Ο Ιωάννης Ριζόπουλος, γεννήθηκε στον Πύργο τής Ηλείας, το 1885. Ήλθε στην Αθήνα το 1902 πάμπτωχος, αλλά κατόπιν σκληρής εργασίας, επιμονής και έχοντας το χάρισμα της ιδιοφυΐας, δημιούργησε δική του περιουσία. Τα χρήματά του τα αξιοποίησε δημιουργώντας τον ομώνυμο συνοικισμό Ριζόπολις. Αξίζει να σημειωθεί ότι η περιοχή αυτή, ίσως είναι μία από τις πρώτες περιοχές τών Αθηνών, οι οποίες ηλεκτροφωτίσθηκαν.
Σύμφωνα με μαρτυρίες, όταν κτίσθηκε ο πύργος, η περιοχή ήταν έρημη. Ο ίδιος ο Ριζόπουλος ανέλαβε και την διάνοιξη των οδών, δίδοντάς τους αρχικώς τα ονόματα των έξι παιδιών του (Πέτρος, Αγγελική, Θεόδωρος, Νικόλαος, Γεώργιος και Έλλη). Μπροστά από την βίλλα περνούσε το Θηρίο τής Κηφησιάς, όπως σήμερα περνά ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος. Πολλοί σημαντικοί άνθρωποι είχαν επισκεφθεί τον πύργο, ανάμεσά τους και ο Ελευθέριος Βενιζέλος].
Με τα χρόνια και αφού απέθανε ο Ριζόπουλος, τα παιδιά δημιούργησαν τις δικές τους οικογένειες και εγκατέλειψαν το σπίτι. Παρέμεινε μόνον ο άνθρωπος ο οποίος διατηρούσε το καφενεδάκι στο ισόγειο, για παραπάνω από μισό αιώνα. Έφυγε και αυτός, όταν ο πύργος χαρακτηρίσθηκε κατεδαφιστέος, μετά τον σεισμό τού 1999.
Η Βίλλα «Ακριβή» μεταξύ 1930 και 1940
Πηγή: «Αθηναϊκές Γειτονιές», της Βασιλικής Μαντζώρου, Εφημερίς «Ο Μικρός Ρωμηός», Περίοδος Δ’, Χρόνος 17ος, Φύλλο 83, Φεβρουάριος 2003, Σελίς 4. Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο “Πίσω στα παλιά”.
Κάτω από : Τοπική Ιστορία
