Η θεματική ενότητα “Φθινόπωρο”, μας έδωσε την ευκαιρία να πραγματοποιήσουμε πολλών ειδών δράσεις!!
Παρατηρήσαμε τα έργα τέχνης “Les Alyscamps” & “Ο Σπορέας” του Βαν Γκογκ :
και τα αποτυπώσαμε εικαστικά.
Έτοιμος και ο δικός μας ”ΣΠΟΡΕΑΣ”’ – ζωγραφίσαμε με μπατονέτα και ολοκληρώσαμε την εργασία με κολάζ!
Δημιουργήσαμε φθινοπωρινά δεντράκια από γκοφρέ!
Μεταμορφώσαμε τα φθινοπωρινά φύλλα!
Δημιουργήσαμε στάμπες από τα φύλλα, με το αλατοζύμαρο που φτιάξαμε!
Επιπλέον, στις τάξεις μας κατέφθασαν τα φθινοπωρινά λουλούδια
Χρυσάνθεμα και Κυκλάμινα!!
Τα παρατηρήσαμε..
Και τα ζωγραφίσαμε με τα πινέλα μας!
Ο μύθος του Χρυσάνθεμου ενθουσίασε τα παιδιά και τον δραματοποιήσαμε!
Ζούσε στην Ιαπωνία μια όμορφη κοπέλα που ήταν αρραβωνιασμένη μ’ ένα αρχοντόπουλο. Κοντά στην πόλη τους, στα γειτονικά βουνά, έμενε σε μια μεγάλη σπηλιά ένας δράκος. Ένας πελώριος δράκος που είχε ανθρώπινη λαλιά, κι έλεγαν γι’ αυτόν πως δεν ενοχλούσε αυτούς που δεν τον ενοχλούσαν.
Μια μέρα, η όμορφη κοπέλα έχασε τον αρραβωνιαστικό της. Έψαξε παντού, ρώτησε όλο τον κόσμο, αλλά κανείς δεν μπόρεσε να της δώσει μια χρήσιμη πληροφορία. Μετά από δέκα μέρες, κάποιος της είπε πως το παλικάρι μάλλον είχε πέσει στα χέρια του μεγάλου δράκου. Τη συμβούλεψε να μην πάει να τον αναζητήσει γιατί θα έβαζε τη ζωή της σε κίνδυνο. Μα εκείνη αγαπούσε τόσο τον αρραβωνιαστικό της, που δεν δίστασε ούτε στιγμή και έφυγε αποφασισμένη για τη σπηλιά του δράκου.
«Τι ζητάς εσύ εδώ;» τη ρώτησε ο δράκος. «Δεν με φοβάσαι;»
«Δεν σε φοβάμαι γιατί μου έχουν πει πως είσαι καλός και δίκαιος» του απάντησε με θάρρος η κοπέλα. «Γιατί όμως αιχμαλώτισες τον αρραβωνιαστικό μου χωρίς να φταίξει σε τίποτε;»
«Είμαι καλός με τους καλούς και κακός με τους κακούς» της απάντησε ο δράκος.
«Ο αρραβωνιαστικός σου μίλησε άσχημα για μένα, το έμαθα και έτσι τον αιχμαλώτισα. Θα τον κρατήσω να με υπηρετεί ως σκλάβος για όλη την υπόλοιπη ζωή του».
Η κοπέλα έπεσε τότε με κλάματα μπροστά στα πόδια του και τον παρακάλεσε να τους λυπηθεί και ν’ αφήσει το παλικάρι ελεύθερο.
«Θα σου κάνω τη χάρη και θα τον αφήσω ελεύθερο, αρκεί να μου φέρεις ένα χρυσάνθεμο που να έχει εκατό πέταλα».
Η κοπέλα, χωρίς να το πολυσκεφτεί, δέχτηκε. Ως την εποχή εκείνη τα χρυσάνθεμα είχαν μόνο τριάντα πέταλα, μα εκείνη δεν το ήξερε. Γύρισε λοιπόν στην πόλη κι άρχισε να ψάχνει.
«Μην ψάχνεις άδικα» τη συμβούλεψαν όλοι. «Δεν υπάρχει πουθενά χρυσάνθεμο με εκατό πέταλα».
Πάνω στην απελπισία της, η κοπέλα σκέφτηκε κάτι. Έκοψε από τον κήπο της ένα χρυσάνθεμο και με μεγάλη υπομονή άρχισε να χαράζει τα πλατιά του πέταλα με μια καρφίτσα των μαλλιών της. Σιγά σιγά, με άπειρη υπομονή κατάφερε να χαράξει τα πέταλα σε εκατό λεπτά κομμάτια.
Έτσι, επέστρεψε στη σπηλιά του δράκου με το λουλούδι.
«Σου έφερα το χρυσάνθεμο με τα εκατό πέταλα» του είπε το κορίτσι.
Ο δράκος πήρε περίεργος το χρυσάνθεμο, μέτρησε τα πέταλα και τα βρήκε εκατό. Άφησε τότε ελεύθερο το παλικάρι, όπως είχε υποσχεθεί. Το αγαπημένο ζευγάρι γύρισε ευτυχισμένο στην πόλη κι από τότε λένε πως τα χρυσάνθεμα δεν ξαναβγήκαν με τριάντα πέταλα.
Επιπλέον γίναμε επιστήμονες!!
…Αν ρίξουμε κόκκινο και μπλε χρώμα ζαχαροπλαστικής στο νερό του λευκού Χρυσάνθεμου..
Τι θα γίνει;
Καταγράψαμε τις υποθέσεις μας και στην συνέχεια παρουσιάσαμε τα συμπεράσματα μας!
Τα πέταλα εμφάνισαν ρόζ και γαλάζιες γραμμούλες αντίστοιχα!!
Όπως o γεωργός…
…έτσι και εμείς φυτέψαμε!
Γίναμε και σποράκια!!
Κατασκευάσαμε το ουράνιο τόξο αλλά και την βροχή!
Ο όπως Ουράνιο τόξο…
Δημιουργήσαμε το Ουράνιο τόξο του σεβασμού…
…στάλα στάλα η βροχή…
Ομαδική εργασία με αφορμή το ποίημα “Το Ποταμάκι”
Φυσικά, ακούσαμε και το ”φθινόπωρο” από τις 4 εποχές του Vivaldi!!!!
Περάσαμε υπέροχα!!