8lykkall's blog

Είναι το γνωστό διήγημα του Βιζυηνού που διδάσκεται στη θεωρητική κατεύθυνση της γ΄λυκείου. Και αυτό ήταν η αφορμή να δούμε, όλοι μαζί οι θεωρητικοί, την παράσταση στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν με τον Ηλία Λογοθέτη και τη Μαρία Ζαχαρή την Κυριακή, 30/11/2008.

Φοβόμουν λίγο μήπως τα παιδιά δεν αντέξουν το λόγο του Βιζυηνού και όταν είδα το λιτό, απέριττο σκηνικό οι φόβοι μου δυνάμωσαν.

Όμως η παράσταση ήταν κάτι το ασύλληπτο! Ήταν μαγεία, ήταν μέθεξη, ήταν μυσταγωγία….

μπορούσες να ακούσεις την αναπνοή του κοινού κρατημένη από τη δύναμη του παλλόμενου, ασυγκράτητου συναισθήματος που πλημμύριζε την αίθουσα! Οι άνθρωποι κρατούσαν την ανάσα τους από φόβο μήπως με μια αναπνοή καταστρέψουν τη μαγεία!!!!!!!!!!

Και όσο για το σκηνικό, αβάσιμοι οι φόβοι μου!!! Όσο τα σκηνικά απουσίαζαν τόσο γιγαντωνόταν η φαντασία για να αναπληρώσει το κενό!

Παρόλη την άκρα λιτότητα (που αγγίζει την προχειρότητα) του σκηνικού χώρου, η δεσπόζουσα μορφή του Λογοθέτη στο ρόλο του γιου που με αφορμή ένα τυχαίο περιστατικό χάνεται σε φλας-μπακ στις παιδικές και νεανικές του αναμνήσεις και τις διηγείται στο κοινό, κρατάει το ενδιαφέρον αμείωτο, τόσο που σχεδόν η βοηθητική παρουσία των υπόλοιπον ηθοποιών περνάει σε δεύτερη μοίρα. Ακόμη και της μητέρας, που η εμμονή της με τα κοράσια και ο κρυφός πόνος της είναι στην ουσία η αιτία της διήγησης.

Με εκφορά του λόγου που κάνει το κράμα δημοτικής και καθαρεύουσας ξεκάθαρο και εύληπτο ο Λογοθέτης ζωντανεύει το κείμενο αφήνοντας να διαφανεί εκτός από τα   βάσανα και ο χιουμοριστικός τόνος του διηγήματος, και θυμίζει το πλέξιμο της γλώσσας, ώστε να βγει απ’ αυτήν όχι μια στεγνή διήγηση, αλλά μια που μοιάζει λίγο με κέντημα. Αυτό όμως για όσους έχουν αδυναμία στην πορεία της ελληνικής γλώσσας και εξοικείωση με τα διάφορα στάδιά της.

Και τα παιδιά και εμείς, οι καθηγητές που τα συνοδεύαμε, συγκλονισθήκαμε από τις ερμηνείες! άξιζε τον κόπο!!!

Το μαύρο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε ως θεατρική άποψη στις αυτοκρατορικές αυλές της Ασίας. Η πρώτη του δομή αποτελούνταν από το “μαύρο δωμάτιο” ή “μαύρο κουτί” το οποίο εμφάνιζε μία μικρή σκηνή επενδυμένη με μαύρο ύφασμα, η οποία φιλοξενούσε μέσα της, ηθοποιούς – μαριονετίστες, ντυμένους στα μαύρα. Η μαύρη ενδυμασία, τους επέτρεπε να κινούν διάφορα αντικείμενα κάτω από φωτισμό κεριών, δίνοντας την ψευδαίσθηση ότι αιωρούνται…… περισσότερα

Είναι ο Wall-e ο οποίος μετά από 700 χρόνια μοναξιάς στον έρημο και μολυσμένο πλανήτη Γη συναντά ένα σούπερ εξελιγμένο ρομπότ την Eve, την οποία και ερωτεύεται, και την ακολουθεί μέσα στο γαλαξία…είναι αστείος, είναι τρυφερός,… είναι μια πολύ όμορφη ιστορία τελικά……συνέχεια

Σχολείο – Φινλανδία (Τα σχόλια,,, αρνητικά ή θετικά δικά σας…)

Το σχολείο της χαμένης νιότης…Kαλημέρα Σχολείο – Καλημέρα Θλίψη
.
Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης
.
Άνοιξαν τα σχολεία. Για κάποιους ένα ευχάριστο και μοναδικό γεγονός, για τους περισσότερους θλιβερό. Σε μια μακρινή χώρα, στη Φινλανδία, που εδώ και μια δεκαετία οι μαθητές της βγαίνουν πρώτοι σε όλες τις διεθνείς αξιολογήσεις του ΟΟΣΑ(οι δικοί μας τελευταίοι), γιορτάζουν τις μέρες αυτές.
Γιορτάζουν, γιατί μετά από δύο μήνες διακοπών βρέθηκαν ξανά με τους συμμαθητές και δασκάλους φίλους τους, στη μικρή κοινότητα του σχολείου τους. Στη Φινλανδία, στα πολυθέσια και ολοήμερα σχολεία θα βρεις παιδιά από 8 μηνών μέχρι 16 ετών. Όταν εργάζονται και οι δύο γονείς μπορούν να αφήσουν το 8 μηνών και άνω παιδί τους στο σχολείο μαζί με τα μεγαλύτερα αδερφάκια του. Στη μικρή κοινότητα του σχολείου θα βρεις παιδιά με ειδικές ανάγκες, αφού, σκοπίμως, δεν υπάρχουν ειδικά ιδρυματικά-σχολεία. Θα βρεις βρέφη, να μαθαίνουν από μικρά να συνυπάρχουν με μεγάλους και αναπήρους, όπως στην κοινωνία των μεγάλων, καλλιεργώντας το αίσθημα της ευθύνης και της αλληλεγγύης των μεγάλων παιδιών προς τα μικρότερα και προς τα διαφορετικά.
Στη Φινλανδία γιορτάζουν, γιατί θα βρεθούν πάλι σε σχολεία με σύγχρονα εργαστήρια και αμφιθέατρα, με κλειστά γυμναστήρια και πισίνες, με ειδικές αίθουσες χαλάρωσης και σάουνας, με εστιατόρια με το δωρεάν φαγητό και το σημαντικότερο, γιατί θα μάθουν και θα δημιουργήσουν γνώση με τους δασκάλους φίλους τους, παίζοντας, συζητώντας και μελετώντας διάφορα βιβλία και όχι ένα υποχρεωτικό σε κάθε μάθημα, όπως στην Ελλάδα. (Οι δάσκαλοί μας, ακόμη και να θέλουν να πάρουν πρωτοβουλίες δημιουργικής μάθησης δεν μπορούν. Είναι υποχρεωμένοι να δουλέψουν με συγκεκριμένα βιβλία με έναν στόχο: «να βγει όπως-όπως η ύλη», αποστηθισμένη βεβαίως).
?
Τα παιδιά στη Φινλανδία, στις πρώτες έξι τάξεις, κάνουν συχνά τεστ,….   δείτε εδώ τη συνέχεια

τα δικαιωματα του ανθρωπου, Δυτικό Ιδεολόγημα ή Οικουμενικό Ηθος;

* Τα δικαιώματα του ανθρώπου, τα οποία αποτελούν μια από τις σημαντικότερες κατακτήσεις της ανθρωπότητας, βρίσκονται σήμερα στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος, θεωρούνται ευρύτατα ως θεμελιώδεις αρχές του πολιτικού ανθρω­πισμού, ως ακρογωνιαίος λίθος της ελεύθερης, δίκαιης και ειρηνικής συνύπαρξης ατόμων και λαών, ως όρος και όριο της δημοκρατίας. Εμφανίζονται ως ανθρωπι­στικές αξίες, που μπορούν να δώσουν βάση και προοπτική στην πολιτική πράξη, τόσο στα πλαίσια των επιμέρους κρατών όσο και σε οικουμενικό επίπεδο. Έχουν εγχαραχθεί στη συνείδηση της σύγχρονης ανθρωπότητας ως σύμβολα του αγώνα για ελευθερία, δικαιοσύνη και ειρήνη, παρόλες τις διαφοροποιήσεις στη συγκεκρι­μένη ερμηνεία και πραγμάτωση τους. Αποτελούν ένα ερώτημα το οποίο αγγίζει τα θεμέλια των πολιτισμών και του «πολιτισμού της ανθρωπότητας», ένα ερώτημα απέναντι στο οποίο κανείς δεν μπορεί να μείνει αδιάφορος. Πράγματι δύσκολα μπορούμε να φαντασθούμε μια παγκόσμια κοινωνία του μέλλοντος, τα ανθρωπι­στικά κριτήρια της οποίας δεν θα περιλάμβαναν τα δικαιώματα του ανθρώπου. Τα δικαιώματα αυτά, παρά τις συνεχείς αμφισβητήσεις και παραβιάσεις τους, αποτε­λούν «κτήμα ες αιεί», «κατακτήσεις οριστικές» για την ανθρωπότητα.Ο λόγος για τα δικαιώματα του ανθρώπου αρθρώνεται σήμερα μέσα σε έναν κόσμο γεμάτο αντιφάσεις, όπου η ευημερία των σχετικά ολίγων συνυπάρχει με την αφόρητη εξαθλίωση αναρίθμητων ανθρώπων, όπου ο αγώνας για «ατομικά» δι­καιώματα εξακολουθεί να συμπορεύεται με την καταρράκωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας στο όνομα συλλογικών συμφερόντων και πολιτικο-οικονομικών σκοπι­μοτήτων, όπου μαζί με τα ειρηνιστικά κινήματα δρουν και οι αμετανόητοι θιασώ­τες του «si vis pacem para bellum». Στην τελευταία δεκαετία του «αιώνα των δικαιωμάτων του ανθρώπου» ζούμε μια νέα παγκόσμια κρίση που σηματοδοτείται μεταξύ άλλων από τα προβλήματα που προκλήθηκαν με τη διάλυση του Ανατολι­κού μπλοκ, από τη συνειδητοποίηση της πολυπολιτισμικότητας με παράλληλη αναβίωση του εθνικισμού και της «ιδεολογίας της ιδιαιτερότητας» και από τον κίνδυνο της «σύγκρουσης των πολιτισμών». Τα δικαιώματα του ανθρώπου καλού­νται να παίξουν και σήμερα οικουμενικό ειρηνοποιητικό ρόλο, κάτι που ίσως δικαιολογεί την επικαιρότητα αλλά και την έντονη αμφισβήτηση τους.Στον σύγχρονο, γεμάτο εντάσεις κόσμο, ο αγώνας για τα δικαιώματα του ανθρώπου έχει δύο μέτωπα:Είναι αγώνας κατά της παραβίασης τους και για την κατοχύρωση και τον έμπρακτο σεβασμό τους. Παρά τις προόδους που έχουν συντελεσθεί στον χώρο αυτό, παρά τις διακηρύξεις, τις διεθνείς συμβάσεις, παρά την προσπάθεια πουκαταβάλλει ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών και τα διάφορα κινήματα και οι οργανώσεις για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου, παρά τις δεσμεύ­σεις των κρατών με την υπογραφή διεθνών συμβάσεων και με τη συνταγματική κατοχύρωση θεμελιωδών δικαιωμάτων, η κατάσταση των δικαιωμάτων του ανθρώ­που είναι σε πολλά μέρη της γης απογοητευτική. Παρόλο που σήμερα κανένα κράτος δεν μπορεί να απορρίψει ανοικτά την ιδέα των δικαιωμάτων του ανθρώ­που, είναι βέβαιο ότι η φραστική αναγνώριση τους, δύσκολα μπορεί να συγκαλύψει τις κεφαλαιώδεις παραβιάσεις τους. «Η φραστική αναγνώριση των δικαιωμάτων του ανθρώπου από όλα τα κράτη εύκολα αμβλύνει τη ματιά για τις θεμελιώδεις παραβιάσεις τους. Τα δικαιώματα του ανθρώπου δεν είναι αυτονόητα. Συνεχώς απειλείται η μετάπτωση στη βαρβαρότητα και στην περιφρόνηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου». Πάντως το χάσμα μεταξύ των διακηρύξεων των δικαιωμάτων του ανθρώπου και της συγκεκριμένης πρακτικής πολλών κρατών είναι εμφανέστατο και η αντίφαση μεταξύ θεωρίας και πράξης απογοητευτική. (…)Ο αγώνας για τα δικαιώματα του ανθρώπου είναι αγώνας εναντίον της παρα­νόησης και της διαστρέβλωσης του νοήματος τους, αγώνας για τη θεμελίωση τους και τον ορθό καθορισμό του περιεχομένου και των ορίων τους. Τα δικαιώματα του ανθρώπου υπήρξαν ανέκαθεν σημείον αντιλεγόμενον και αποτελούν και σήμερα αντικείμενο έντονης αμφισβήτησης: «Σήμερα δεν υπάρχει σχεδόν καμία θεωρία για τα δικαιώματα του ανθρώπου, το αντίθετο της οποίας να μην υποστηρίχθηκε κάπου». Οι κρίσεις για τα δικαιώματα του ανθρώπου ξεκινούν από «δυτική ιδεο­λογία» και «κενή ρητορεία» και φθάνουν μέχρι «οικουμενικό ήθος», «θεμέλιο της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης στον κόσμο». Βέβαια οι αντιφατικές εκτιμήσεις στηρίζονται και στο γεγονός ότι τα δικαιώματα του ανθρώπου είναι ένα τόσο πολύπλοκο και πολύπλευρο φαινόμενο, ώστε ο καθείς να μπορεί να στηρίζει σε κάποια πτυχή της ιστορίας και των διακηρύξεων τους ακόμη και την πιο ακραία κρίση. Πραγματικά είναι δύσκολο να σχηματίσει κανείς μια σαφή εικόνα για το τι ισχύει σήμερα ως δικαίωμα του ανθρώπου. Τα δικαιώματα του ανθρώπου έγιναν θέμα συρμού, ρητορεία στα χείλη πολιτικών και ηθικολογούντων διανοουμένων. Κάθε ανθρώπινη επιδίωξη μπορεί να διεκδικεί τον τίτλο του δι­καιώματος του ανθρώπου. Αυτόκλητοι «κριτές της οικουμένης» ορίζουν «αλάθη­τα» τι σημαίνει δικαίωμα του ανθρώπου και χωρίς ενδοιασμούς προσθέτουν στα ήδη υπάρχοντα και νέα «ιδιωτικά» αιτήματα. Πάντως τα σχετικά κείμενα παρου­σιάζουν μια συγκεχυμένη εικόνα για το τι είναι τελικά δικαίωμα του ανθρώπου, και δεν βοηθούν στην έξοδο από την βαβυλωνιακή σύγχυση των γλωσσών. (…)Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα για την πορεία των δικαιωμάτων του ανθρώπου αποτελεί σήμερα η αμφισβήτηση τους από μη δυτικούς πολιτισμούς. Τα δικαιώμα­τα του ανθρώπου βρίσκονται αντιμέτωπα με την υποψία ότι αποτελούν δυτικό ιδεολόγημα, έκφραση της δυτικής ατομικιστικής εκδοχής και εμπειρίας της ελευθε­ρίας. Διατυπώνεται η άποψη ότι η Δύση προσπαθεί να επιβάλλει στον μη δυτικό κόσμο τις αξίες της με τη μορφή των δικαιωμάτων του ανθρώπου, ότι θέλει να εξαγάγει τα ιδανικά της όπως τα βιομηχανικά της προϊόντα. Με την πρόταση της

Δύσης  να θεωρούνται τα δικαιώματα του ανθρώπου «μέτρο του πολιτικού ανθρω-πισμού»,εκφράζεται ο δυτικός πολιτικός και πολιτισμικός ιμπεριαλισμός.Πίσω από τέτοιες τοποθετήσεις κρύβεται, μεταξύ άλλων, μια παρανόηση της ιδέας των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Γιατί α) η υιοθέτηση της εκ μέρους άλλων πολιτισμών δεν οδηγεί νομοτελειακά αυτούς του πολιτισμούς σε αλλοτρίωση και απώλεια ταυτότητας, και β) επειδή τα δικαιώματα του ανθρώπου δεν είναι αυτονόητο μέρος του δυτικού πολιτισμού, αλλά σηματοδοτούν τις βαθειές κρίσεις του και θα έπρεπε λογικά να αποτελούν «σύμμαχο» και όχι «απειλή» για τους μη δυτικούς λαούς. Πάντως αν αναλογισθεί κανείς ότι τα δικαιώματα του ανθρώπου ήταν και είναι και στη Δύση αντικείμενο έντονων αντιπαραθέσεων, τότε δεν πρέπει να απορεί για το γεγονός ότι αυτά και στους άλλους πολιτισμούς προκαλούν αντιδράσεις. Ίσως αυτό να είναι μια αναγκαία φάση στην πορεία αντικειμενικότερης προσέγγισης τους. Το γεγονός ωστόσο ότι και εκείνοι που απορρίπτουν τα δικαιώματα του ανθρώπου ως δυτική ιδεολογία, τα επικαλούνται για να στηρίξουν διάφορα αιτήματα τους, αποδεικνύει ότι αυτά αποτελούν «κληρονομιά όλης της ανθρωπότητας».

Κώστας Δεληκωσταντής, Τα Δικαιώματα τον Ανθρώπου, εκδ. Κυριακίδη, θεσσαλονίκη!

Λεξιλόγιο

ιδεολόγημα, το:          άποψη ή ιδέα που είναι επινόημα.

καταρράκωση, η:        κουρέλιασμα* (μτφ.)

 εξευτελισμός, ταπείνωση.

θιασώτης: που υποστηρίζει ένθερμα, που θαυμάζει υπερβολικά κάτι.

5 … bellum»:        αν θέλεις ειρήνη, προετοίμαζε πόλεμο.

πολυπολιτισμικότητα, η: < πολυπολιτισμικός: που χαρακτηρίζεται από τη συνύ­παρξη πολιτισμών που διαφέρουν και διακρίνονται μετα­ξύ τους.

ΚΑΤΟΧΥρωση, η:     περιφρούρηση, εξασφάλιση, προστασία.

αμβλύνω:                     κάνω κάτι αμβλύ, αφαιρώ ή ελαττώνω την οξύτητα, τηναιχμηρότητα* (μτφ.) μειώνω την ένταση, μετριάζω. 

Συρμός ο:                μόδα, νεοτερισμός.νομοτελειακά:             σύμφωνα με ορισμένους κανόνες που επιδρούν καθοριστι-κά στην εξελικτική πορεία πραγμάτων, γεγονότων, κατα­στάσεων, φαινομένων.

Β. Κατανόηση – ερμηνεία

1.     Πώς τεκμηριώνει ο συγγραφέας την άποψη του ότι τα δικαιώματα του ανθρώπου βρίσκονται σήμερα στο επίκεντρο τον παγκόσμιου ενδιαφέροντος;

2.     Ποιος είναι ο ρόλος που πρέπει να διαδραματίσουν τα δικαιώματα του ανθρώπου στο σύγχρονο κόσμο και γιατί;

3.     Ποια είναι, κατά το συγγραφέα, τα δύο μέτωπα προς τα οποία πρέπει να στραφεί ο αγώνας για τα ανθρώπινα δικαιώματα σήμερα; (επιγραμματικά)]

4.     Πώς αντιλαμβάνεσαι το νόημα των προτάσεων: «Τα δικαιώματα του ανθρώπου που θεωρούνται ως όρος και όριο της δημοκρατίας» και «Η φραστική αναγνώριση των δικαιωμάτων του ανθρώπου από όλα τα κράτη εύκολα αμβλύνει τη ματιά για τις θεμελιώδεις παραβιάσεις τους»;

5.     Γιατί ο συγγραφέας πιστεύει ότι ο αγώνας για τα ανθρώπινα  ξεκινάει από τον ορθό καθορισμό του περιεχομένου και των ορίων τους

6.    Πού οφείλεται η αμφισβήτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων από μη δυτικούς πολιτισμούς;

7.     Συμφωνεί ο συγγραφέας με την αμφισβήτηση και την απόρριψη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως δυτικού ιδεολογήματος; Πώς τεκμηριώνει τη θέση του;

8.     Να γράψεις περίληψη του κειμένου. (200 λέξεις περίπου) 

 Γ. Κριτική ανάλυση και παραγωγή λόγου

1. Μπορούμε να ισχυριστούμε ότι κάθε ατομικό δικαίωμα είναι και ανθρώπινο δικαίωμα; 

2. Πώς θα μπορούσε ο δυτικός κόσμος να διασκεδάσει τις ανησυχίες καικαχυποψία των μη δυτικών χωρών ότι με τα ανθρώπινα δικαιώματα εκφράζεται ο δυτικός πολιτικός και πολιτισμικός ιμπεριαλισμός;

3. Γιατί τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να γίνουν το κύριο γνώρισμα νέου οικουμενικού ήθους και πώς μπορεί η Παιδεία να συμβάλει σ’ αυτό; (600 λέξεις)

 4. Ενώ από παντού ακούγονται διακηρύξεις για τα δικαιώματα του ανθρώπου και την ανάγκη σεβασμού τους, εντούτοις τα δικαιώματα αυτά παραβιάζονται βάναυσα.   Αφού αναφερθείς σύντομα σε ενδεικτικές περιπτώσεις παραβίασης των δικαιωμάτων του ανθρώπου στην εποχή μας, να εκθέσεις τις απόψεις σου για αίτια της παραβίασης τους. (600 λέξεις) 

Οργάνωση του λόγου«Είναι αγώνας κατά της παραβίασης τους … μεταξύ θεωρίας και πράξης απογοητεντική».Να βρεις τα στοιχεία της παραγράφου.Με ποιον τρόπο αναπτύσσει τις σκέψεις του ο συγγραφέας: 

με επαγωγή 

με παραγωγή 

με αναλογία

Αιτιολόγησε την απάντηση σου.

Να βρεις λέξεις ή φράσεις του κειμένου που έχουν ενότητα με τον τίτλο του.

Συμπλήρωσε το διάγραμμα:Ενότητα: «Στον σύγχρονο γεμάτο εντάσεις κόσμο … βαβυλωνιακή σύγχυση των γλωσσών».Κύρια ιδέα:………………………………………………………………………………………………………………..

Α δευτερεύουσα ιδέα:…………………………………………………………………………………………………

Ενδεικτικές πληροφορίεςδιασάφησής της     1………………………………………………………. .———————————– 2………………………………………………………………………………………………..

Β΄ δευτερεύουσα ιδέα:………………………………………………………………………………………………..

Ενδεικτικές πληροφορίεςδιασάφησής της    

 1………………………………………………………………………………………………….. 2                                                                                                             ..   

Γλωσσικές ασκήσεις

 1. Προσδιόρισε τη λέξη δικαίωμα με ουσιαστικά σε γενική πτώση και σχημάτισε ονοματικά σύνολα:δικαίωμα     ……………………………………………………

2.     Πώς εξηγείς τη συχνή χρήση των εισαγωγικών στο κείμενο και τι σημαίνει η ένδειξη (…);

3.     Να αντικαταστήσεις τη λέξη που είναι σε παρένθεση με κατάλληλη συνώνυμητης:–  

Ο λόγος για τα δικαιώματα του ανθρώπου (αρθρώνεται)————————- σήμερασε έναν κόσμο (γεμάτο)……………………. από (αντιφάσεις)……………………… –

   Η κατάσταση των δικαιωμάτων του ανθρώπου είναι (απογοητευτική)–    

Αγώνας εναντίον (της διαστρέβλωσης)___________ του νοήματος των δικαιω­μάτων του ανθρώπου.–    

Τα κείμενα παρουσιάζουν μια (συγκεχυμένη)………………………………. εικόνα για το τιείναι τελικά δικαίωμα του ανθρώπου. 

4. Συμπλήρωσε αντώνυμα ρήματα και σχημάτισε ρηματικά σύνολα:
_____________  τα δικαιώματα                                    τα δικαιώματα

Ο τίτλος και μόνο σε βάζει σε σκέψεις. Ζούμε σε μια ευνομούμενη πολιτεία και παρόλα αυτά καλείται η ευαισθησία μας να αφυπνισθεί για να σώσουμε κάποια παιδιά. Γιατί άραγε?

Όσο και αυτάρεσκα δηλώνουμε ενημερωμένοι, “υποψιασμένοι”, ευαισθητοποιημένοι πολίτες δίπλα μας όλο και κάποια κρούσματα σημειώνονται παιδικής κακοποίησης, παιδικής εκμετάλλευσης  ή εγκατάλειψης από τους ίδιους τους τους γονείς ή από άτομα που τα παιδιά γνωρίζουν ή/και εμπιστεύονται…..περισσότερα

Δύσκολο να μιλήσεις με τα παιδιά που δεν πέτυχαν στις Πανελλήνιες Εξετάσεις και  τους γονείς τους.  Δεν τολμάς oύτε να τους τηλεφωνήσεις για άλλους λόγους. Τα παιδιά αυτά- χαμένα, χωρίς σχολή, χωρίς πυξίδα-μαζεύουν τώρα τα κομμάτια τους. Κάποια αρχίζουν να αναρρωτιούνται δειλά-δειλά τι θα κάνουν. Kάποια δεν θέλουν να το συζητήσουν καθόλου και κλείνονται στο καβούκι τους. Ξέρουν ότι έχουν ήδη τη ρετσινιά της αποτυχίας για την Ελληνική κοινωνία?

?? Καλύτερα να έβλεπα το όνομά μου στο τελευταίο χωριό στα σύνορα, παρά αυτό το τίποτα» μου είπε χαρακτηριστικά μια «αποτυχημένη» κοπέλα, κομμένη από το μέτρο του απαραίτητου 10.

Γιατί, άραγε, να μην είχε μπει στην ανθοκομία, στη  φωτογραφία, στην τυποποίηση προϊόντων, να  αποκτήσει η ίδια σκοπό και να δώσει επιστημονικό επίπεδο στα απλά πρακτικά επαγγέλματα, χωρίς να είναι απαραίτητα άριστη μαθήτρια; _: Διάβαζα στη γαλλική «Le Monde» για τους μαθητές  στη Δανία, «τους πιο ευτυχισμένους νέους». Η ιδέα της αποτυχίας δεν υφίσταται στο εκεί σύστημα Παιδείας. Αυτό που

ενδιαφέρει είναι το κτίσιμο της προσωπικότητας, οι εμπειρίες. Το βιογραφικό δεν λογίζεσαι ως ένας κατάλογος από διπλώματα, αλλά . ως σύνολο ενδιαφερόντων. Σημασία – λένε – έχει να βρεις τον εαυτό σου.,Εκεί, οι σχολικές τάξεις – διαβάζω – δεν έχουν , ; βαθμολογίες. «Οποιαδήποτε ιδέα για ιεράρχηση · ‘ των μαθητών θα ήταν απαράδεκτη», κατά τονκαθηγητή Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιαο της Κοπεγχάγης Σβεν Μόρς.«Οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς, προσπαθούν πάντα να βρίσκουν  θετικά σε κάθε παιδί».Το αποτέλεσμα? Σε έρευνα σε νέους 17 χωρών βρέθηκε ότι το 60% των Δανών θεωρούν το μέλλον τους ευοίωνο και το 61% δηλώνουν ικανοποιημένοι από τη ζωή τους. Ενώ σε άλλες  χώρες, όπως η δική μας, οι νέοι θεωρούν ότι η αποτυχία «στα μικράτα τους» είναι καθοριστική για  τη ζωή τους, οι νεαροί Δανοί, με μπόλικη, αυτοπεποίθηση και οικονομική αυτονομία, χάρη σε υποτροφίες, κρατικά δάνεια και δουλειές μερικής απασχόλησης, ενθαρρύνονται vα εξερευνούν» να ταξιδεύουν Και vα ονειρεύονται. Οι νέοι μας αριστεύουν? στο να είναι νέοι !», λέει ο Μορς. Σας φαίνεται σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας; Έχετε δίκιο-για την Ελλάδα  είναι!

Όλοι, ή σχεδόν όλοι, ευγνωμονούμε την καλή μας τύχη που μας έκανε να γεννηθούμε σε ένα αιώνα που έχει να επιδείξει τόσα πολλά και τόσα σπουδαία τεχνολογικά επιτεύγματα! Που βελτίωσαν τις ζωές μας, τις έκαναν ανετότερες, ακοπότερες, πιο ασφαλείς! Έτσι είναι!!! Ακόμα και αν μερικές φορές μας πιάνουν οι γκρίνιες μας κανείς και με τίποτα δεν θα ήθελε να γυρίσει πίσω, εκεί που έπρεπε να σκάψει το χωράφι με την αξίνα, να απολυμάνει τις πληγές του με πυρωμένο σίδερο (χωρίς αναισθητικό-αναλγητικό, βέβαια!!!), να μάθει τα γεγονότα, όσα προλάβαινε δηλαδή, μετά την πάροδο εβδομάδων, μηνών ή και χρόνων. Έτσι είναι!!! Τι θα ήταν όμως όλα αυτά τα θαύματα αν ρίχναμε τους Γαλιλαίους στην πυρά, αν βασανίζαμε όσους επινοούσαν εμβόλια, αν τιμωρούσαμε όποιον ήθελε να πετάξει με αεροπλάνο ή διαστημόπλοιο. Πόση εξέλιξη θα είχαμε αν φυλακίζαμε όποιον τολμούσε να χρησιμοποιήσει το facebook για να εκφράσει τις απόψεις του; Πιστέψτε με, σίγουρα καμιά! Καμιά εξέλιξη δεν θα ήταν για μας, αν δεν υπήρχαν αυτοί οι κανόνες που λέγονται ανθρώπινα δικαιώματα και προασπίζουν το δικαίωμά μας στη ζωή, τη μόρφωση, την εξέλιξη, την έκφραση!!!

Μεγαλύτερο λοιπόν θαύμα του αιώνα μας δεν είναι τα τεχνολογικά επιτεύγματα, αλλά το δικαίωμα να γυρίζεις σπίτι σου το βράδυ με ασφάλεια και αξιοπρέπεια.Το να αποκτήσουν οι χαιρετισμοί: καλημέρα, καληνύχτα, καλό δρόμο, ένα τυπικό περιεχόμενο και όχι ουσιαστικό που είχαν κάποτε. Τότε που δεν ήξερες στ’αλήθεια αν θα έβγαζες τη νύχτα σου ή τη μέρα σου, γιατί έτσι μπορεί να αποφάσιζε η αυθαιρεσία και η αμάθεια των υπολοίπων ανθρώπων. Πάρε μια ιδέα εδώ

Τι είναι όμως ανθρώπινα δικαιώματα;

Μια Χάρτα κανόνων που υπογράφτηκε μετά το β’ παγκόσμιο πόλεμο από όλα τα έθνη-μέλη του Ο.Η.Ε με την ευχή και την ελπίδα να μην ξαναγνωρίσει η ανθρωπότητα τέτοια σφαγή!…………περισσότερα…..περισσότερα

Ανάλυση έννοιας

Aνθρώπινα Δικαιώματα

Ορισμός: είναι η δυνατότητα που πρέπει έχει ο άνθρωπος να ζει, να εκφράζεται ελεύθερα, να μορφώνεται, να δημιουργεί και να αναπτύσσει χωρίς εμπόδια τη δραστηριότητά του σύμφωνα με το νόμο και τον αλληλοσεβασμό. 

Παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων:

·        Οι διώξεις πολιτών για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις

·        Οι χωρίς ένταλμα ή δίκη συλλήψεις, κρατήσεις και φυλακίσεις πολιτών (ολοκληρωτικά καθεστώτα)

·        Η παρέμβαση ισχυρών οικονομικά κρατών στα εσωτερικά αδυνάτων (οικονομική εκμετάλλευση)

·        Η χρήση τεχνολογικής, υλικής ή ψυχολογικής βίας και τα κάθε είδους βασανιστήρια.

·        Οι φυλετικές διακρίσεις

·        Η λογοκρισία του τύπου και των ΜΜΕ που αλλοτριώνουν τη βούληση του ανθρώπου.

·        Η παραβίαση του απορρήτου των επιστολών και της επικοινωνίας

·        Η ανισότητα και αδικία στην απόλαυση των αγαθών

·        Η παρεμπόδιση της μόρφωσης και της πολιτικής έκφρασης

·        Η παρεμπόδιση των συνδικαλιστικών ελευθεριών 

Ποιοι φορείς και ποια μέσα προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα; 

·        Ο ΟΗΕ προσπαθεί να επιλύσει τα προβλήματα με ειρηνικά μέσα.

·        Η ΟΥΝΕΣΚΟ

·        Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, δικάζει διεθνείς υποθέσεις

·        Το Διεθνές Δίκαιο, με θεσμούς και νόμους προστατεύει τα δικαιώματα των κρατών.

·        Το Σύνταγμα κάθε κράτους με τους νόμους του προστατεύει τα δικαιώματα του ανθρώπου, ατομικά και πολιτικά. 

Συνέπειες (Θετικές): Αν προασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα:

·        Τα άτομα ζουν, δραστηριοποιούντα ελεύθερα και έχουν αξιοπρέπεια και ασφαλεια.

·        Ελεύθερη έκφραση ιδεών και πολιτικών πεποιθήσεων 

·        Οι σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους και των πολιτών προς το κράτος γίνονται αρμονικές και αποδοτικές.

·        Επικρατεί στην κοινωνία και στην πολιτεία ομόνοια, ειλικρινής συνεργασία, κατανόηση και λείπουν οι καχυποψίες και οι αντιθέσεις.

·        Επικρατεί τους πολίτες, στην κοινωνία και το κράτος πνεύμα γαλήνης, δημοκρατικότητας, ελευθερίας και ενδιαφέροντος για τα κοινά

.·        Αρμονική και κοινωνική συμβίωση. 

Συνέπειες:

Αρνητικές: Αν τα ανθρώπινα δικαιώματα παραβιάζονται:

·        Περιφρονείται η αξία «άνθρωπος» και εξευτελίζεται η προσωπικότητά του.·        Χάνεται η αξιοπρέπεια και η ελευθερία του ανθρώπου. Επικρατεί δυσπιστία και καχυποψία.

·        Λείπει η συνεργασία, η κατανόηση, η αλληλεγγύη.

·        Δημιουργείται άνιση κατανομή αγαθών.

·        Προκαλείται έλλειψη εμπιστοσύνης στο συνάνθρωπο.

·        Mειώνεται το κύρος της χώρας στο εξωτερικό και το εξωτερικό.

·        Αναστατώνεται η ατομική, οικονομική και κοινωνική ζωή και αναστέλλεται η πρόοδος και η κοινωνική ανάπτυξη.

·        Δημιουργούνται αισθήματα μισαλλοδοξίας.

·        Επικρατεί αναρχία, βία και εκμετάλλευση. 

Μέτρα-Προϋποθέσεις

Ανθρωπιστική παιδεία

Καλλιέργεια ανθρωπιστικών αρχών (δικαιοσύνης, συνεργασίας, αλήθειας, αλληλεγγύης.

Καταπολέμηση του φανατισμού.

Παγκόσμια προσπάθεια για την ίδρυση νέων διεθνών οργάνων για την καταστολή των παραβιάσεων.

Δημοκρατικοποίηση και αποκέντρωση των εξουσιών του κράτους.

Κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων.

Κατάλυση των ανελεύθερων καθεστώτων και εγκαθίδρυση της δημοκρατίας.

Αγώνας για την επικράτηση των αξιών της ζωής.

Επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων(ανεργία, ναρκωτικά)

Πίστη στις αξίες, στα ανθρώπινα δικαιώματα και στην ανθρώπινη προσωπικότητα.  Κάνε τη φωνή σου να ακουστεί: υπόγραψε την αίτηση για τα δικαιώματά σου…εδώ

Τα δικαιώματα της γυναίκας είναι ανθρώπινα δικαιώματα,… εδώ

και εδώ

και τα παιδιά είναι άνθρωποι και έχουν δικαιώματα!!!!! Το ξέρατε αυτό;…..εδώ

Και σήμερα όπως κάθε χρόνο έγινε η γιορτή σε ανάμνηση της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Θα έλεγε κανείς ότι ξεκίνησε σα μια σεμνή, απλή τελετή με ποιήματα και τραγούδια. Όμως δεν έγιναν τα πράγματα ακριβώς έτσι! Τα παιδιά μας με τη ζωντάνια τους, το λαμπερό, καθάριο βλέμμα τους, με τη σπιρτάδα της νιότης τους και τις ζεστές φωνές τους μας απογείωσαν!!! Έσπασαν τα σύνορα της τυπικής υποχρέωσης και έδωσαν τον παλμό της ψυχής τους σε όλους μας! Το αμφιθέατρο συγκλονιζόταν από παλμό και συγκίνηση κάνοντας μας (ξανά) να θυμηθούμε όλα εκείνα για τα οποία αξίζει να αγωνίζεται κανείς. Και αν κάποιες φορές η κούραση που συσσωρεύουν στους ώμους μας οι ευθύνες και τα χρόνια μας κάνουν να ξεχνάμε και να απελπιζόμαστε και να συμβιβαζόμαστε, αυτά τα παιδιά μας έδωσαν ξανά την υπόσχεση ότι, όταν έρθει η ώρα τους, είναι ικανά για σπουδαία πράγματα. Μακάρι μόνο αυτά τα σπουδαία πράγματα να είναι μέσα σε κλίμα ειρήνης, δικαιοσύνης και δημοκρατίας. Και μέσα από αυτές τις γραμμές μπορώ να το πω δημόσια: σας ευχαριστώ, σας ευχαριστούμε, που μας δείξατε πόσο όμορφο μπορείτε να κάνετε τον κόσμο σας….αύριο!!!!!

Δείτε το γιατί… more…