αδέλφια του), στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της επόμενης δεκαετίας. Ενώ ήταν ακόμη μέλος τωνJackson 5, το 1971 ξεκίνησε τις πρώτες σόλο ηχογραφήσεις του στην ίδια εταιρία. Το 1975 το συγκρότημα αποχώρησε από τη Motown και εντάχθηκε στην εταιρία Epic αλλάζοντας το όνομα σε The Jacksons. Ο Τζάκσον άρχισε ουσιαστικά τη σόλο καριέρα του το 1979 με τον δίσκο Off the Wall.Από τότε, είναι ένας από τους πιο επιτυχημένους εμπορικά καλλιτέχνες στην ιστορία της μαύρης μουσικής και ένας από τους πιο επιτυχημένους σόλο καλλιτέχνες συνολικά στην ιστορία της μουσικής.

    Πηγή

  • Πηγή
Κάτω από pop

Η jazz μουσική

Συντάχθηκε από στις

Η τζαζ ξεκίνησε ως ένα μίγμα πολλών ειδών μουσικής, συνδυάζοντας στοιχεία από την Αφρική και τη Δυτική Ευρώπη. Οι ρίζες της βρίσκονται στη δεκαετία του 1880. Πιστεύεται ότι «γεννήθηκε» στη Νέα Ορλεάνη, από τους Κρεολούς, μία φυλή γαλλόφωνων και ισπανόφωνων μαύρων, με καταγωγή από τις Δυτικές Ινδίες.

Η καταγωγή της Jazz μουσικής

Οι Κρεολοί ζούσαν στη Λουιζιάνα, κάτω από την κυριαρχία των Γάλλων και των Ισπανών έως το 1803, οπότε έγιναν αμερικανοί πολίτες κι εγκαταστάθηκαν στη Νέα Ορλεάνη. Υπερηφανεύονταν για τις κοινωνικές και πολιτιστικές τους αξίες, καθώς και για τις γνώσεις τους περί της δυτικοευρωπαϊκήςjazz1 μουσικής. Η διαφορετικότητά τους αυτή, τους κατέτασσε σε μια ανώτερη τάξη σε σχέση με τους υπόλοιπους μαύρους κι έτσι άνοιξαν γι’ αυτούς οι πόρτες της υψηλής κοινωνίας. Στη μουσική τους σημαντικότατο ρόλο είχε η ερμηνεία, γι’ αυτό και έπαιζαν κατά κανόνα στην Όπερα και σε κοινωνικές εκδηλώσεις.
Στη δυτική πλευρά της πόλης ζούσαν οι αμόρφωτοι, οι απολίτιστοι και φτωχοί Αφροαμερικανοί. Η δική τους μουσική βασιζόταν σε απλές μελωδίες και πολύπλοκους ρυθμούς, που αναμιγνύονταν με διάφορα φωνητικά. Τα τραγούδια τους είχαν συνήθως πνευματικό χαρακτήρα ή τα τραγουδούσαν για να περάσει η ώρα όταν εργάζονταν σκληρά. Είχαν παρατηρήσει ότι τους βοηθούσαν να είναι πιο παραγωγικοί.

Το 1894 μια νέα νομοθετική μεταρρύθμιση διαχωρισμού λευκών και μαύρων εκτόπισε τους Κρεολούς στη δυτική πλευρά της Νέας Ορλεάνης, μαζί με τους φτωχούς μιγάδες. Εκεί, οι δύο πολιτισμοί και τα μουσικά τους είδη ήρθαν σε σύγκρουση, αναμείχθηκαν κι έτσι δημιουργήθηκε ένα νέο είδος μουσικής, η τζαζ.

Με τον καιρό η τζαζ άλλαξε και νέες μορφές της αναπτύχθηκαν. Έως το 1900, το Ραγκτάιμ και τα Μπλουζ ήταν η νέα «τρέλα». Η Νέα Ορλεjazzάνη φάνταζε ως η Μέκκα των νέων καλλιτεχνών και ήχων, που συμπεριλάμβαναν τα πάντα: Ραγκτάιμ, εμβατήρια, ποπ, χορευτικά και μπλουζ. Η μουσική σκορπίστηκε στον Βορρά και στη Δύση, μέσω των μεταναστών και της δισκογραφίας. Τη δεκαετία του 1920, η τζαζ έπαψε να είναι μουσική αποκλειστικά για μαύρους. Υιοθετήθηκε από τους λευκούς και επέδρασε καθοριστικά στη μουσική τους.

Ανάμεσα στους «πατέρες» της τζαζ ήταν ο Τζο «Κινγκ» Όλιβερ, ο Λούις Άρμστρονγκ και ο Φέρντιναντ «Τζέλι Ρολ» Μόρτον. Αυτοί έπαιζαν μ’ ένα στυλ που αργότερα έγινε γνωστό ως Ντίξιλαντ. Ο χορός έγινε η τελευταία μόδα στο τέλος της δεκαετίας του ’30, καθώς πολλοί ήταν αυτοί που χορεύοντας ήθελαν ν’ αποτινάξουν από πάνω τους την κατάθλιψη. Έτσι, η τζαζ μουσική εξελίχθηκε σ’ ένα νέο είδος χορευτικής μουσικής.

Μέχρι τη δεκαετία του ’40 είχαν αναπτυχθεί ποικίλες μορφές της τζαζ: Παραδοσιακή, Μποπ, Σουίνγκ, Ντίξιλαντ, Λάτιν Τζαζ. Το ίδιο εξακολουθεί να συμβαίνει έως σήμερα. Το πιο πρόσφατο είδος της είναι η Άσιντ Τζαζ, που γίνεται όλο και πιο δημοφιλής.

Πηγή

Κάτω από jazz

Hip-Hop μουσική

Συντάχθηκε από στις

Η μουσική Χιπ χοπ ή μουσική ραπ είναι μουσικό είδος που σχηματίστηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής τη δεκαετία του ’70 που αποτελείται από μια στυλιζαρισμένη ρυθμική μουσική που συνοδεύει συνήθως τη Ραπ μουσική, μια ρυθμική και ομοιοκατάληκτη ομιλία που ψάλλεται. Αναπτύχθηκε σαν μέρος της κουλτούρας Χιπ χοπ, μια υποκουλτούρα που καθορίζεται από τέσσερα βασικά υφολογικά στοιχεία: Ραπ μουσική, Σκρατς, imagesBreak Dance και Γκράφιτι. Άλλα στοιχεία περιλαμβάνουν τη δειγματοληψία (ή τα Πλήκτρα), και το Beatboxing. Ο πατέρας του hip-hop θεωρείται ο Kool Herc ενώ νονός ο Afrika Bambaataa, ο οποίος είναι ένας από τους τρεις βασικούς δημιουργούς του break-beat deejaying. Είναι επίσης ο κύριος συντελεστής της διάδοσης της ραπ και της χιπ χοπ κουλτούρας σε όλο τον κόσμο. Είναι γνωστός ως “Παππούς” ή “Νονός” ή Amen Ra της Παγκόσμιας κουλτούρας του χιπ χοπ, καθώς και ως πατέρας της Electro Funk.Πιο συγκεκριμένα ο Τουπάκ Αμάρου Σακούρ (Tupac Amaru Shakur, πραγματικό όνομα: Λεσέιν Πάρις.

Οι Ιδρυτές του Hip-Hop

Ο Clive Campbell (γεννημένος στις 16 Απριλίου 1955), γνωστός με το όνομα του σκηνικού DJ Kool Herc, είναι ένας τζαμαϊκανός αμερικανός DJ ο οποίος πιστώνεται ως ιδρυτής της μουσικής hip hop στις αρχές της δεκαετίας του 1970 στο The Bronx της Νέας Υόρκης.Γνωστός ως “Ιδρυτής του Hip-Hop” και “Πατέρας του Hip-Hop”, ο Campbell άρχισε να απομονώνει το μουσικό κομμάτι, το οποίο υπογράμμιζε το beat beat – το “σπάσιμο” – και τη μετάβαση από το ένα σπάσιμο στο άλλο. Χρησιμοποιώντας την ίδια δισκογραφική διάταξη δισκίων, ο Campbell χρησιμοποίησε δύο αντίγραφα για να επιμηκύνει το διάλειμμα. Αυτό το breakbeat DJing, χρησιμοποιώντας hard funk και δίσκους με λατινικά κρουστά, αποτέλεσε τη βάση της μουσικής hip hop.

Ο DJ Afrdjika Bambaataa της Zulu Nation, που θεωρείται ως ένας από τους τρεις Ιδρυτές Πατέρες της χιπ χοπ κινήματος, υπογράμμισε τους ακρογωνιαίους λίθους της χιπ χοπ κουλτούρας, επινοώντας τους εξής όρους: το λεκτικό ρυθμικό ύφος “rapping” (ή αλλιώς MCing ή emceeing), το DJing, δηλαδή τη δημιουργία ήχων με record players και DJ mixers (ακουστικά), το b-boying/breaking (σωματικά) και την τέχνη γκράφιτι, την οποία χαρακτήρισε ως “γραφή με αερόλυμα” (οπτικά). Άλλα στοιχεία της χιπ χοπ υποκουλτούρας και τέχνης είναι, μεταξύ άλλων, η χιπ χοπ κουλτούρα και ιστορικές γνώσεις του κινήματος (διανοητικά και φιλοσοφικά), το beatboxing ένα είδος κρουστικών ήχων, ο χορός του δρόμου, η αφροαμερικανική αργκό, και το είδος χιπ χοπ μόδας και στυλ. Εκπρόσωποι της χιπ χοπ σήμερα αποτελούν οι Notorious B.I.G., 2pac, Jay-Z, Nas, DMX, και ο Eminem.

Πηγή

Η κλασσική μουσική

Συντάχθηκε από στις

Με τον όρο κλασική μουσική αναφέρεται ευρύτερα η δυτικοευρωπαϊκή μουσική παραγωγή που εκτείνεται σε μία αρκετά μεγάλη χρονική περίοδο, περίπου από το έτος 470 μ.Χ. μέχρι και τη σύγχρονη εποχή.

Το επίθετο «κλ.jpgασικός» προέρχεται από τη λατινική λέξη –classicus, σηματοδοτεί δηλαδή κάτι εξαιρετικό. Διάφοροι ορισμοί συνδέουν τον όρο με την ελληνική και λατινική αρχαιότητα, ως «συμμόρφωση του ύφους ή της σύνθεσης με τα πρότυπα της ελληνικής και λατινικής αρχαιότητας» (Oxford English Dictionary). Οι ορισμοί αυτοί μεταφέρθηκαν στην μουσική για να δηλώσουν περισσότερο την διάκριση μεταξύ της «έντεχνης» μουσικής από την λαϊκή ή παραδοσιακή. Η έννοια της κλασικής μουσικής, παρέπεμπε επομένως σε μία «ανώτερη» μορφή μουσικής σύνθεσης, με «σοβαρούς» σκοπούς και πέρα από τον ψυχαγωγικό χαρακτήρα.

Η Ιστορία της κλασσικής μουσικής

Οι κύριες χρονικές διαιρέσεις της κλασικής μουσικής έως το 1900 είναι της πρώιμης μουσικής περιόδου η οποία αποτελείται από την Μεσαιωνική μουσική (500–1400) και την Αναγεννησιακή μουσική (1400–1600), και την περίοδο της κοινής πρακτικής η οποία αποτελείται από την Μπαρόκ μουσική (1600–1750), Κλασική μουσική περίοδο (1750–1830) και τη Ρομαντική μουσική (1804–1910). Από το 1900, η διαίρεση των περιόδων της κλασικής μουσικής άρχισε να υπολογίζεται περισσότερο ανά αιώνα παρά από τα συγκεκριμένα μουσικά χαρακτηριστικά τα οποία είχαν διασκορπιστBeethoven at piano by Schloesser 1εί και ήταν δύσκολο να οριστούν. Η κλασική μουσική της σύγχρονης περιόδου από τις αρχές έως τα τέλη του 20ού αιώνα διαιρείται σε αυτή της μοντερνιστικής μουσικής περιόδου (1890–1930), την ύστερη μοντερνιστική (έως τα μέσα του 20ού αιώνα), και την σημερινή και μεταμοντέρνα κλασική μουσική από το 1975 και έπειτα.

Οι χρονικές περίοδοι και η αντιστοίχηση τους με ημερομηνίες είναι ένα πεδίο όπου δεν υπάρχει ενιαία σύγκλιση απόψεων, καθώς συχνά υπάρχει αλληλοκάλυψη των διαφόρων ειδών στα ίδια χρονικά διαστήματα ή και διαμοιρασμός κοινών χαρακτηριστικών.[1] Για παράδειγμα, η χρήση αντίστιξης και φούγκας είναι χαρακτηριστικά κυρίως της εποχής της μουσικής Μπαρόκ, ωστόσο συνεχίστηκαν από τον Χάυδν ο οποίος θεωρείται τυπικά ως εκπρόσωπος της Κλασικής περιόδου της μουσικής. Το ίδιο έκαναν και οι Μπετόβεν και Μπραμς οι οποίοι ανήκουν στη Ρομαντική περίοδο.

Το πρόθεμα νεο χρησιμοποιείται για να δηλώσει μια σύγχρονη μουσική σύνθεση η οποία είναι δημιουργημένη με βάση τα πρότυπα παλαιότερων εποχών, όπως της Κλασικής ή Ρομαντικής εποχής. Για παράδειγμα η Πουλτσινέλα του Στραβίνσκι, είναι δείγμα νεοκλασικής σύνθεσης καθώς μουσικοσυνθετικά είναι παρόμοια με τα έργα της Κλασικής εποχής.

Πηγή