6

Το Βασίλειο της Ταϊλάνδης ή (εναλλακτική γραφή) Ταϋλάνδης είναι μια χώρα στη Νοτιοανατολική Ασία, η οποία συνορεύει με το Λάος και την Καμπότζη στα ανατολικά, τον κόλπο της Ταϊλάνδης και τη Μαλαισία στα νότια, τη θάλασσα Ανταμάν και τη Μιανμάρ στα δυτικά. Η Ταϊλάνδη είναι επίσης γνωστή ως Σιάμ, το οποίο ήταν το επίσημο όνομα της χώρας μέχρι τις 11 Μαΐου 1949. Η λέξη Τάι (ไทย, IPA:tʰai, προφ. τάι) σημαίνει «ελευθερία» στην Ταϊλανδέζικη γλώσσα. Είναι επίσης το όνομα των Ταϊλανδών ανθρώπων – οδηγώντας ορισμένους κατοίκους και ιδιαίτερα την αρκετά μεγάλη κινεζική μειονότητα, να συνεχίζει να χρησιμοποιεί το όνομα Σιάμ. Η εθνική εορτή είναι τα γενέθλια του Βασιλιά, στις 5 Δεκεμβρίου.

5

Η προέλευση της Ταϊλάνδης είναι παραδοσιακά συνδεδεμένη με το βραχύβιο Βασίλειο του Σουχοτάι που ιδρύθηκε το 1238, και το μεγαλύτερο Βασίλειο Αγιουτάγια, που ιδρύθηκε στα μέσα του 14ου αιώνα. Ο ταϊλανδικός πολιτισμός επηρεάστηκε πολύ από την Κίνα και την Ινδία. Η επαφή με τις διάφορες ευρωπαϊκές δυνάμεις άρχισε στο 16ο αιώνα αλλά παρά τη συνεχή πίεση, η Ταϊλάνδη είναι η μοναδική νοτιοανατολική ασιατική χώρα που δεν κατακτήθηκε από κάποια ευρωπαϊκή δύναμη, εν τούτοις η δυτική επιρροή, συμπεριλαμβανομένης της απειλής πολέμου, οδήγησε σε πολλές μεταρρυθμίσεις στο 19ο αιώνα και σημαντικές παραχωρήσεις στα βρετανικά εμπορικά συμφέροντα (υπό αυτή την έννοια πολλοί ιστορικοί περιλαμβάνουν την Ταϊλάνδη στην «άτυπη Βρετανική Αυτοκρατορία»).

8

Πηγή:

images.jpg13

Μαλδίβες

Η Δημοκρατία των Μαλδιβών (Republic of Maldives) ή Μαλδίβες Νήσοι (Maldive Islands) είναι νησιωτική χώρα που συναποτελείται από ατόλες στον Ινδικό ωκεανό, νοτιοδυτικά της Ινδίας με έκταση 300 τ.χλμ. και πληθυσμό 383.976 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2019. Αποτελεί το μικρότερο σε πληθυσμό ασιατικό κράτος και επίσης το μικρότερο κράτος στον κόσμο όπου κυρίαρχη θρησκεία είναι το Ισλάμ. Ήταν βρετανικό προτεκτοράτο από το 1887 μέχρι την ολοκλήρωση της ανεξαρτησίας τους στις 26 Ιουλίου του 1965. Έγιναν Δημοκρατία στις 11 Νοεμβρίου του 1968. Σήμερα αποτελούν παγκοσμίως υψηλό πόλο τουριστικής έλξης. Πρωτεύουσα και μοναδική πόλη είναι το Μαλέ.

images

Το όνομα Μαλδίβες πιθανότατα προέρχεται από το Μάλε Ντιβέχι Ράτζε (Το Νησιωτικό Βασίλειο (υπό την εξουσία) του Μαλέ), που αποτελεί τοπική ονομασία των Μαλδιβών. Το νησιωτικό κράτος ήταν συνώνυμο με την πρωτεύουσά του, που ονομαζόταν Μαλεντίμπ και οι κάτοικοι ονομάζονταν Ντιβέ. Η λέξη «Ντιμπ» (στην αρχαία Ντιβέχι) σημαίνει νησιωτικό κράτος και η λέξη Ντιβές (Ντιβεχίν) σημαίνει νησιώτες (Μαλδιβιανοί). Οι Ολλανδοί, στη διάρκεια της αποικιοκρατικής περιόδου, αναφέρονταν στη χώρα με το όνομα Maldivische Eilanden. Η ασφαλέστερη εκδοχή είναι ότι η Νήσος Μαλδίβες (Maldive island) είναι η αγγλική απόδοση του τοπικού ονόματος, που ήταν σε χρήση την περίοδο της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Αυτό μεταγράφηκε αργότερα σε Μαλδίβες.

Μερικοί λόγιοι στηρίζουν τη θεωρία ότι το όνομα Maldives προέρχεται από το σανσκριτικό mālādvīpa, που σημαίνει γιρλάντα νησιών, ή από το mahilā dvipa, που σημαίνει «νησί των γυναικών», δεδομένης της μητριαρχικής κοινωνίας που επικρατούσε στα νησιά πριν την έλευση του Ισλάμ. Τα προαναφερθέντα ονόματα δεν αναφέρονται σε λογοτεχνικά έργα, όμως σε σανσκριτικά κείμενα υπάρχουν αναφορές για τα «Εκατό Χιλιάδες Νησιά» (Λακσαντβίπα), που είναι παράγωγο όνομα. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει και το αρχιπέλαγος Τσάγκος αλλά και τις Λακαδίβες.

Μερικοί Άραβες ταξιδευτές του Μεσαίωνα, όπως ο Ιμπν Μπατούτα αποκαλούσαν τα νησιά Μαχάλ Ντιμπιγιάτ από την αραβική λέξη Μαχάλ (παλάτι). Με το όνομα αυτό αναφέρονται οι Μαλδίβες στην περγαμηνή που απεικονίζεται στο κρατικό έμβλημα της χώρας. Το κλασικό όνομα της χώρας στην υεμενίτικη γλώσσα είναι Ντιμπατζάτ.

Το Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης αναφέρει ότι η ετυμολογία της λέξης “Maldivians” προέρχεται από τη γλώσσα των Ταμίλ και το μαλαϊντίβου, με το «μαλάι» να σημαίνει βουνό και το «ντίβου» νησί. Ο Φιλοστόργιος, Έλληνας ιστορικός, γύρω στο 354 κάνει λόγο για κάποιον Διβοέα, του οποίου το νησί ονομαζόταν Δίβος (σημερινές Μαλδίβες).

.jpg4

Πηγή

image2

Σαντορίνη

.jpg Η Σαντορίνη, Θήρα ή Στρογγύλη (παλαιότερη ονομασία) είναι νησί που βρίσκεται στο νότιο Αιγαίο πέλαγος, στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Κυκλάδων, νότια της Ίου και δυτικά από την Ανάφη. Απέχει από τον Πειραιά 128 ναυτικά μίλια και 63 ναυτικά μίλια από την Κρήτη. Πρωτεύουσα της είναι τα Φηρά, ενώ ο Αθηνιός, το μεγαλύτερο λιμάνι του νησιού, έχει δημιουργηθεί στον ομώνυμο όρμο. Η έκταση της είναι 76,19 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Σήμερα η Σαντορίνη είναι ένα από τους διασημότερους ταξιδιωτικους προορισμούς- τουριστικά κέντρα του κόσμου.

Είναι γνωστή για το ηφαίστειό της. Η τελευταία ηφαιστειακή δραστηριότητα ήταν το έτος 1950. Τμήματα του ηφαιστείου της Σαντορίνης είναι: Η Νέα Καμένη (1707-1711 μ.Χ.), η Παλαιά Καμένη (46-47 μ.Χ.), το υποθαλάσσιο ηφαίστειο Κολούμπο (ενεργό) (1650 μ.Χ.), τα Χριστιανά νησιά. Η Σαντορίνη ανήκει στο ηφαιστειακό τόξο του Αιγαίου και χαρακτηρίζεται ενεργό ηφαίστειο μαζί με τα Μέθανα, τη Μήλο και τη Νίσυρο. Η Σαντορίνη καθώς και τα νησιά Θηρασία και Ασπρονήσι είναι απομεινάρια του ηφαιστειογενούς νησιού Στρογγύλη. Η Στρογγύλη ήταν ένας ηφαιστειακός κώνος. Το κεντρικό τμήμα της ανατινάχτηκε μαζί με τον κρατήρα του ηφαιστείου από τη Μινωική έκρηξη που έγινε το 1613 π.Χ. και είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία αυτού που σήμερα ονομάζουμε καλδέρα της Σαντορίνης και την καταστροφή του προϊστορικού πολιτισμού του νησιού. Στο θαλάσσιο χάσμα που σχηματίστηκε μεταξύ Θήρας και Θηρασίας, που έχει βάθος 1.500 μέτρων, κατά καιρούς βγήκαν στην επιφάνεια ηφαιστειακοί κώνοι που σχημάτισαν τα εξής νησιά: την Παλαιά, τη Μικρή και τη Νέα Καμένη, την Καμένη Γεωργίου του Α΄, την Καμένη του Φουκέ, την Αφρόσσα και τη Δάφνη. Όλα αυτά τα νησιά μεγάλωναν σιγά-σιγά και ενώθηκαν, εκτός από την Παλαιά Καμένη.

Πηγή