«Φτιάξε κάτι… Έστω μια τελεία… κι ό,τι βγει…»

Η Λία λέει πως δεν μπορεί να ζωγραφίσει. Η δασκάλα της όμως έχει άλλη γνώμη. Ξέρει πως όλοι κρύβουμε μέσα μας μια σπίθα δημιουργίας και πως μια τελεία δεν σημαίνει πάντα ένα τέλος. Μπορεί να σημαίνει και μια αρχή…

Μέσω της τρυφερής αυτής ιστορίας αναδεικνύεται η αξία της προσπάθειας, αλλά και η σημασία της υποστήριξης που λαμβάνουμε από τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Η αγάπη και η αποδοχή είναι ιδιαίτερα σημαντικές για τα μικρά παιδιά, καθώς ενδυναμώνεται η αυτοπεποίθησή τους και νιώθουν την απαραίτητη ασφάλεια για να ανακαλύψουν τα ταλέντα και να ξεδιπλώσουν τις δυνατότητές τους.

Με αφορμή το παραμύθι

• φτιάξαμε τις δικές μας μοναδικές τελείες με μαρκαδόρους και με νερομπογιές

    

      

• παίξαμε παιχνίδια όπως ”μεταφέρω την τελεία μου μέσα στο χώρο με διαφορετικούς τρόπους” και “μεταμορφώνω την τελεία μου σε… τιμόνι, δίσκο, καπέλο κτλ…”

οι ιδέες των παιδιών ηταν πάρα πολλές και ευφάνταστες.

• γεμίσαμε με πολύχρωμες τελείες(πον πον) το βάζο μας(χούλα χουπ) και κάθε φορά που πετούσαμε μία τελεία μέσα, λέγαμε και μια γλυκιά λεξούλα.

• στη συνέχεια καταγράψαμε τις γλυκές λεξούλες για να μην τις ξεχάσουμε και έτοιμο το βάζο μας! Το βάλαμε στον τοίχο για να προσθέσουμε κι άλλες λεξούλες κατα τη διάρκεια της χρονιάς.