Αποκριάτικος χορός

Πόσο γλεντήσαν τα παιδιά

με την τρελή αποκριά!

Όλα ντυμένα μασκαράδες

βάλαν τους άλλους σε μπελάδες.

Τι φορεσιές, τι καπελάκια

μουτσούνες, γένια και μουστάκια!

Ποια να ναι τάχα η μαρκησία

που δε μας δίνει σημασία;

Αμ η νεράϊδα; Ο Βεδουίνος;

Η μάγισσα, ο Αρλεκιίνος;

Κι ένας ιππότης ο Ανδρέας

ο πιο μικορούλης της παρέας

κάθεται παραπονεμένος

– Γιατί είσαι Αντρίκο, λυπημένος;

– Ήμουνα τέλειος ιππότης

αλλά με γνώρισε ο Φώτης…

Με γνώρισε κι ένιωσα λύπη

για το δοντάκι που μου λείπει…!