Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για τα Άτομα με Αναπηρία, η μασκότ της τάξης μας, ο Βατραχούλης μοιράστηκε τα νέα του σχετικά με την “παράσταση χορού μιας φίλης του” που παρακολούθησε την προηγούμενη μέρα. Είδαμε το βίντεο και παρατηρήσαμε ότι η φίλη του χόρευε με το αναπηρικό της αμαξίδιο. Γιατί άραγε συμβαίνει αυτό; Συζητήσαμε λοιπόν, για την περίπτωση ορισμένων ανθρώπων που παρουσιάζουν κάποιο είδος αναπηρίας και ευαισθητοποιηθήκαμε μέσα από διάφορα βίντεο. Παρακολουθήσαμε στιγμιότυπα από αγώνες μπάσκετ με αθλητές σε αναπηρικά αμαξίδια και μάθαμε για την χρήση των ειδικών ραμπών στα σχολεία, τις ακτές και τα πεζοδρόμια και πόσο σημαντικό είναι να μην τις κλείνουμε με τα αυτοκίνητα και άλλα εμπόδια.
Πληροφορηθήκαμε για τους καλλιτέχνες που έχουν σωματική αναπηρία στα χέρια και μπήκαμε στη θέση τους, ζωγραφίζοντας και εμείς με το στόμα και το πόδι μας.
Μάθαμε για τον γραπτό τρόπο επικοινωνίας των ανθρώπων με προβλήματα όρασης μέσω της γραφής μπράιγ (braille) και για τον τρόπο μετακίνησης τους με το λευκό μπαστούνι και τους σκύλους οδηγούς. Γράψαμε το πρώτο γράμμα του ονόματός μας με τη γραφή μπράιγ και καλλιεργήσαμε την ενσυναίσθησή μας, κλείνοντας τα μάτια μας. Χωρίς τη αίσθηση της όρασης, χρησιμοποιήσαμε την αφή για να καταλάβουμε τι πιάνουμε και μετακινηθήκαμε στο χώρο με τη βοήθεια των συμμαθητών μας.
Μάθαμε για τη χρήση της νοηματικής γλώσσας από τους ανθρώπους με προβλήματα ακοής και παρακολουθήσαμε το βίντεο από ένα γνωστό μας τραγούδι, μεταφρασμένο στη νοηματική γλώσσα. Δώσαμε έμφαση στις κινήσεις που συνόδευαν τις ακουστικές λέξεις και έπειτα, αφού κλείσαμε τον ήχο κληθήκαμε να μαντεύουμε τι νοήμα μας έδιναν κάθε φορά οι κινήσεις.