Σήμερα γιορτάζουμε και τιμούμε την σημαία μας. Κάθε σημαία έχει μια ξεχωριστή σημασία και συμβολισμό για κάθε λαό στην γη, αλλά όλοι την σέβονται και την τιμούν ιδίως όταν γίνεται η έπαρσή της. Αποτελεί το σύμβολο κάθε έθνους σε κάθε διεθνή του εκπροσώπηση. Όλοι αισθάνονται υπερηφάνεια αλλά και συγκίνηση, όπως για παράδειγμα οι αθλητές όταν χάρη κάποιας σημαντικής τους διάκρισης ακούγεται ο εθνικός ύμνος της χώρας τους και παράλληλα αναρτάται και η σημαία τους. Για μας τους Έλληνες η σημαία μας έχει έναν πολλαπλό συμβολισμό και συνδέεται πρωτίστως με τον μεγάλο αγώνα της εθνικής μας παλιγενεσίας, τον μεγάλο ξεσηκωμό του 1821,για την απελευθέρωσή μας από τον τουρκικό ζυγό. Χάρη σε αυτόν τον μεγάλο αγώνα δημιουργηθήκαμε σαν κράτος και είναι μόνο λίγο περισσότερο από 100 χρόνια που η Μακεδονία και η Θράκη ελευθερώθηκαν και προσαρτήθηκαν στην ελληνική επικράτεια. Ο αγώνας εκείνος που απαίτησε αμέτρητες θυσίες έχει σφραγίσει ανεξίτηλα την σημαία μας με τις εννέα γαλανόλευκες λωρίδες που συμβολίζουν τις εννέα συλλαβές που περιλαμβάνει το γνωστό σύνθημα “Ελευθερία ή Θάνατος”. Σαν γνήσιος ναυτικός λαός οι Έλληνες με το όμορφο γαλάζιο των θαλασσών μας δώσαμε το χρώμα αυτό στη σημαία μας αλλά και το λευκό του αφρού της το οποίο συμβολίζει επίσης την αγνότητα των ιδανικών του έθνους μας. Δεν θα μπορούσε να λείπει βέβαια και ο σταυρός ο οποίος συμβολίζει την ορθόδοξη χριστιανική πίστη με την οποία δέθηκε άρρηκτα ο λαός μας από την αρχή σχεδόν της διάδοσης του Χρισιανισμού. Δεν είναι όμως μόνο τυπικός αυτός ο συμβολισμός. Η πίστη αυτή κράτησε τους Έλληνες ενωμένους και οργανωμένους γύρω από τις τοπικές εκκλησιαστικές κοινότητες και βοήθησε να κρατηθεί ζωντανός ο Ελληνισμός στα δύσκολα χρόνια της τουρκοκρατίας. Οι Έλληνες διατήρησαν έτσι την γλώσσα, τις παραδόσεις τους, την εθνική τους ταυτότητα και επέζησαν ως έθνος στα τετρακόσια περίπου χρόνια σκλαβιάς. Σαν αντιστάθμισμα των ελαχίστων ως και ανυπάρκτων σχολείων πολλά μοναστήρια λειτουργούσαν και ως “Κρυφά Σχολειά” που έδιναν τα πρώτα φώτα των γραμμάτων εκεί που η φτώχεια αλλά και μερικές φορές η αντίδραση των Οθωμανών το απαγόρευε. Και όταν ξεκίνησε η επανάσταση, η εκκλησία στάθηκε μπροστάρης στον αγώνα για την Ελευθερία βοηθώντας υλικά αλλά και με πλήθος απλών ιερέων αλλά και ιεραρχών που θυσιάστηκαν για την πατρίδα ενώ πλήθος ακόμα μοναστηριών είχαν μετατραπεί σε οργανωτικά κέντρα των επαναστατών. Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι στην περίφημη επαναστατική προκήρυξη του Αλέξανδρου Υψηλάντη στην Μολδοβλαχία αναφέρεται ότι ο αγώνας δίνεται “Υπέρ Πίστεως και Πατρίδος”, θέτοντας ως πρώτη αξία την χριστιανική πίστη των Ελλήνων.
Ας ευχηθούμε λοιπόν σήμερα στην γιορτή της σημαίας μας να κυματίζει πάντα περήφανα σε χρόνους ειρηνικούς και να μας εμπνέει με αυτά που εκφράζει σαν πολίτες της πατρίδας μας.
