Άρθρα ανά μήνα: Ιανουάριος 2016

Το ταξίδι του σπόρου το φθινόπωρο

  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ  ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟ 4ο ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΑΡΤΕΜΙΔΑΣ

Μια φορά και ένα καιρό, ένα ξεχωριστό Φθινόπωρο, έπεσε από το δέντρο ένα μικρό, τόσο δα σποράκι.  Το σποράκι αισθανόταν μόνο και φοβισμένο, δεν ήξερε τι θα του συμβεί…    Είχε όμως ένα όνειρο, κάποτε να γίνει ένα ψηλό και δυνατό  δέντρο σαν αυτά που το περιτριγύριζαν.  Ξαφνικά, ένας δυνατός αέρας φύσηξε και μαζί με τα φύλλα των δέντρων παρέσυρε και τον μικρό μας σπόρο, σε ένα άγνωστο ταξίδι .

 

Μέρες ολόκληρες φυσούσε ο αέρας και ταξίδευε το σπόρο  ψηλά στον ουρανό.  Πέρασε θάλασσες και βουνά, πόλεις και κάμπους, ώσπου κάποια στιγμή ξέσπασε δυνατή καταιγίδα.  Μαύρα σύννεφα γέμισαν του ουρανό και  η βροχή παρέσυρε τον μικρό σπόρο και τον έριξε σε ένα ποτάμι . Το ποτάμι ήταν βαθύ και ορμητικό. Ο σπόρος τσαλαβουτούσε στα νερά, φώναζε βοήθεια και έψαχνε ένα μέρος  να πιαστεί για να σωθεί. Τελικά το νερό τον πέταξε στην όχθη.

 

      -Ουφ, επιτέλους, είπε ο μικρός σπόρος.   Να κάτσω για λίγο εδώ να ξεκουραστώ και να στεγνώσω.  Ξαφνικά, ακούει πολύ κοντά ένα μικρό θόρυβο.     

-Τσι, τσι, τσι!!  Γυρίζει και βλέπει ένα Πουλί.   – Πω, πω! Τι μεγάλο πουλί ,αυτό θα με κάνει μια χαψιά, σκέφτηκε.          -Όχι, Όχι, φώναξε, σε παρακαλώ μη με φας, θέλω να ζήσω!    Αα! μα και εγώ θέλω να ζήσω , είπε το πουλί.                -Έχεις δίκιο καλέ μου φίλε, αλλά εγώ έχω όνειρα , θέλω να γίνω μεγάλο δέντρο να βγάλω κλαδιά και φύλλα να κάθεσαι πάνω μου να ξεκουράζεσαι.  Βοήθησε με σε παρακαλώ  να βρω ένα τόπο για να φυτρώσω . Το πουλάκι σκέφτηκε για λίγο, η κοιλίτσα του γουργούριζε, αλλά επειδή αγαπούσε τα δέντρα αποφάσισε να τον βοηθήσει.    

 

Αφού πέταξαν αρκετή ώρα, βρέθηκαν πάνω από μια έρημο. Στην έρημο είχε ζέστη, ξηρασία και καθόλου νερό. Το σποράκι ήταν πολύ λυπημένο και άρχισε να κλαίει. -Δεν θα τα καταφέρω,  δεν θα μπορέσω να ζήσω εδώ και να μεγαλώσω, χωρίς νερό.                               -Μην στενοχωριέσαι,  του είπε το πουλί, δεν θα παρατήσουμε  την προσπάθεια , άλλωστε θέλω και εγώ το όνειρο σου να γίνει αληθινό . Θα συνεχίσουμε το ταξίδι μας και κάτι θα βρούμε.

 

Άρχισαν πάλι να πετούν στον αέρα . Μετά από λίγη ώρα, άκουσαν φωνές παιδιών να παίζουν και να τραγουδούν. Ήταν ένα σχολείο στην εξοχή. -Εδώ, εδώ ,είναι καλά, φωνάζει το σποράκι με χαρά.        Εδώ έχει ωραίο απαλό χώμα , φωτεινό ήλιο , τα συννεφάκια ρίχνουν βροχή και τα παιδιά θα με φροντίζουν και θα με προσέχουν.  Εδώ μπορώ να φυτρώσω, να γίνω μεγάλο δέντρο και να παίζουν τα παιδιά στον ίσκιο μου. Είμαι πολύ χαρούμενος, γιατί εδώ μπορώ να κάνω τα όνειρα μου πραγματικότητα. Σε ευχαριστώ καλέ μου φίλε για την βοήθειά σου                                                                           -Έχεις δίκιο, είπε το πουλί , νομίζω ότι βρήκαμε το καλύτερο μέρος . Είμαι περήφανος για σένα που αγωνίστηκες για να πετύχεις το όνειρό σου, τελικά τα κατάφερες.  Μην καθυστερείς όμως, τρέχα να βρεις ένα ζεστό μέρος στο χώμα για να κρυφτείς, έχεις αργήσει.

 

                                Έρχεται ο Χειμώνας…

 

 

https://animoto.com/play/RAeWyQ4z1b0Z4IX1ditKLw