Το Υπουργείο Εσωτερικών με έγγραφό του προς τις σχολικές μονάδες διευκρινίζει ότι:
Α! Οι όροι ιθαγένεια και υπηκοότητα έχουν ταυτόσημο περιεχόμενο και δηλώνουν το νομικό δεσμό δημοσίου δικαίου που συνδέει το άτομο με την πολιτεία, στον λαό της οποίας ανήκει. Όσοι έχουν την ιθαγένεια του κράτους τους, π.χ. την ελληνική ιθαγένεια, ονομάζονται ημεδαποί, ενώ όσοι έχουν διαφορετική ή καμία ιθαγένεια ονομάζονται αλλοδαποί. Η χρήση του όρου υπηκοότητα γίνεται παράλληλα με τη χρήση του όρου ιθαγένεια. Λέμε δηλαδή: ελληνική ιθαγένεια ή Έλληνας υπήκοος, όχι Έλληνας ιθαγενής. Το Υπουργείο προτείνει τη γενική χρήση του όρου ιθαγένεια σε κάθε διαδικασία που απαιτείται ανάλογη διευκρίνιση.
Β! Ο όρος εθνικότητα περιγράφει μια ιδιότητα του ατόμου και δεν αποτελεί νομικό δεσμό με το έθνος στο οποίο ανήκει το άτομο. Όσοι προέρχονται από το ίδιο έθνος ονομάζονται ομογενείς ή ομοεθνείς, ενώ όσοι ανήκουν σε διαφορετικό έθνος ονομάζονται αλλογενείς ή αλλοεθνείς.
Και προσοχή: είναι δυνατό ένας Έλληνας ομογενής να μην έχει ελληνική ιθαγένεια, να μην είναι Έλληνας υπήκοος ή ένας αλλοεθνής να είναι Έλληνας υπήκοος, αφού έχει αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια. Επίσης προβλέπεται ένα άτομο να έχει διπλή ή πολλαπλή ιθαγένεια, με βάση το δίκαιο της ελληνικής ιθαγένειας και το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο.
Κάτω από : Κοινωνική και Πολιτική Αγωγή | Με ετικέτα: Άρθρα και Κείμενα
Πώς αποκτάται η εθνικότητα;