Τα παιδιά μαθαίνουν τον κόσμο μέσα από παραδείγματα, μιμούμενοι τη ζωή των γονιών τους, των δασκάλων τους και άλλων ανθρώπων! Η θεωρία δεν έχει αντίκρισμα σ΄ αυτή την ηλικία και εμείς θελήσαμε να τους δείξουμε έναν πραγματικό ανάπηρο ήρωα που κατάφερε όχι μόνο να νικήσει το στοίχημα της ζωής αλλά και να διακριθεί σε σπουδές και στον αθλητισμό. Τα παιδιά μας έχουν ανάγκη να δουν και να πιάσουν τον ήρωα της διπλανής πόρτας και όχι τον Superman & Batman για να συνειδητοποιήσουν πως κάθε στόχος είναι εφικτός αρκεί να το θελήσουν και να το πιστέψουν!

Εμείς, επιλέξαμε να παρουσιάσουμε στα παιδιά τον κο Παναγιώτη Καρακώστα, έναν αγαπημένο ρομά φίλο, σεμνό, ευγενικό, πρόσχαρο που μας έχει βοηθήσει πάρα πολλές φορές στο νηπιαγωγείο μας και έχουμε μοιραστεί πολλές όμορφες στιγμές μαζί του σε διάφορες εκδηλώσεις στο παρελθόν.

Τα παιδιά είχαν προετοιμαστεί από πριν για την επίσκεψη του κου Παναγιώτη. Αναστοχάστηκαν για το πώς μπορεί ένας ανάπηρος να περπατήσει ή και να παίξει μπάσκετ με αγωνιστικό αμαξίδιο. Σκέφτηκαν διάφορους τρόπους για να τον ευχαριστήσουμε και στο τέλος τα παιδιά όπως πάντα μας εξέπληξαν. “Να του δώσουμε έναν κότινο όπως στους ολυμπιονίκες!” Ένα στεφάνι από κλαδιά ελιάς της αυλής μας έγινε το σύμβολο της ευγνωμοσύνης και του επαίνου και στα χέρια των 5χρονων. Και η ημέρα έφτασε και η παρουσίαση έγινε αλληλεπιδραστικά και οι ερωτήσεις των παιδιών απαντήθηκαν από τον κο Παναγιώτη. Μια ερώτηση όμως επαναλήφθηκε πολλές φορές από τα παιδιά που το βλέμμα τους δυστυχώς δεν μπορεί να αποτυπωθεί στις κρυμμένες φωτογραφίες! “Πώς τα κατάφερες; Πως είναι δυνατόν και τα καταφέρνεις;” Ο κος Παναγιώτης εξήγησε στα παιδιά όλη την ιστορία του και τον αγώνα του από την 1η στιγμή της πρόωρης γέννησής του, το πρόβλημα στη θερμοκοιτίδα, την πολυομυελίτιδα και το πρόβλημα στο πόδι του. Παρόλες τις δυσκολίες όμως, δεν το έβαλε κάτω και φοίτησε σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, έδωσε Πανελλήνιες εξετάσεις, πέρασε στο Τμήμα Ιστορίας Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, αποφοίτησε, ετοιμάζεται για το μεταπτυχιακό του και ασχολήθηκε ενεργά με τον αθλητισμό που του έδωσε πολλά μετάλλια, βραβεύσεις και κύπελα στη δισκοβολία (είχε για 3 χρόνια Πανελλήνιο ρεκόρ), στη σφαίρα, και στο μπάσκετ ΑΜΕΑ με αγωνιστικό αμαξίδιο. Μας εξήγησε επίσης για τη σημασία της συνεργασίας στην ομάδα και το ρόλο του αρχηγού. Οι τοπικές εφημερίδες έχουν κάνει πολλά αφιερώματα τόσο για τις αθλητικές του επιδόσεις όσο και για τον προσωπικό του αγώνα και το μεγαλύτερο δώρο του όπως λέει χαρακτηριστικά που είναι η μάθηση.

Στο σχολείο μας σήμερα ήρθε με τον φίλο και συμπαίκτη του τον γυμναστή με μεταπτυχιακό στην ειδική αγωγή κο Ιωάννη Τζούνη. Ο κος Γιάννης είναι αρτιμελής, έχει όμως το δικαίωμα να συμμετέχει και σε αγώνες μπάσκετ ΑΜΕΑ με αγωνιστικό αμαξίδιο. Μας μίλησε για την εμπειρία του στο χώρο αυτό και μας έδωσε πολύτιμες συμβουλές!

Οι μαθητές μας πολλές φορές βλέποντας τις φωτογραφίες τον συνχάρηκαν και τον χειροκρότησαν και στο τέλος οι αθλητές του σχολείου μας έστεψαν με τον κότινο τους αθλητές μας και τους έδωσαν ένα βιβλίο με ζωγραφιές που είχαν φτιάξει μαζί με τις ευχές τους! Μετά την επίσκεψη βέβαια ζωγράφισαν ό,τι τους έκανε εντύπωση!

Ευχαριστούμε πολύ και τους δύο επισκέπτες μας που ήρθαν να φωτίσουν αυτή την Ημέρα και ιδιαιτέρως τον κο Παναγιώτη Καρακώστα που ανταποκρίθηκε αμέσως στο κάλεσμα μας! Στο παρακάτω βίντεο σας δίνουμε κάποια στοιχεία της σημερινής παρουσίασης που συγκίνησε όλους μας και τις 4 φοιτήτριες που παρακολούθησαν και αυτές.