Αρά Ζ. Ντιλρούμπα
Σανταλόξυλο, λιβάνι και τριαντάφυλλο
Μετάφραση: ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΑΛΕΞΗΣ
Μια τρυφερή ερωτική ιστορία με τα χρώματα και τις γεύσεις του Πακιστάν, που οι ξένοι κριτικοί συγκρίνουν με το Θεό των μικρών πραγμάτων της Αρουντάτι Ρόι, ενώ βρίσκουν ότι η συγγραφέας «υφαίνει τους χαρακτήρες της με τη μαεστρία ενός Μαρκές», μας δίνει η Πακιστανή συγγραφέας και ζωγράφος Αρά Ντιλρούμπα.V
Ιούν 19 2008
Αρά Ζ. Ντιλρούμπα, Σανταλόξυλο, λιβάνι και τριαντάφυλλο
Ιούν 18 2008
“Το τούβλο”: αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά…
Η μαθήτρια του σχολείου μας με το ψευδώνυμο Nouli Sugar μου έστειλε το κείμενο που ακολουθεί. Πιστεύω πως αφορά όλους τους νέους ανθρώπους και όχι μόνον…
Ένας νεαρός και επιτυχημένο στέλεχος εταιρείας, οδηγούσε τη νέα του τζάγκουαρ κάπως γρήγορα σε μία γειτονιά όχι και τόσο καλόφημη. Πρόσεχε μην τυχόν κανένα παιδάκι ξεπροβάλει απότομα ανάμεσα από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Κάποια στιγμή πιστεύοντας πως είδε κάτι να κινείται επιβράδυνε, αντί όμως να εμφανιστεί κάποιο παιδάκι, ένα τούβλο χτύπησε με δύναμη την πλαϊνή πόρτα της τζάγκουάρ του. Φρέναρε απότομα και κάνοντας όπισθεν κατευθύνθηκε στο σημείο που το τούβλο είχε ριχτεί. Φανερά θυμωμένος πετάχτηκε έξω από το αυτοκίνητό του, κι έπιασε ένα παιδί που βρήκε κοντά του, το έσπρωξε και το ακούμπησε με την πλάτη σε ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο, φωνάζοντας «Γιατί το έκανες αυτό και ποιος είσαι; Τι νομίζεις ότι κάνεις; Αυτό είναι ένα καινούριο αυτοκίνητο και το τούβλο που πέταξες του έκανε μια πολύ ακριβή ζημιά! Γιατί το έκανες»; Το νεαρό αγόρι απολογητικά του είπε «σας παρακαλώ κύριε. σας παρακαλώ, ζητώ συγνώμη, αλλά δεν ήξερα τι άλλο να κάνω! Πέταξα το τούβλο γιατί κανένας δεν σταματούσε.» Με δάκρυα να κυλάνε στο πρόσωπό του και στο σαγόνι του, το αγοράκι έδειξε πίσω από ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο. «Είναι ο αδερφός μου» είπε «Το αναπηρικό του καροτσάκι αναποδογύρισε στο πεζοδρόμιο, έπεσε απ’το καροτσάκι κι εγώ δεν μπορώ να τον σηκώσω». Το αγόρι ζήτησε από τον νεαρό «Θα μπορούσατε σας παρακαλώ να με βοηθήσετε να τον βάλουμε πίσω στο αναπηρικό του καροτσάκι; Είναι χτυπημένος και είναι πολύ βαρύς για να τον σηκώσω μόνος μου». Ο οδηγός εμβρόντητος, προσπάθησε να συνέλθει, σήκωσε γρήγορα το ανάπηρο αγόρι και το καροτσάκι του, έπειτα πήρε ένα χαρτομάντηλο και περιποιήθηκε πρόχειρα τις πληγές του αγοριού. Με μια ματιά που του έριξε κατάλαβε πως τα τραύματα του παιδιού ήταν επιφανειακά κι όλα θα πήγαιναν καλά. «Σε ευχαριστώ, ο Θεός να σε ευλογεί» είπε το ευγνώμων αγοράκι στον ξένο. Ο οδηγός ταραγμένος ακόμη, απλά κοιτούσε το αγοράκι να σπρώχνει το καροτσάκι με τον αδερφό του πάνω στο πεζοδρόμιο πηγαίνοντας για το σπίτι τους. Γύρισε προς τη τζάγκουάρ του αργά. Η ζημιά στο αυτοκίνητο ήταν εμφανέστατη αλλά ο νεαρός ποτέ δεν μπήκε στην διαδικασία να την επιδιορθώσει. ‘Αφησε τη ζημιά να υπάρχει για να του θυμίζει το μήνυμα «Μην ζεις τη ζωή σου τόσο γρήγορα έτσι ώστε να αναγκάζεις τον άλλον να σου πετάξει ένα τούβλο για να τραβήξει την προσοχή σου»! Ο Θεός ψιθυρίζει στις ψυχές μας και μιλά στις καρδιές μας. Μερικές φορές όταν δεν έχουμε χρόνο να ακούσουμε, είναι αναγκασμένος να μας πετάξει ένα τούβλο. Είναι επιλογή μας να ακούμε ή όχι. Σκέψη της ημέρας: Αν ο Θεός ήταν ψυγείο, η φωτογραφία σου θα ήταν πάνω του. Αν ο Θεός είχε πορτοφόλι, η φωτογραφία σου θα ήταν μέσα σε αυτό. Σου στέλνει λουλούδια κάθε άνοιξη. Σου στέλνει μία ανατολή κάθε πρωί. Τελικά είναι τρελός μαζί σου! Ο Θεός δεν υποσχέθηκε μέρες χωρίς πόνο, γέλιο χωρίς θλίψη, ήλιο χωρίς βροχή, αλλά υποσχέθηκε δύναμη για κάθε μέρα, ανακούφιση στα δάκρια και φως για τον δρόμο. Διάβασε προσεκτικά την παρακάτω πρόταση. Αν ο Θεός στο φέρει θα σε βοηθήσει και να το φέρεις εις πέρας…
?
Ιούν 18 2008
Προερχόμαστε από το διάστημα;
Παλιότερα ανήκε στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας μια τέτοια εκδοχή. Σιγά-σιγά όμως οι ενδείξεις πληθαίνουν και συνηγορούν υπέρ του ότι η έναρξη της ζωής στη γη να οφείλεται σε δομικές μονάδες που ήρθαν από το διάστημα. Το σχετικό άρθρο μας το στέλνει ο συνάδελφος κος Τριανταφυλλόπουλος. Περισσότερα…..
Ιούν 18 2008
επαφή με τους αποφοίτους μας!
Για σας που τελειώσατε ή τελειώνετε το σχολείο και θέλετε να μας πληροφορήσετε για τα νέα σας το blog του σχολείου άνοιξε μια σελίδα γι’ αυτό το σκοπό. Στείλτε μας φωτογραφίες ή κείμενο στο : tani.ag.5@hotmail.com και θα τα δημοσιεύσουμε αμέσως.
Ιούν 14 2008
To nistikoarkoudi και η πατάτα!
Κάθε φορά που πάμε στο σούπερ μάρκετ γυρνάμε με ένα σωρό σακκούλες. σακκούλες που η χρησιμότητά τους είναι αμφιλεγόμενη και η ζημιά στο περιβάλλον σημαντική και σε βάθος χρόνου. Απίστευτου χρόνου όμως!!! Τι να κάνουμε λοιπόν;
Ψάξαμε και βρήκαμε μια ιδέα σε ένα site ανάλογων περιβαλλοντικών ανησυχιών με τις δικές μας και σας παραπέμπουμε εκεί! Έχει πλάκα!
Ιούν 05 2008
Βάφοντας τις τάξεις….
Η εικόνα των τάξεων δεν ικανοποιούσε κανέναν! Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της κυρίας Ελένης να κρατήσει το σχολείο σε ένα πολιτισμένο επίπεδο οι τάξεις παρέμεναν το ίδιο απωθητικές, βαμένες σε αυτό το ουδέτερο εκρού χρώμα δεν ενέπνεαν κανέναν να ζήσει εκεί μέσα τις δημιουργικότερες ώρες της ημέρας του. Έπρεπε λοιπόν κάτι να γίνει!
Και έγινε…μια μικρή συνωμοσία! Ο κος Λαρεντζάκης ευτυχώς έδειξε μεγάλη ανοχή στις καινοτόμες διαθέσεις μας που ίσως να σκανδάλιζαν λίγο ….τα χρηστά ήθη. Ο σκοπός όμως ήταν καλός -τι καλός;-άγιος θα έλεγα! Και έτσι ξεκινήσαμε το εγχείρημα Σάββατο πρωί 16 Μαρτίου 2008. Μαζεύτηκαν σαράντα παιδιά με τις βούρτσες, τα ρολά και τους κουβάδες τους μαζί με εμένα, αφού και εγώ παιδί είμαι-δεν είμαι; Τα παιδιά είχαν από πριν διαλέξει τα χρώματα, που τα είχαμε αμέσως παραγγείλει. Τι τράβηξε ο καημένος ο χρωματοπώλης δε λέγεται! -Φέρε μας κυρ-Παναγιώτη λίγο άσπρο χρώμα.Δεν μας έφτασε. -Ααα και λίγο πράσινο…κι εκείνο το ειδικό πινέλο για τα καλοριφέρ….
Πόσα δρομολόγια έκανε ο κυρ-Παναγιώτης για να ικανοποιήσει τη διάθεσή μας για δουλειά, σας αφήνω να το φανταστείτε…
Και το αποτέλεσμα όμως!!!! Αυτό μην το φαντάζεστε, μπορείτε να το δείτε!
5 αίθουσες βάφτηκαν εκείνο το Σάββατο, πλημύρισαν οι τοίχοι με το μωβ της λεβάντας, το γαλάζιο του ανοιξιάτικου ουρανού, το πράσινο του δάσους και το κίτρινο του ώριμου πεπονιού..και γέμισε παντού νεανική δροσιά ,ζωντάνια και αγάπη! Αγάπη γι αυτό που ο άνθρωπος δημιουργεί, αγάπη γι αυτό που πρόκειται να δημιουργήσει, αγάπη για “τον αγώνα τον καλόν” διδασκόντων και διδασκομένων…..
Μάι 30 2008
Επιλογή αλλογενών-αλλοδαπών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και μηχανογραφικό
Στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Παιδείας διατίθεται η σχετική εγκύκλιος που αφορά σε οδηγίες για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλοδαπών-αλλογενών καθώς και το μηχανογραφικό τους. περισσότερα ….http://ypepth.gr
Μάι 30 2008
Εισακτέοι 2008-09
Από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων ανακοινώνεται ότι ορίστηκε ο αριθμός εισακτέων στα Πανεπιστήμια, στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.) Αθήνας και στα τμήματα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Θεσ/νικης και του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, στα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, στις Ανώτατες Εκκλησιαστικές Ακαδημίες, στην Ανώτατη Σχολή Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης και στις Ανώτερες Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης (Α.Σ.Τ.Ε.) για το ακαδ. έτος 2008-09. www.alfavita.gr
Μάι 30 2008
“Άννα”, μια ταινία για το ρατσισμό…
Εδώ στην Καλλιθέα όλοι συνειδητοποιούμε τι σημαίνει να ζεις σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία. Το βιώνουμε καθημερινά ζώντας, σπουδάζοντας κοντά σε ανθρώπους από άλλες χώρες, με άλλες κουλτούρες που άφησαν την πατρίδα τους κυνηγώντας το όραμα μιας καλύτερης ζωής, θέλοντας να αποφύγουν τα δεινά του πολέμου ή της οικονομικής εξαθλίωσης. Και μοιραία αυτές οι αντιθέσεις μαλακώνουν σιγά-σιγά, διαπιστώνουμε ότι είναι άνθρωποι σαν κι εμάς, χαίρονται το ίδιο, πονούν το ίδιο, αγαπούν και μισούν το ίδιο. Και γίνονται συνοδοιπόροι στον αγώνα για το μεροκάματο, συνεργάτες και συμμαθητές στις σπουδές και κάποτε και αγαπημένοι…Αυτό συνέβη στα παιδιά της ταινίας. Ο Σέργιος από τη Σερβία και η Άννα από την Ελλάδα είναι συμμαθητές στο ίδιο σχολείο, γνωρίζονται και αγαπιούνται..Όμως ο κοινωνικός περίγυρος δεν είναι ώριμος να δεχτεί τη σχέση τους, την πολεμάει και τη διαλύει. Θα ήταν μάλλον ουτοπικό να δώσω μια άλλη εκδοχή, αφού τα κοινωνικά στεγανά εξακολουθούν να λειτουργούν πάντα. Το σενάριο έμεινε στο συρτάρι μου δυο-τρία χρόνια. Ώσπου ήρθε η ώρα να υλοποιηθεί: Το 2ο διαδημοτικό φεστιβάλ μαθητικής έκφρασης και δημιουργίας ήταν η αφορμή.Έτσι, με την πολύτιμη συμβολή των μαθητών μου που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και ξεδίπλωσαν άγνωστες πτυχές καλλιτεχνικής ευαισθησίας και έκφρασης και γι’ αυτούς τους ίδιους ακόμη,αλλά και των συναδέλφων, της κας Κολοβού, του κου Πανταζή, πολύ πειστικών στο ρόλο των γονέων και του κου Λαρεντζάκη στο ρόλο του λυκειάρχη, το είδαμε το φιλμάκι μας να προβάλλεται στις 5 Φεβρουαρίου 2008 αποσπώντας ευνοϊκά σχόλια….