ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΑΙ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΩ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ & ΕΥΘΥΝΗ 1. Συμπερίληψη: Αλληλοσεβασμός, Διαφορετικότητα

Το παρόν πρόγραμμα εντάσσεται στον κύκλο «Ενδιαφέρομαι και Ενεργώ: Κοινωνική
Συναίσθηση και Ευθύνη», πιο συγκεκριμένα στην επιμέρους θεματική ενότητα της
προώθησης του αλληλοσεβασμού και της διαφορετικότητας και απευθύνεται σε μαθητές
και μαθήτριες νηπιαγωγείου.

Σκοπός του προγράμματος είναι να προωθήσει το σεβασμό στον Εαυτόν και στον
Άλλον καθώς και την έννοια και την αξία της διαφορετικότητας. Η καλύτερη κατανόηση του
εαυτού μας και του άλλου δίπλα μας γίνεται μέσα από εμπειρίες. Όσο πιο νωρίς
επεξεργαστεί ένα παιδί τις έννοιες της διαφορετικότητας και του σεβασμού και βιώσει
αντίστοιχες εμπειρίες, τόσο πιο αποτελεσματικά θα καλλιεργήσει δεξιότητες που θα κάνουν
το σεβασμό πράξη και τρόπο ζωής.

1ο Εργαστήρι:

Η αρχή έγινε με την ανίχνευση των πρότερων γνώσεων των μαθητών/τριών για το τι σημαίνει ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ.

Έτσι , έγινε καταγραφή του πρώτου εννοιολογικού χάρτη, με τις ιδέες των παιδιών.

Στη συνέχεια , δημιουργήσαμε την αλυσίδα της τάξης μας όπου σε κάθε κρίκο τα παιδιά έγραψαν έναν κανόνα για τη σωστή λειτουργία της ομάδας,

όσο θα εξελίσσονται τα εργαστήρια δεξιοτήτων.

2ο Εργαστήρι:

Με τη βοήθεια του καθρέφτη, εντοπίσαμε τα ιδιαίτερα — εξωτερικά χαρακτηριστικά μας (χρώμα μαλλιών , ματιών, ύψος…κλπ)

Καταλάβαμε ότι όλοι έχουμε τα ίδια εξωτερικά χαρακτηριστικά στοιχεία , που όμως είναι διαφορετικά στον κάθε έναν από εμάς.

Σε φύλλο εργασίας ζωγραφίσαμε τον ξεχωριστό εαυτό μας , και καταγράψαμε βασικά στοιχεία που μας κάνουν ξεχωριστούς.

     

3ο Εργαστήρι

Διαβάσαμε τον αγαπημένο μας Έλμερ, ”τον παρδαλό ελέφαντα”.

     

Τα παιδιά προβληματίστηκαν πολύ όταν τους τέθηκε το ερώτημα : ”Πως θα μπορέσει ο Έλμερ να φτάσει το τραπέζι στο σπίτι της φίλης του της καμηλοπάρδαλης, αφού έχουν τόση μεγάλη διαφορά στο ύψος;;; Μήπως θα έπρεπε να σταματήσουν να είναι φίλοι;;;; Τα παιδιά με τις ιδέες τους έδωσαν πολλές λύσεις και κατανόησαν ότι όσο διαφορετικοί και αν είμαστε μπορούμε να ζούμε αρμονικά.

Στη συνέχεια συνεργάστηκαν ανά δύο για να μεταφέρουν μία μπάλα, ακούγοντας ο ένας τη γνώμη του άλλου και ακολουθώντας έναν κοινό ρυθμό .

     

Έφτιαξαν στο ”δέντρο της τάξης μας” , μήλα πάνω στα οποία έγραψαν θετικές λέξεις για τον εαυτό τους και για τους άλλους. π.χ. αγαπάω, νιώθω,  αποδέχομαι…κλπ.

Ονομάστηκε από τα παιδιά : ”Το δέντρο της αποδοχής”

4ο Εργαστήρι

Μέσα από τις πολλές  συζητήσεις τα παιδιά μίλησαν και για τους ανθρώπους που έχουν δει στο δρόμο ”με το λευκό μπαστούνι”.

Με αφορμή αυτό , παρακολουθήσαμε την ταινία από το υλικό του ΙΕΠ : << Φένια, η αγαπημένη των ήχων>>.

Μετά την προβολή της ταινίας τα παιδιά ρωτήθηκαν αν  η Φένια επισκεπτόταν το σχολείο μας θα συναντούσε δυσκολίες και αν ναι ποιές;;;;

Έγινε καταιγισμός ιδεών ……τα παιδιά προβληματίστηκαν πολύ!!!……και εντόπισαν τις δυσκολίες….

• Ανεβαίνουμε σκάλες για την τάξη μας
• Θα έπρεπε το σχολείο μας να είναι ”κυκλικό”, για να μην υπάρχουν γωνίες ώστε να μη χτυπάει η Φένια.
• Αν δεν κλείνουμε τα καρεκλάκια μας η Φένια θα πέσει
•  Τα βιβλία μας δε μπορεί να τα διαβάσει

Έδειξαν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για τη διαφορετική γραφή που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι με προβλήματα όρασης, για να μπορούν να διαβάσουν.

Και συναποφασίσαμε να αποτυπώσουμε το αλφάβητο Braille (Μπράϊγ).

 

           

Στη συνέχεια , σε ατομικό φύλλο εργασίας έγραψαν , ακολουθώντας το αλφάβητο Braille, το αρχικό γράμμα του ονόματός τους.

Είδαμε ένα βιβλίο γραμμένο με αυτή τη γραφή, και κλείνοντας τα μάτια ψηλαφίσαμε τις κουκίδες του βιβλίου.

…..παρατηρήσαμε ότι στο καπάκι από ένα μπουκάλι νερό υπάρχει αυτή η γραφή…..αποκωδικοποιήσαμε ”τις  τελίτσες” και είδαμε ότι γράφει νερό , ώστε οι άνθρωποι με προβλήματα όρασης να καταλαβαίνουν ότι έχουν στα χέρια τους ένα μπουκάλι νερό…Επίσης, πολλά παιδιά ανακάλεσαν στη μνήμη τους ότι αυτές ”’τις τελίτσες” τις έχουν παρατηρήσει και στα κουμπιά του ασανσέρ.

Δραματοποιήσαμε την κατάσταση που βιώνουν με προβλήματα όρασης. Κάποια παιδιά έδεσαν τα μάτια τους με ένα μαντήλι και ένα άλλο παιδί-οδηγός τους καθοδηγούσε σε μία διαδρομή ώστε να μην σκοντάψουν στα εμπόδια. Στο τέλος τα παιδιά συζήτησαν στην ολομέλεια πως ένιωσαν σε αυτές τις συνθήκες.

Η Φένια έμαθε πολλά πράγματα στα παιδιά!!!!