Στα παλιά τα χρόνια οι άνθρωποι που συνήθως ζούσαν απομονωμένοι στα χωριά, δεν είχαν κάποιο μέσο για να υπολογίσουν τον χρόνο.

Έτσι μετρούσαν τις ώρες της ημέρας με τη θέση του ήλιου στον ουρανό, τους μήνες ανάλογα με τις γεωργικές εργασίες τους και τον χρόνο σε σχέση με τις θρησκευτικές γιορτές. Μόλις τελείωσαν οι Απόκριες, άρχιζαν να λογαριάζουν τις μέρες της Σαρακοστής που κανονικά είναι 50 μέρες έως το Πάσχα, με τη βοήθεια της Κυράς Σαρακοστής.

Η φιγούρα της δόθηκε ως σχέδιο στους μαθητές μας. Αφού τη ζωγράφισαν και την έκοψαν, την κράτησαν για το δωμάτιό τους. Αποφασίσαμε, την επομένη, να φέρουμε όσπρια και σπόρους που συνηθίζουμε να τρώμε την περίοδο της νηστείας και φτιάξαμε μία, όλοι μαζί, για την πόρτα της τάξης μας. Σίγουρα με τη δραστηριότητα αυτή, την έννοια του χρόνου που είναι αφηρημένη σ’ αυτή τη φάση της ζωής τους, επιδιώξαμε να την αισθητοποιήσουμε, καθώς επίσης, πετύχαμε ν’ ασκηθούμε σε πρακτικές λεπτής κινητικότητας.

Ιδού το αποτέλεσμα!

Η Κυρά Σαρακοστή από το Α3

Ζυγουρίτσα Ευσταθία