“Ενδιαφέρομαι και ενεργώ- Κοινωνική συναίσθηση και ευθύνη”

Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα που θα αναπτύξουμε έχει τίτλο: “Η οικογένεια δεν έχει αριθμητική, είναι απλώς μοναδική”.

1ο εργαστήριο: “H μονα-δική μου οικογένεια”

Τα παιδιά αποτύπωσαν σε ένα φύλλο εργασίας την οικογένειά τους και ταξινόμησαν τη ζωγραφιά τους, ανάλογα τα μέλη της, στην κατάλληλη κατηγορία.

Ανιχνεύσαμε τις ιδέες των παιδιών σχετικά με τη λέξη οικογένεια και τις καταγράψαμε σε ένα ιστόγραμμα:

Ακούσαμε το τραγούδι για την οικογένεια και μιλήσαμε για δικές οικογένειες

Ύστερα, διαβάσαμε και επεξεργαστήκαμε το παραμύθι:

“Η μονα-δική μου οικογένεια, παρέα με τον Έλφι τον ουρανοκατέβατο”, της Ιωάννας Ματάφη.

http://play.byethost8.com/elfi/?i=1

Παρακάτω διαφαίνονται τα έργα των παιδιών αναφορικά με την ιστορία που ακούσανε:

   

Σελιδοδείκτες με τον Έλφι                                 Ομαδική εργασία: << Το σπίτι του Έλφι>>

 Οι ζωγραφιές των παιδιών από το παραμύθι που άκουσαν

2ο εργαστήριο: “Πες μας, Πιγκουίνε!”

Με αφορμή το παραμύθι: “Η μονα-δική μου οικογένεια, παρέα με τον Έλφι τον ουρανοκατέβατο”, που διαβάσαμε στο πρώτο εργαστήριο, ανακοινώσαμε στους μαθητές πως ο πιγκουίνος, που είναι ένας από τους ήρωες του παραμυθιού, έστειλε την παρακάτω αναμνηστική κάρτα:

Έπειτα, πληροφορηθήκαμε μέσω του παρακάτω βίντεο

για ορισμένα χαρακτηριστικά της δομής της οικογένειας του πιγκουίνου, καταλήγοντας στον ορισμό της πυρηνικής οικογένειας. Παράλληλα, τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες, προσομοιώνοντας απο μια πυρηνική οικογένεια. Εκεί τους τέθηκε ο προβληματισμός: “Αν δουλεύουν και οι δύο γονείς και δεν υπάρχει πολύς χρόνος, τι μπορούμε να κάνουμε;” και όλα τα μέλη της ομάδας συζητώντας παρουσίασαν τις λύσεις τους.

Αργότερα, δημιουργήσαμε την παρακάτω ομαδική εργασία με μια πυρηνική οικογένεια, γράφοντας το πως νιώθουν τα μέλη της και προχωρήσαμε στην αποτύπωση των συναισθημάτων του πιγκουίνου από τα παιδιά:

  

3ο εργαστήριο: “Πες μας, λύκε!”

Στο τρίτο εργαστήριο μιλήσαμε για την εκτεταμένη οικογένεια, τα χαρακτηριστικά της καθώς και για τους τρόπους που μπορούν να λυθούν τα προβλήματα της οικογένειας με δημοκρατικό τρόπο. Συζητήσαμε πως εκτός από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η εκτεταμένη οικογένεια υπάρχουν και χαρούμενες στιγμές. Για την καλύτερη κατανόηση της έννοιας είδαμε το βίντεο με τίτλο “Λύκοι”:

Με αφορμή το βίντεο μιλήσαμε για τη δομή της οικογένειας του λύκου και χωρίσαμε τα παιδιά σε τετραμελείς ομάδες, όπου κάθε ομάδα ήταν μια εκτεταμένη οικογένεια με γονείς, παιδιά και παππούδες και κλήθηκε να δώσει λύση σε ένα πρόβλημα που τους δόθηκε.

Αργότερα, μιλήσαμε στην παρεούλα πιο αναλυτικά για τα θετικά αλλά και τα αρνητικά που μπορεί να έχει η εκτεταμένη οικογένεια και παρακάτω διαφαίνονται οι ιδέες των παιδιών:

Τέλος, τα παιδιά ζωγράφισαν πως νιώθει ο λύκος στην οικογένειά του:

4ο εργαστήριο: “Πες μας, καγκουρό!”

Στο τέταρτο εργαστήριο συζητήσαμε με τα παιδιά για τη μονογονεϊκή οικογένεια και τα χαρακτηριστικά της. Για την καλύτερη κατανόηση είδαμε το βίντεο με τίτλο: “καγκουρό”, στο οποίο περιέχονται πληροφορίες για τον τρόπο που ζει το καγκουρό.

Ύστερα, παρακολουθήσαμε το βίντεο με την Χρυσομαλλούσα, με ένα κοριτσάκι που ζει μόνο του με τη μητέρα του και συγκρίναμε την οικογένειά της με την οικογένεια των αρκούδων. Αργότερα, ζωγράφισαν τα παιδιά ότι τους άρεσε από το παραμύθι.

Εν συνεχεία, έλαβε χώρα συζήτηση για τη δομή της οικογένεια του καγκουρό και τα χαρακτηριστικά αυτής. Τέλος, οδηγηθήκαμε στο ορισμό της μονογονεϊκής οικογένειας, η οποία εκτός από δυσκολίες, βιώνει και όμορφες στιγμές. Παρακάτω προβάλλεται ένα συννεφόλεξο με τα συναισθήματα του μικρού καγκουρό στην οικογένειά του:

5ο εργαστήριο: “Πες μας, χελωνάκι-Παιδιά χωρίς οικογένεια (ορφανά παιδιά)”

Στο πέμπτο εργαστήριο μιλήσαμε για τα παιδιά χωρίς οικογένεια (ορφανά, ασυνόδευτα, προσφυγόπουλα). Για την καλύτερη κατανόηση όσων συζητήσαμε, είδαμε την ταινία από το έργο του Ευγένιου Τριβιζά: “Ένα δέντρο μια φορά”.

Σειρά είχε η συζήτηση στην ολομέλεια για τα παιδιά που στερούνται τις οικογένειές τους και τα συναισθήματα αυτών. Παράλληλα, τα παιδιά ζωγράφισαν το πως νιώθει το προσφυγόπουλο μακριά απο την οικογένειά του.

6ο εργαστήριο: “Υιοθεσία – Θετή οικογένεια”

Στο συγκεκριμένο εργαστήριο είδαμε το παραμύθι: “Η μεγάλη αγκαλιά”, της Γιολάντας Τσορώνη.

Ήταν μια καλή ευκαιρία να μιλήσουμε για τα υιοθετημένα παιδιά, στην παρεούλα, να δούμε φωτογραφίες με τα συγκεκριμένα άτομα και να συζητήσουμε για τις δυσκολίες αλλά και τα πιθανά θετικά που βιώνουν.

7ο εργαστήριο: “Οι μονα-δικές μας οικογένειες- Αξιολόγηση”

Συνοψίζοντας τα όσα μάθαμε στα εργαστήρια που προηγήθηκαν, στόχος είναι να κατανοήσουν οι μαθητές πως αισθάνονται τα παιδιά που ανήκουν σε διαφορετικές οικογένειες. Στην αρχή ζητήσαμε από τα παιδιά να συμπληρώσουν ατομικά φύλλα αξιολόγησης για τις οικογένεις που μελετήσαμε, καθώς και μια ρουμπρίκα αυτοαξιολόγησης για το πως αισθάνθηκαν όταν συνεργάστηκαν με τους συμμαθητές τους.

  

Επίσης, δημιουργήσαμε ένα επιτραπέζιο, στο οποίο υπήρχαν φωτογραφίες από καθημερινές καταστάσεις που βιώνει μια οικογένεια. Τα παιδιά διασκέδασαν παίζοντας:

Συνοψίζοντας, κατασκευάσαμε όλοι μαζί το “σπίτι της αποδοχής”, όπου κάθε παιδί ζωγράφισε την οικογένειά του, την τοποθετησε σε μια πολυκατοικία και συζητήσαμε όλοι μαζί για τις όμορφες και τις δύσκολες καταστάσεις που μπορεί να αντιμετωπίζει στο σπίτι.

Ολόκληρη την παρουσίαση του δεύτερου θεματικού κύκλου θα την βρείτε στην παρακάτω παρουσίαση:

https://sway.office.com/Uk7Y9ykbn7oaa2b2?ref=Link