Ζουμ, ζουμ,ζουμ,μέλισσα τριγύρω…λέει ένα πολύ γνωστό τραγουδάκι και πραγματικά οι μελισσούλες και όχι μόνο μας περιτριγυρίζουν αυτήν την εποχή από παντού…
Μπορούμε να βρούμε μπροστά,γύρω μας,σε κάθε μας βήμα,όπου κι αν κινηθούμε,κάθε είδους έντομο να μας πλησιάζει…να μας ζουζουνίζει…Είναι η εποχή τους,λένε οι παλιοί…
Ας μάθουμε λοιπόν,το τραγουδάκι…
Μήπως να κάνουμε και μια κατασκευούλα με υλικά που μας βρίσκονται συνήθως γύρω μας μέσα στο σπίτι;
Για δείτε: Κατασκευάζουμε μελισσούλες με ανακυκλώσιμα υλικά!!!
Και μην ξεχνάτε:Δεν χρειάζεται να έχουμε ακριβώς τα ίδια υλικά που βλέπουμε σε μια κατασκευή!Η ομορφιά της δημιουργίας κρύβεται στη διαφορετικότητα…στο να ανακαλύψουμε,να εξερευνήσουμε και να “φτιάξουμε” τις δικές μας κατασκευές που δεν θα είναι ολόϊδιες με αυτές που μας έδωσαν την αρχική ιδέα…
Εμπρός λοιπόν…
Δείτε μερικές πεταλουδίτσες που είχαμε φτιάξει προηγούμενες χρονιές μέσα στην τάξη…
Αν θέλετε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα πατρόν σαν κι αυτό…
…να φτιάξετε το δικό σας ή να αυτοσχεδιάσετε!!!
Να μετρήσουμε μερικά εντομάκια και να γράψουμε πόσα βρήκαμε;
Ή
να ζωγραφίσουμε την πεταλουδίτσα βάζοντας τα εξής χρώματα:
Όπου:
1=κόκκινο
2=κίτρινο
3=πράσινο
4=γαλάζιο
5=πορτοκαλί
Μπορούμε και να συμπληρώσουμε και το σταυρόλεξο…
Και φυσικά μπορούμε πάντα να διαβάσουμε πολύ ωραίες ιστορίες για τα έντομα:
Μια μικρή μέλισσα, η Μέλια, το σκάει από την κυψέλη της. Θέλει να ανακαλύψει το πιο όμορφο λουλούδι του κόσμου! Αυτό που δίνει το πιο γλυκό μέλι! Ακολουθώντας το πέταγμά της θα ανακαλύψουμε το μέρος που κρύβεται.
Ακούμε το βιβλίο: “Το πέταγμα της μέλισσας” της Ιωάννας Κυρίτση-Τζιώτη από τη ίδια τη συγγραφέα.
Ακόμα,το βιβλίο: “Το τραγούδι των ποιητών” από τη συγγραφέα Έφη Σαμαρτζοπάνου
Αλλά μπορούμε επίσης,να διαβάσουμε στο σύνδεσμο ΕΔΩ :https://issuu.com/alexaeleni/docs/tzikikrik-pdf
ένα πάρα πολύ ωραίο βιβλίο όπου όλοι οι ήρωές του είναι έντομα που θα γνωρίσουμε και θα γίνουν φίλοι μας…
«Στο μικρό πευκόδασος, στην άκρη της μεγάλης πόλης, όλοι γνώριζαν τον Τζικιτζίκ. Μερικοί έλεγαν πως ήταν ένας σπουδαίος τραγουδιστής, κι άλλοι πάλι πως ήταν μόνο ένας μεγάλος φωνακλάς. Όμως, ό,τι κι να ήταν, ο Τζικιτζίκ ο τζίτζικας, κάθε καλοκαίρι ξεσήκωνε όλο το δάσος με το τραγούδι του. Ξεκινούσε να τραγουδά με την ανατολή και σταματούσε μετά τη δύση του ήλιου…»
Ο τζίτζικας Τζικιτζίκ, σ’ αυτή την ιστορία του Κώστα Μάγου, θα καταλάβει πως πέρα από τη χαρά του να τραγουδάς μόνος σου, μπορείς να βρεις χαρά ακούγοντας το τραγούδι των άλλων. Και πως αν ενωθούν σε μια φωνή, τα πολλά, διαφορετικά μας τραγούδια, το αποτέλεσμα ίσως είναι «…το πιο πρωτότυπο, το πιο ξεχωριστό τραγούδι του κόσμου».
Μια ιστορία με θέμα τη φιλία και τη συντροφικότητα, την πολυφωνία και το σεβασμό της διαφορετικότητας.
Φυσικά μην ξεχνάμε,όποιο παιδάκι θέλει μπορεί να μου στείλει φωτογραφίες με ό,τι έχει ετοιμάσει και να το δημοσιεύσω με πολύ χαρά!!!
ΑΝΑΤΡΟΦΟΔΟΤΗΣΗ
