Τι γυρεύει μια κατακόκκινη παπαρούνα μέσα σ΄ένα λιβάδι με κάτασπρες μαργαρίτες;

Καλοκαιριάζει και τα λουλούδια στην αυλή μας έχουν ανθίσει. Τα παρατηρούμε προσεκτικά και με τα παιδικά μας μάτια βλέπουμε ένα σωρό λεπτομέρειες! Μια μέλισσα, μια πεταλούδα, ένα μαραμένο λουλούδι – γιατί μαράθηκε; Τα χρώματα! Αλήθεια πόση ομορφιά κρύβεται στις λεπτομέρειες! Αρκεί να σταματήσεις για ένα λεπτό να τις δεις!

Σήμερα το πρωί η Ελένη κρύφτηκε στην πυλωτή της πολυκατοικίας του Νίκου. Με τη Γεωργία εντοπίσαμε ότι εκεί υπήρχαν πανέμορφα λουλούδια. Είπαμε να τα επισκεφτούμε!
Ο Λευτεράκης πρώτη φορά έρχεται μαζί μας εκτός σχολείου και η Μιχαέλα προσφέρθηκε να τον προσέχει γιατί αν ” όταν ένας άνθρωπος στο δρόμο γυρίσει και σε κοιτάξει με πόνο η μισή ανθρωπότητα έχει σωθεί”  !
Στο σχολείο μας κάνουμε να μπουμπούκια να ανθίζουν! Και φυσικά ένα παιδί μπορεί να φτιάξει ένα χάρτινο λουλούδι:
Και το λουλούδι αυτό να το κάνει μπουμπούκι και με λίγο νεράκι να γίνει πάλι λουλούδι! Μαγικό!!
 
Φτιάξαμε με μια κάρτα για τον κύκλο ζωής του φυτού!
Οι παπαρούνες δεν μιλάνε την ίδια γλώσσα με τις μαργαρίτες. Εμείς δεν ξέρουμε να διαβάζουμε. Μπορούμε άραγε να εντοπίσουμε τα γράμματα και να βάλουμε τις λέξεις στη σωστή θέση (νήπια), να εντοπίσουμε την ορθή φορά που διαβάζεται η λέξη και να μην τις κολλήσουμε ανάποδα (προνήπια); Μπορούμε να θυμηθούμε τα μέρη ενός λουλουδιού;
Μπορεί ένα παραμύθι να γίνει αφορμή για κουκλοθέατρο;
“Δεν έχουμε παρά μόνο μια παιδική ηλικία μέσα στον αναπόφευκτο
κόσμο
ύστερα όλα τελειώνουν-πού να πας;
Οι μεγάλοι δεν ξέρουν παρά ένα παραμύθι για όλα τα βράδια
Συχνά κάθομαι στη σκάλα και κοιτάζω το πεπρωμένο
κανείς δεν πιστεύει αυτά που βλέπω, τα γράφω κι εγώ και τα
ταχυδρομώ στους μεταγενέστερους
μα όταν ένας άνθρωπος στο δρόμο γυρίσει και σε κοιτάξει με πόνο η
μισή ανθρωπότητα έχει σωθεί”

 Τάσος Λειβαδίτης