Πριν λίγες μέρες είχαμε αποφασίσει στο σχολείο, κάποιοι συνάδελφοι με τα παιδιά της ΣΤ΄ να πάμε στο Βυζαντινό Μουσείο, στην Έκθεση ενός ιδιαίτερου γλυπτού περιβάλλοντος, με έργα του γλύπτη και ομότιμου καθηγητή της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών Αθηνών, Θόδωρου Παπαγιάννη, όπου τα παιδιά θα συμμετείχαν και σ’ ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα μαζί με το γλύπτη.
Πράγματι ένα βροχερό Κυριακάτικο πρωινό, βρεθήκαμε όλοι μαζί στον υπέροχο χώρο του Βυζαντινού Μουσείου.
Η εμπειρία ήταν μοναδική . Ξεναγηθήκαμε στο μουσείο, και καταλήξαμε στην έκθεση του Θ. Παπαγιάννη όπου ο ίδιος ο γλύπτης μας ξενάγησε στην έκθεση του.
Με τριάντα υπερφυσικές ανθρώπινες φιγούρες, “τα Φαντάσματά μου”, ο γλύπτης στήνει ένα σύγχρονο τραγικό χορό. Τα έργα, που είναι φιλοτεχνημένα από τα αποκαΐδια του Πολυτεχνείου (Νοέμβριος του 1993) και άλλα ανακυκλώσιμα υλικά, φτιάχνουν τον συμβολικό χορό της νεοελληνικής τραγωδίας. Στη μέση του χορού ένα ταψί με ψωμιά, διαχρονικό σύμβολο της επιβίωσης του ανθρώπου και μια πεσμένη μορφή, συμπληρώνουν το σκηνικό της έκθεσης( από τα οποία είχε πάρει και τον τίτλο η έκθεση , ο Άρτος)
….Με την ανακύκλωση , είπε ο γλύπτης, ασχολούμαι τα τελευταία 17 χρόνια.
Όλα ξεκίνησαν όταν άρχισα να κάνω γλυπτά χρησιμοποιώντας τα αποκαΐδια του Πολυτεχνείου. Ωστόσο τα τελευταία 50 χρόνια έχω δημιουργήσει γλυπτά από κάθε είδους υλικά όπως μάρμαρο, ξύλο, ορείχαλκο, κεραμικά, μετάλλια, νομίσματα, ανοξείδωτα μέταλλα και άλλα. Ανέκαθεν υπήρξα ευαισθητοποιημένος με το περιβάλλον και την οικολογία. Αυτό σταδιακά εκδηλώθηκε και στην τέχνη μου καθώς τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιώ ανακυκλώσιμα υλικά και φτιάχνω γλυπτά που θέλουν να περάσουν ένα οικολογικό μήνυμα. Αυτό ήταν και ένα καλό μάθημα για τους σπουδαστές μου οι οποίοι έμαθαν και αυτοί να χρησιμοποιούν κάθε είδους υλικά στη γλυπτική τους και απόκτησαν έτσι οικολογική συνείδηση.
Έχω πολλά έργα μου με ανάλογο περιεχόμενο μέσω των οποίων θέλω να πιστεύω ότι περνά ένα οικολογικό μήνυμα στους επισκέπτες. Εκεί όμως που στοχεύουν περισσότερο τα έργα μου είναι τα νέα παιδιά. Είναι πολύ σημαντικό να γίνονται επισκέψεις από σχολεία στο Μουσείο και τα παιδιά να έχουν την ευκαιρία να ξεναγηθούν μαζί με τους δασκάλους τους μαθαίνοντας περισσότερα για τη μοντέρνα τέχνη, τη γλυπτική αλλά γιατί όχι και για τα ανακυκλώσιμα υλικά και τις πολλαπλές χρήσεις τους. Πιστεύω ειλικρινά ότι αν υπάρχει κάποια ελπίδα θα προέλθει από τα παιδιά. (Πηγή http://www.blog.gr , 21/3/2011)
Μετά την ξενάγηση ο κ. Παπαγιάννης με πολύ διάθεση έφτιαξε με τα παιδιά μικρά γλυπτά από πηλό.
Ευχαριστούμε την κ. Παπαγιάννη για τις φωτογραφίες που μας έστειλε.
Ετικέτες: Εικαστικά, Περιβαλλοντική Τέχνη
Αφήστε μια απάντηση