Η αιτία που προκάλεσε τη συγκεκριμένη ανάρτηση είναι να συστήσουμε στους μαθητές επισκέπτες μας έναν σημαντικό Έλληνα ποιητή. Τουλάχιστον σε όσα παιδιά σταθούν στο συγκεκριμένο άρθρο και δεν ανατρέξουν γρήγορα γρήγορα στην αστεία γωνιά του ιστολογίου, που κι αυτό καθόλου κακό δεν το βρίσκουμε.
Τάσος Λειβαδίτης
Ο Τάσος Λειβαδίτης έφυγε σαν σήμερα από τη ζωή το 1988. Είχε γεννηθεί το 1922, ημέρα Πάσχα. Σπούδαζε στη Νομική, όταν ξέσπασε ο πόλεμος του 1940 και η Γερμανική Κατοχή. Έχασε νωρίς τους γονείς του. Είχε όμως τέσσερα αδέρφια. Η ζωή του διακρίνεται για την αγωνιστικότητα και κάποια στιγμή μάλιστα διώχθηκε και για τις ιδέες του. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του ποιητή υπήρξε η καταδεκτικότητά του προς τους νέους ποιητές, όπως καταμαρτυρούν οι φίλοι του. Πάντοτε έδινε μεγάλη προσοχή και “ξεκοκάλιζε” τα ποιήματα που του εμπιστεύονταν. Χωρίς υπεροψία.
«Γι’ αυτό σου λέω.
Μην κοιμάσαι: είναι επικίνδυνο.
Το πρώτο του ποίημα Το τραγούδι του Χατζηδημήτρη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Ελεύθερα Γράμματα το 1947. Ακολούθησαν πολλές ποιητικές συλλογές που απέφεραν πολλές διακρίσεις και βραβεία στον ποιητή. Ωστόσο, στο ευρύ ελληνικό κοινό έγινε γνωστός μετά τη συνεργασία του με σπουδαίους μουσικοσυνθέτες, όπως τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Μάνο Λοΐζο, οι οποίοι και μελοποίησαν πολλά ποιήματά του. Ποιος από μας δεν έχει ακούσει, για παράδειγμα, την Δραπετσώνα σε ερμηνεία του Γρηγόρη Μπιθικώτση;
Προσωπικά αγαπούμε πολλά του ποιήματα. Ωστόσο ξεχωρίζουμε κι εμείς ένα: Αν θες να λέγεσαι Άνθρωπος. Ακόμη έχουμε την εικόνα του μαθητή που το απήγγειλε στην επέτειο για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, πριν δύο χρόνια.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι για την ειρήνη και
για το δίκαιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ΄τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες – μα ούτε βήμα πίσω.
…………………….
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
……………………
Πηγή: http://www.biblionet.gr/
Για περισσότερα εδώ
Κάτω από : Άρθρα και Κείμενα
