Η αιτία για να ξεκινήσουμε ήταν ένας μόνιμος προβληματισμός : πώς θα μπορούσε ο μαθητής μας, ο εξοικειωμένος σε μια άριστη ποιότητα ήχου και εικόνας να δεχτεί τη δική μας προσπάθεια να τον μάθουμε “πράγματα” με τη μόνη βοήθεια της κιμωλίας και του πίνακα? Πώς θα μπορούσε η σύγχρονη τεχνολογία να γίνει ένα ακόμα βοήθημα στην προσπάθειά μας αυτή? και πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν ένα βήμα, όπου οι προσπάθειες καθηγητών και μαθητών θα αποκτούσαν “φωνή” προς τα έξω? Και πώς τέλος όλες αυτές οι σύγχρονες δυνατότητες θα γίνονταν γέφυρα προσέγγισης και επικοινωνίας των ανθρώπων μεταξύ τους?
Αυτά τα ερωτήματα, αλλά και άλλα, θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε. Το αν τα καταφέρουμε ή όχι θα το δείξει η συνέχεια…..
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.