|
Σχολικό Περιοδικό της Στ’2 (Φεβρουάριος 1995) |
 |
Τεύχος 1ο |
 |
……..Ναι, αποφασίσαμε να κάνουμε το περιοδικό
…Από καιρό ακούγαμε άλλα σχολειά που είχαν βγάλει διάφορα έντυπα, μαθητικές εφημερίδες και περιοδικά. Η πρόταση έγινε μετά από κουβέντα γύρω απ’ όλα αυτά, από το προεδρείο προς την τάξη. ‘Ηταν μια πολύ δύσκολη απόφαση όταν συνειδητοποιήσαμε τις δυσκολίες. Ξέραμε ότι απαιτούσε πολύ δουλειά, αλλά ήμασταν αποφασισμένοι. Θέλαμε να κάνουμε κάτι καλό, μια και είναι η τελευταία μας χρονιά στο δημοτικό. |
 |
| …………Κάτι σαν στοίχημα …Τέλος Νοέμβρη. Η κουβέντα μας πάει στα έντυπα και στον κόσμο της δημοσιογραφίας. Τα παιδιά για πολλούς λόγους, διψούν να ζήσουν την εμπειρία του δημοσιογράφου, του εκδότη. “Κύριε, να βγάλουμε εφημερίδα”. Η πρόταση έπεσε για κουβέντα. Επιστρατεύω τη διπλωματία μου: “Ρε παιδιά, δεν έχουμε σπίτια και αυτοκίνητα να προσφέρουμε με κουπόνια. Ποιος θα ενδιαφερθεί να την αγοράσει και να τη διαβάσει “. Ουφ! …Δευτερόλεπτα παγωμάρα στην τάξη. “Ας μην την αγοράσουν κύριε, θα την πάρουμε εμείς και οι φίλοι μας”. “Και τι θέματα θα έχει που να ενδιαφέρουν και κάποιους άλλους εκτός από σας “. Δεν χρειάζεται να αναφερθώ στη 2ωρη συζήτηση που ακολούθησε. Την άλλη μέρα κιόλας υπήρχε ήδη η πρώτη συνέντευξη με το Δήμαρχο. Απομαγνητοφωνημένη , καθαρογραμμένη και με ερωτήματα ουσιαστικά. |
 |
…Επαγγελματική δουλειά από 12χρονα παιδιά που θα ζήλευαν διευθυντές πολλών εντύπων. Αυτό ήταν. Οι ιδέες έπεφταν βροχή. Η εφημερίδα ” έγινε ” περιοδικό. Βρέθηκαν οι χορηγοί. Περίσσεψε ύλη και για το επόμενο τεύχος. Είκοσι τέσσερις και ένας στον πυρετό της έκδοσης του χειμωνιάτικου τεύχους.Γιατί είμαστε βέβαιοι πια ότι έχουμε πολλά να πούμε. Δεν θέλουμε την επιείκια των αναγνωστών μας, αλλά την κριτική τους. Το δικό μας πρώτο σκαλί το είδαμε, προσπαθήσαμε και το ανεβήκαμε. Δεν μας πιάνει άγχος για τη σκάλα και πόσο ψηλά θ’ ανεβούμε. Μας αρκεί ότι ίσως έτσι τη φανερώσουμε και σ’ άλλους, που αγνοούν την ύπαρξή της. …Καλή ανάγνωση, λιγότερη τηλεόραση, πολύ παιχνίδι και διάβασμα πολλών βιβλίων. …………………………….Ο δάσκαλος .Βασίλης Χατζής |
| ………………….Το Κορδελιό ……..ή αν θέλετε από πού κρατάει η σκούφια μας ..Πόλη της Μικράς Ασίας στο Σμυρναϊκό κόλπο. Προάστιο της Σμύρνης γνωστό επίσης με τα ονόματα Περαία και Καρσι-Γιακά, δηλαδή “πέρα μακριά”. Απέχει 13 χλμ. από τη Σμύρνη και έχει πληθυσμό 40.000 κατοίκους. Πριν από τη Μικρασιατική καταστροφή στην πόλη κατοικούσαν περίπου 15.000 Έλληνες. Φημιζόταν για την ωραιότητα των γυναικών του, την οποία εξύμνησε η λαϊκή μούσα με πολλά τραγούδια όπως την “Κορδελιώτισσα”. .. Το Νέο Κορδελιό ιδρύθηκε το 1924 από πρόσφυγες που διώχθηκαν από κει και του έδωσαν αυτό το όνομα για να θυμούνται την πόλη τους. Το 1951 είχε 858 κατοίκους μόνο και ήταν κοινότητα. Όμως από τότε έγινε ραγδαία αύξηση του πληθυσμού και μαζί με τα Ελευθέρια σήμερα είναι ο δήμος Ελευθερίου – Κορδελιού. |
 Άποψη από το Κορδελιό της Σμύρνης |
