Η δραστηριότητα στο νηπιαγωγείο βασίστηκε στο παραμύθι “Το σπιτάκι” του Αλεξέι Τολστόι, σε μετάφραση Γιάννη Ρίτσου, από το βιβλίο “Η γκρινιάρα κατσίκα”.
Μετά την αφήγηση της ιστορίας, τα παιδιά συμμετείχαν στη δραματοποίησή της, αναλαμβάνοντας ρόλους αφηγητών, ζώων και μουσικών. Οι αφηγητές εξασφάλιζαν τη ροή του παραμυθιού, ενώ οι ηθοποιοί, βγαίνοντας στη σκηνή, μιμούνταν με εκφραστικότητα την κίνηση και τον ήχο του κάθε ζώου, συνοδευόμενοι από τον ήχο των μουσικών οργάνων που έπαιζαν οι συμμαθητές τους.
Με τον τρόπο αυτό, τα παιδιά ενεργοποιήθηκαν σωματικά και συναισθηματικά, χρησιμοποιώντας τον λόγο, τη φωνή και την κίνηση ως μέσα έκφρασης και επικοινωνίας. Η ιστορία έδωσε την αφορμή για βιωματική προσέγγιση των χωρικών εννοιών «μέσα» και «έξω», καθώς όλα τα ζώα μπήκαν μέσα στο σπιτάκι-τσουκάλι, ενώ η αρκούδα έμεινε έξω και το γκρέμισε, οδηγώντας τα παιδιά να κατανοήσουν τη σημασία του χώρου μέσα από τη δράση.
Μέσα από αυτή τη δραστηριότητα, τα παιδιά ανέπτυξαν την ικανότητα να αφηγούνται και να κατανοούν γεγονότα με χρονική ακολουθία, να επικοινωνούν δημιουργικά με ποικίλα εκφραστικά μέσα και να συντονίζουν λόγο, ήχο και κίνηση. Παράλληλα, καλλιέργησαν τη συνεργατικότητα, την ενσυναίσθηση και τη συναισθηματική κατανόηση μέσα από την ομαδική προσπάθεια και την ανάληψη ρόλων. Η βιωματική προσέγγιση ενίσχυσε τη μαθηματική και χωρική τους σκέψη, ενώ η σύνδεση με τη μουσική και τη σωματική έκφραση προήγαγε τη δημιουργικότητα και τη χαρά της συμμετοχής. Έτσι, το παραμύθι λειτούργησε ως όχημα για τη σύνδεση γλώσσας, κοινωνικής αγωγής, μαθηματικών και τεχνών, προάγοντας μια ολιστική μαθησιακή εμπειρία σύμφωνη με τις αρχές του Νέου Προγράμματος Σπουδών.