Αγιασμός 8ου Νηπιαγωγείου Καισαριανής
Ο Αγιασμός του Νηπιαγωγείου μας
θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2024
και ώρα 8:30 π.μ.
στον χώρο της σχολικής μας μονάδας.
Καλή Σχολική Χρονιά!!!
Ο Αγιασμός του Νηπιαγωγείου μας
θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2024
και ώρα 8:30 π.μ.
στον χώρο της σχολικής μας μονάδας.
Καλή Σχολική Χρονιά!!!
Οι μέλισσες χάρη στον καλό καιρό γυροφέρνουν στην αυλή μας
και εμείς θελήσαμε να μάθουμε περισσότερα για αυτές.
Μια μέλισσα που πέθανε στην αυλή μας
μας διευκόλυνε στο να μελετήσουμε το μικρό αυτό έντομο από κοντά!
Και ξεκινήσαμε να βρούμε βιβλία για να μάθουμε περισσότερα…
Το βιβλίο “Το Κάτι τι;” και το “Δώσε λύση στο μελίσσι” (Μαρίνα Γιώτη, Εκδ. Διόπτρα)
μας γνώρισαν τις μέλισσες και πώς λειτουργεί ένα μελίσσι…
… ενώ το “Μια μέλισσα με λύση” (Βαρβαρούση, Εκδ. Παπαδόπουλος)
μας έδειξε πώς ενώ οι μέλισσες μας φαίνονται πολλές
τελικά κινδυνεύουν από τις δικές μας συνήθειες!
Παίξαμε με το Μμ της μέλισσας και το φτιάξαμε με το σώμα μας,
αλλά και σε συνεργασία με τους φίλους μας…
…δημιουργήσαμε τις δικές μας μέλισσες…
…αλλά και όμορφα μελίσσια
με το πώς γεννιούνται οι μέλισσες!
Κάναμε όμορφες μελισσοαγκαλιές
για να προστατεύσουμε την Βασίλισσά μας…
…και κρεμάσαμε στην αυλή μας ένα “Ξενοδοχείο” για μέλισσες
για να προστατεύονται όταν έχει κρύο!
Τα μελισσοπαιχνίδια δεν είχαν τελειωμό!
Βάλαμε τις μέλισσες στην σωστή κυψέλη…
… φτιάξαμε το δικό μας επιτραπέζιο
και διασκεδάσαμε παίζοντας…
… και δημιουργήσαμε το δικό μας επιδαπέδιο παιχνίδι
για να ταξιδέψει το BeeBot μας!
Τέλος για να εμπλουτίσουμε τις γνώσεις μας
αποφασίσαμε να καλέσουμε έναν ειδικό στο Νηπιαγωγείο μας!
Ο μελισσοκόμος κ. Κατσένιος Ιωάννης μας έκανε την τιμή να έρθει στο σχολείο μας
και να μας παρουσιάσει το μελίσσι του!!!
Με ενθουσιασμό τον παρακολουθήσαμε να μας παρουσιάζει τον απαραίτητο
εξοπλισμό του κάθε μελισσοκόμου…
…γνωρίσαμε το υπέροχο μελίσσι του…
…φορέσαμε την ειδική στολή…
…και αφού λύσαμε όλες μας τις απορίες για τις μέλισσες
ανακαλύψαμε όλα όσα μας προσφέρουν,
αλλά και πώς μπορούμε να τις προστατεύσουμε από τις ανθρώπινες παρεμβάσεις.
Και κάπως έτσι ολοκληρώσαμε αυτή την θεματική ενότητα
με τις καλύτερες εντυπώσεις!!!
Ευχαριστούμε για μια ακόμη φορά τον κ. Κατσένιο
για την εξαιρετική του παρουσίαση
και την βοήθειά του!!!
Ο Ντάνκαν είχε ένα πρόβλημα!
Στην κασετίνα του δεν υπήρχαν πια τα αγαπημένα του κραγιόνια,
παρά μια σειρά από επιστολές από τα ίδια τα χρώματα!
Το βιβλίο του συγγραφέα Drew Daywalt
“Η μέρα που τα κραγιόνια τα παράτησαν” (Εκδόσεις Ίκαρος)
υπήρξε η αφορμή για να θυμηθούμε ξανά όλα τα χρώματα…
…αλλά και να εικονογραφήσουμε την ιστορία σε μορφή κόμικ.
Και αφού διασκεδάσαμε ζωγραφίζοντας και γράφοντας…
… σκεφτήκαμε να “δανείσουμε” τις φωνές μας στα κραγιόνια
και δημιουργήσαμε την πρώτη μας ψηφιακή αφήγηση!
Με αφορμή το βιβλίο “Με μια κουβέρτα… στο διάστημα!”
(Χριστίνα Κωνσταντουδάκη, Εκδόσεις Διόπτρα)
μας δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε
για όλες εκείνες τις πρώτες μέρες στο σχολείο που είναι δύσκολες.
Καλυφθήκαμε κι εμείς με τις δικές μας μαγικές κουβέρτες…
… και μπορέσαμε με τους φίλους μας να εκφράσουμε τους φόβους μας…
…αλλά και τις επιθυμίες μας για το Νηπιαγωγείο μας!
Και φυσικά φτιάξαμε την δική μας κουβέρτα
με όλα αυτά τα αγαπημένα μας αντικείμενα
που μας κάνουν να νιώθουμε ευχάριστα και άνετα στο σχολείο μας!
Ένα μικρό ρακούν ο Τσέστερ δεν ήθελε να πάει στο σχολείο!
Και ζήτησε την βοήθειά μας!
Είναι άραγε τόσο τρομαχτικό το νέο του σχολείο;
Αρχικά σκεφτήκαμε τι μπορεί να το τρομάζει…
…και καταγράψαμε τις ιδέες μας!
Είχαμε κι εμείς αυτούς τους φόβους;
Μια όμορφη συζήτηση μας οδήγησε να πούμε τις δικές μας ανησυχίες
αλλά και πώς τις αντιμετωπίσαμε!
Κι εμείς χαρίσαμε στον Τσέστερ τις παλάμες μας
για να μην νιώθει μόνος στο νέο τους σχολείο!
Αλλά κι εκείνος ενθουσιάστηκε τόσο πολύ που θέλησε να παίξει ένα παιχνίδι μαζί μας!
Έκρυψε τα ονόματά μας στην αυλή και ψάξαμε να τα βρούμε!
Και αφού βρήκαμε τις καρτέλες μας
-που θα μας βοηθήσουν να γράφουμε καλύτερα το όνομά μας –
είπαμε να γνωριστούμε καλύτερα!
Και ξεκινήσαμε με τα αγαπημένα μας χρώματα!
Βλέποντας για άλλη μια φορά ότι μπορούμε να βρούμε με τους φίλους μας κοινά σημεία,
αλλά και ότι πρέπει να αποδεχτούμε την διαφορετικότητα του καθενός!
Μια νέα σχολική χρονιά ξεκινά
και μαζευτήκαμε για μια ακόμη φορά
για να βρούμε τους παλιούς μας φίλους και να γνωρίσουμε καινούριους!
Ξεκινήσαμε λοιπόν παίζοντας μουσική…
…κόβοντας και ζωγραφίζοντας…
…φτιάχνοντας ομάδες,
μεγάλες και μικρές…
…παίζοντας παιχνίδια έξω…
…και μέσα!!!
Ξεκινάμε δυναμικά και δημιουργικά
μια καινούρια σχολική χρονιά!
Σας περιμένουμε την Δευτέρα 11/09/2023 & ώρα 11:00 στον Αγιασμό του Νηπιαγωγείου μας!
Καλή σχολική χρονιά!!!
Λίγο πριν τα Χριστούγεννα οι Εκδόσεις Ψυχογιός
σαν άλλος Άγιος Βασίλης μας έστειλε το δώρο,
που είχαμε ζητήσει!!!
Πολλά, υπέροχα βιβλία,
ικανά να καλύψουν όλα τα ενδιαφέροντα
των μαθητών και μαθητριών μας
στόλισαν τα ράφια μας!
Πλέον ανυπομονούμε να τα διαβάσουμε όλα
και να ξεκινήσουμε την δανειστική μας βιβλιοθήκη με την νέα χρονιά!!!
Οι μαθητές, οι μαθήτριες και οι εκπαιδευτικοί του 8ου Νηπιαγωγείου Καισαριανής
ευχαριστούμε πολύ τις Εκδόσεις Ψυχογιός
που μας στήριξαν με την δωρεά τους!!!
Είχαμε την χαρά να συμμετάσχουμε κι εμείς σε μία σκυταλοδρομία διαφορετική!
Η σκυταλοδρομία «Running out of time»
στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Δράσης των σχολείων,
υπό την αιγίδα του FEE (Foundation for Environmental Education)
μας εισήγαγε στο θέμα της κλιματικής αλλαγής
και της προστασίας της Γης!
Η Παγκόσμια αυτή Σκυταλοδρομία
ξεκίνησε από την Γλασκώβη και διασχίζοντας 7.767 χμ.
θα καταλήξει στο Σαρμ Ελ Σέιχ της Αιγύπτου,
όπου και θα πραγματοποιηθεί η COP27,
δηλαδή η ετήσια συνάντηση στην οποία οι παγκόσμιοι ηγέτες
λαμβάνουν βασικές αποφάσεις για να σταματήσει η κλιματική αλλαγή.
Έτσι κι εμείς, μαζί με τα σχολεία ολόκληρου του κόσμου
μιλήσαμε για όλα αυτά, που καταστρέφουν τον πλανήτη μας
αλλά και για το τι σημαίνει “κλιματική αλλαγή”
και τι συνέπειες έχει ή θα έχει στην καθημερινή μας ζωή.
Μιλήσαμε για το σύνθημα «Running out of time»
και τι σημαίνει
και φυσικά σκεφτήκαμε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε εμείς
για να προστατεύσουμε τον πλανήτη μας!
Για να συνοψίσουμε όλα αυτά που μάθαμε,
φτιάξαμε την δική μας αφίσα…
…και ενώσαμε τη φωνή μας
με τα παιδιά όλου του κόσμου!
Μια ενδιαφέρουσα θεματική ενότητα ξεκινάει
και αφού αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με τα συναισθήματά μας
βάλαμε τα καπέλα της σκέψης μας
για να δούμε τι θέλουμε να κάνουμε!
Κάθε χρώμα καπέλου μας βοηθάει να εστιάσουμε σε κάτι συγκεκριμένο.
Ένα χρώμα για αυτά που ξέρουμε και άλλο για αυτά που υποθέτουμε,
για αυτά που αισθανόμαστε κ.ο.κ.
Όπως και να έχει τα καπέλα σκέψης του Edward De Bono
εκτός τους ότι μας βοηθάνε να οργανώσουμε τις σκέψεις μας και το τι θα κάνουμε…
…είναι και άκρως διασκεδαστικά!
Και κάπως έτσι πιάσαμε δουλειά!
Αρχικά μιλήσαμε για τον φόβο.
Τι φοβόμαστε και γιατί, τι μπορούμε να κάνουμε όταν νιώθουμε έτσι
και φυσικά πώς αυτό εκφράζεται σωματικά.
Το βιβλίο “Μια φορά κι έναν καιρό φοβόμουν έναν δράκο”
της Μιγγείρου (Εκδ. Ψυχογιός)…
…μας έδειξε πώς μπορούμε να διαχειριστούμε τον κάθε φόβο μας
και σε ποιους μπορούμε να απευθυνθούμε!
Αλλά τι γίνεται όταν οι φόβοι μας μας επισκέπτονται ως εφιάλτες μες την νύχτα;
Η φίλη μας η Αραχνούλα είχε μία λύση.
Μπορούσε να μας βοηθήσει πιάνοντας στον ιστό της τους εφιάλτες – φόβους μας
και κρατώντας τους μακριά μας!
Και επειδή η τέχνη μας αρέσει πολύ
στον πίνακα ζωγραφικής “Η Κραυγή” του Edvard Munch
εντοπίσαμε τον φόβο και τον τρόμο…
…και φτιάξαμε με κολλάζ τους δικούς μας πίνακες!
Σειρά είχαν τα συναισθήματα της χαράς και της λύπης!
Συζητήσαμε για όλα όσα μας κάνουν να αισθανόμαστε έτσι
και αναζητήσαμε τα συναισθήματα αυτά σε πίνακες ζωγραφικής.
Κάναμε γκριμάτσες χαρούμενες και λυπημένες,
και συνεχίσαμε μιλώντας για την “Μόνα Λίζα” του Λεονάρντο ντα Βίντσι.
Και εδώ οι απόψεις μας ήταν διαφορετικές,
αλλά τις δεχτήκαμε όλες για σωστές!
Οι μισοί είπαν ότι η εικονιζόμενη είναι λυπημένη και οι μισοί χαρούμενη!
Αλλά όλοι μαζί αποφασίσαμε να φτιάξουμε την Μόνα Λίζα αλλιώς.
Με αφορμή το παραμύθι της Χιονάτης
είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για το συναίσθημα της ζήλιας.
Σε ένα σπιτάκι γράψαμε αυτά, που μας κάνουν να ζηλεύουμε…
…αλλά και στα δηλητηριασμένα μήλα της Χιονάτης
ζωγραφίσαμε όσα μας κάνουν να νιώθουμε ζήλια.
Και όλα μαζί μπήκαν στο καλάθι μας.
Ο θυμός μας απασχόλησε αρχικά μέσα από την ιστορία του βιβλίου
“Ο Θυμός” της Βιολέτας Μονρεάλ (Εκδ. Φλούδας)…
…και έτσι γνωρίσαμε και την υπομονή.
Σκεφτήκαμε ιδέες για το τι μπορούμε να κάνουμε όταν είμαστε θυμωμένοι
και είδαμε βήμα βήμα πώς μπορούμε να ηρεμήσουμε!
Στην συνέχεια διαβάσαμε το βιβλίο “Θυμωμένος σαν Λιοντάρι”
των Pesavento και Zanella (Εκδ. Τζιαμπίρης – Πυραμίδα)…
…και φτιάξαμε το σπιτάκι του θυμού…
…αλλά και στην χαίτη του λιονταριού σημειώσαμε
όσα μας εκνευρίζουν συχνά, ή έστω και μια φορά.
Στο χαλάκι της Ειρήνης
δοκιμάσαμε πολλά σενάρια
σχετικά με τους τρόπους διαχείρισης του θυμού.
Μιλήσαμε, μετρήσαμε ανάποδα από το 10,
πήραμε βαθιές αναπνοές…
…και βρήκαμε τρόπους για να τσακωνόμαστε λιγότερο
και να περνάμε όμορφα ειρηνικά!
Με αφορμή το βιβλίο “Και η αγάπη σε ποιο σπίτι μένει;”
της Φρόσως Φωτεινάκη (Εκδ. Διόπτρα)…
…μιλήσαμε για την αγάπη μέσα στην οικογένειά μας,
αλλά και για την αγάπη γενικά!
Και αφού φτιάξαμε το σπίτι της αγάπης…
αποφασίσαμε να φτιάξουμε την δική μας
ομπρέλα της αγάπης.
Σε καρδούλες ζωγραφίσαμε όλα όσα αγαπάμε…
…τις στολίσαμε με πολύχρωμες βούλες…
…και γεμίσαμε αγάπη!
Στη συνέχεια παίξαμε όλοι μαζί!
Όσο έπαιζε η μουσική περπατούσαμε στον ρυθμό της
και όταν σταματούσε δείχναμε την αγάπη μας στους κοντινούς μας φίλους!
Αλλά όλα αυτά πάντα με την άδειά τους
γιατί όσο κι αν αγαπάμε κάποιον
πρώτα τον ρωτάμε για να αγκαλιαστούμε!
Η αγάπη μας αποτυπώθηκε και εικαστικά
αφού πρωτίστως εμπνευστήκαμε από το ποίημα
“Σου δείχνω την Αγάπη μου”…
…αλλά και ζωγραφίζοντας τον αγαπημένο μας φίλο
και κάνοντάς του δώρο το πορτραίτο του!
Τέλος θυμηθήκαμε όλα τα συναισθήματα που είχαμε μάθει
με μια κατασκευή!
Οι πολικές μας αρκούδες αλλάζουν συναισθήματα
και δείχνουν πώς νιώθουμε!
Κι αν όλα αυτά που νιώθουμε θέλουμε λίγο χρόνο για να τα επεξεργαστούμε
η Σκηνή των Συναισθημάτων μπήκε μες την τάξη μας
και μας επιτρέπει να βρούμε εκεί τον δικό μας χώρο!