Συζητάμε με τα παιδιά για τα σήματα που παρατηρούν στο δρόμο και αν γνωρίζουν τι σημαίνουν.
Δείχνουμε στα παιδιά διάφορα σήματα και τους ζητάμε αν δεν γνωρίζουν τι σημαίνουν, να προσπαθήσουν να τα ερμηνεύσουν.
Δίνουμε έμφαση στα σχήματα αλλά και στα χρώματα των πινακίδων.
Ταξινομούμε τα σήματα με κριτήριο το σχήμα τους: τριγωνικά, ορθογώνια, κυκλικά και συζητούν τις διαφορές των σημάτων ανάλογα με το σχήμα και το χρώμα τους.
Με αυτόν τον τρόπο ομαδοποιούν τα σήματα ανάλογα με τη λειτουργία τους: 1.ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ = Τριγωνικά / κόκκινο πλαίσιο / κίτρινο φόντο
2. ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΑ ΣΗΜΑΤΑ Κυκλικά
α) κόκκινο πλαίσιο / λευκό φόντο (απαγορευτικά)
β) ολόκληρα χρώματος μπλε (υποχρεωτικά)
3. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΑ ΣΗΜΑΤΑ = ορθογώνια
Μαθαίνουμε το τραγούδι “Στην πόλη περπατάω”
Συνεχίζουμε τα εργαστήρια δεξιοτήτων με το πρόγραμμα για την οδική ασφάλεια “Ασφαλώς κυκλοφορώ και χαμογελώ”.
1ο εργαστήριο: Γνωρίζω τους φωτεινούς σηματοδότες
Για να ανιχνεύσουμε την οδική συμπεριφορά των παιδιών, ξεκινάμε με μια συζήτηση για το πως έρχονται τα παιδιά το πρωί από το σπίτι στο σχολείο, αν προσέχουν κάτι στη μετακίνηση τους ανάλογα με το μέσο που έρχονται.
Καταγράφουμε τις απαντήσεις και τους ζητάμε να τις αποτυπώσουν σε μια ζωγραφιά.
Στη συνέχεια ρωτάμε τα παιδιά σε ποια σημεία της πόλης μας υπάρχουν φωτεινοί σηματοδότες και τι πρέπει να κάνουμε ανάλογα με το χρώμα τους.
Κατασκευάζουμε φανάρι, βάζουμε τα χρώματα στη σωστή θέση και αντιστοιχίζουμε τα χρώματα με τα ονόματά τους.
Συνεχίζουμε στο μάθημα των Αγγλικών τα παιδιά δραματοποιούν το τραγούδι και συνδυάζουν τα χρώματα στο φανάρι με την ανάλογη κίνηση .
Στο έκτο εργαστήριο του εκπαιδευτικού προγράμματος στόχος είναι:
Να καλλιεργηθεί η ενσυναίσθηση των μαθητών ώστε να κατανοούν πώς αισθάνονται
άλλα άτομα που ανήκουν σε διαφορετικές οικογένειες.
Να συνειδητοποιήσουν ότι απέκτησαν νέες γνώσεις για τους διαφορετικούς τύπους
οικογένειας.
Να καλλιεργήσουν μεταγνωστικές δεξιότητες.
Στην έναρξη του 6ου εργαστηρίου, τα νήπια συγκεντρώθηκαν στην ολομέλεια της τάξης και σχηματίσανε τους διαφορετικούς τύπους οικογένειας.
Στο σημείο αυτό παρουσιάστηκε στα νήπια και το σπιτάκι με τα ορφανά παιδιά. Τα νήπια θυμήθηκαν τις χελώνες του αρχικού παραμυθιού και το δώρο που προσέφεραν στον Έλφι, την ΔΥΝΑΜΗ.
Τα ορφανά παιδιά στην κατασκευή ζουν σε ορφανοτροφείο και θέλουν να βρουν μια οικογένεια για να νιώσουν την μεγάλη ΑΓΑΠΗ.
Κάθε παιδί επέλεξε να σχηματίσει ατομικά την οικογένεια που του έκανε μεγαλύτερη εντύπωση.
Στο τέλος, οι μαθητές καλούνται να συμπληρώσουν μία Ρουμπρίκα Αυτοαξιολόγησης για τη συνεργασία στην ομάδα, την καλλιέργεια της ενσυναίσθησης και την αποδοχή της διαφορετικότητας
Στο πέμπτο εργαστήριο του εκπαιδευτικού προγράμματος στόχος είναι:
Να γνωρίσουν τον τύπο της θετής οικογένειας και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της.
Να δώσουν λύσεις σε προβληματική κατάσταση μιας θετής οικογένειας με δημοκρατικό
τρόπο (οικογενειακό συμβούλιο).
Να κατανοήσουν ότι τα μέλη μιας θετής οικογένειας αντιμετωπίζουν δυσκολίες, αλλά
βιώνουν και όμορφες στιγμές.
Στην έναρξη του 5ου Εργαστηρίου, η νηπιαγωγός για να ενισχύσει το θέμα της θετής οικογένειας διάβασε στα νήπια δύο παραμύθια.
Το πρώτο παραμύθι “Η Κοκό” (Παράσχου Σ., Μίλητος, 2003) διαπραγματεύεται το θέμα της υιοθεσίας μέσα από την ιστορία της Κοκό. Η μικρή κοτούλα, είναι η πιο καλή μανούλα. κι ας μην έκανε αβγό, γιατί κι όταν δεν γεννάει, η μανούλα αγαπάει!
Η νηπιαγωγός επεξεργάστηκε το παραμύθι μαζί με τα παιδιά και όλοι μαζί αναρωτήθηκαν:
Πώς ένιωθε η Κοκό που δεν μπορούσε να κάνει αβγό;
Πώς ένιωσε η Κοκό όταν απέκτησε ένα παιδί της καρδιάς;
και έπειτα σχεδίασαν ελεύθερα τις απαντήσεις τους σε ένα φύλλο εργασίας.
Επίσης, τα νήπια σχεδίασαν ελεύθερα ότι τους άρεσε από το παραμύθι. Το φύλλο εργασίας δημιουργήθηκε σε συνεργασία με τα παιδιά όπου στο word atr φτιάξαμε όλοι μαζί ένα συννεφόλεξο με τις λέξεις που έχουν σχέση με την υιοθεσία.
Το δεύτερο παραμύθι “Ένα αλλιώτικο αδελφάκι” (Μανδηλαράς Φ., Πατάκη, 2014 ) διαπραγματεύεται την έννοια του διαφορετικού. Είναι σημαντικό να μπουν τα παιδιά στη θέση του άλλου και να καταλάβουν πως αισθάνεται αυτός που είναι διαφορετικός αλλά και αυτός που στέκεται με επιφύλαξη και απόσταση απέναντι στο διαφορετικό. Ο Λέλο διαφέρει από τη Στρουθ. Η Στρουθ βρέθηκε μόνη της στο πάρκο και οι γονείς του Λέλο την πήραν στο σπίτι του. Όμως ο Λέλο θα χρειαστεί χρόνο για να την αποδεχτεί. Η έννοια της ΑΠΟΔΟΧΗΣ αναδύεται ως σημαντικό στοιχείο. Τα νήπια παρακινούνται να σκεφτούν μια ιστορία για το πως βρέθηκε η μικρή Στρούθ μόνη στο πάρκο, τι της συνέβη και περιγράψτε τα συναισθήματα της πριν που ήταν μόνη και μετά που βρήκε μια οικογένεια για να την μεγαλώσει. Μια ιστορία για ένα αλλιώτικο αδελφάκι, που όμως δεν διαφέρει τόσο πολύ από εσένα και ψάχνει την αγάπη, την φροντίδα και την προσοχή των άλλων.
Ποιο παραμύθι όμως μας άρεσε περισσότερο;
Το παραμύθι του Μανδηλαρά “Ένα αλλιώτικό αδελφάκι” έκλεψε τις εντυπώσεις!!!
Την αφόρμηση με τα παραμύθια ακολούθησε η ανακοίνωση στους μαθητές ότι ο κούκος, τους στέλνει χαιρετισμούς με μία αναμνηστική κάρτα για την Παγκόσμια Ημέρα Υιοθεσίας, στην οποία φωτογραφίζονται ο κούκος και η οικογένειά του.
Προκειμένου να κατανοήσουν οι μαθητές γιατί η οικογένεια του κούκου είναι οι πρωταγωνιστές αυτής της Ημέρας, η εκπαιδευτικός διάβασε στα παιδιά την σκηνή με τον κούκο από το παραμύθι και τους παρότρυνε να είναι προσεκτικοί και να το σχολιάσουν. Πράγματι, τα παιδιά παρατήρησαν ότι ο κούκος έχει για μπαμπά ένα χελιδόνι. Ακολούθησε προβληματισμός και συσχετισμός με τα δύο παραμύθια που προηγήθηκαν.
Έπειτα, πρόβαλλε ένα βίντεο με τίτλο: «Το ξένο αβγό» της Ελένης Βαλαβάνη από το GPITRAL9 e-Learning 4U fun music reading.
Η δραστηριότητα ολοκληρώθηκε με συζήτηση στην ολομέλεια για τη δομή της οικογένειας του κούκου και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, η οποία κατέληξε στον ορισμό της θετής οικογένειας.
Στην επόμενη φάση του εργαστηρίου, οι μαθητές χωρίστηκαν σε τετραμελείς ομάδες προσομοιώνοντας σε κάθε ομάδα μία θετή οικογένεια με δύο γονείς και δύο παιδιά, εκ των οποίων το ένα είναι υιοθετημένο. Η νηπιαγωγός μοίρασε σε κάθε «οικογένεια» μια κάρτα με μία προβληματική κατάσταση που απαιτεί λύση. Τα μέλη της «οικογένειας» κάνουν «οικογενειακό συμβούλιο» για να βρουν εναλλακτικές λύσεις στο πρόβλημά τους. Κάθε ομάδα παρουσίασε στην ολομέλεια τις δικές της λύσεις.
Η συζήτηση συνεχίστηκε με θέμα τις δυσκολίες που μπορεί να συναντήσει μια θετή οικογένεια στη λειτουργία της, αλλά και για τις όμορφες στιγμές που μπορούν να έχουν τα μέλη της. Ακολούθησε η καταγραφή των θετικών και αρνητικών χαρακτηριστικών της μονογονεϊκής οικογένειας σε έναν λευκοπίνακα Google Jamboard με χαρτάκια.
Στο τέταρτο εργαστήριο του εκπαιδευτικού προγράμματος στόχος είναι:
Να γνωρίσουν τον τύπο της μονογονεϊκής οικογένειας και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της.
Να δώσουν λύσεις σε προβληματική κατάσταση μιας μονογονεϊκής οικογένειας με
δημοκρατικό τρόπο (οικογενειακό συμβούλιο).
Να κατανοήσουν ότι τα μέλη μιας μονογονεϊκής οικογένειας αντιμετωπίζουν δυσκολίες,
αλλά βιώνουν και όμορφες στιγμές.
Στην έναρξη του 4ου Εργαστηρίου, ο εκπαιδευτικός ανακοίνωσε στους μαθητές ότι ένας ακόμα ήρωας του παραμυθιού, το καγκουρό, τους στέλνει χαιρετισμούς με μία αναμνηστική κάρτα για την Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας, στην οποία «τιμώμενα πρόσωπα» είναι το ίδιο και η μητέρα του.
Προκειμένου να κατανοήσουν οι μαθητές γιατί η οικογένεια του καγκουρό είναι οι πρωταγωνιστές αυτής της Ημέρας, η νηπιαγωγός παρουσίασε αποσπάσματα από το βίντεο με τίτλο «Καγκουρό» από τη συλλογή εκπαιδευτικών ντοκιμαντέρ της Disney «Ο μαγικός κόσμος των ζώων», 2009.
Ακολούθησε συζήτηση στην ολομέλεια για τη δομή της οικογένειας του καγκουρό και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, ενώ δόθηκε έμφαση στο δώρο που είχε προσφέρει το ζώο στον Έλφι, τον πρωταγωνιστή του παραμυθιού. Η ΣΤΟΡΓΗ μας συνόδευσε καθόλη την διάρκεια του εργαστηρίου. Έπειτα, τα παιδιά παροτρύνθηκαν να σχηματίσουν μονογονεϊκές οικογένειας με τουβλάκια αλλά και με τους συμμαθητές τους.
Μετά από συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων και προβληματισμό γιατί το καγκουρό να έχει μόνο τη μαμά του, δόθηκε ο ορισμός για την μονογονεϊκή οικογένεια
Μονογονεϊκή οικογένεια: αποτελείται από ένα ή περισσότερα παιδιά και τον έναν γονέα.
Στην επόμενη δραστηριότητα οι μαθητές χωρίστηκαν σε διμελείς ή τριμελείς ομάδες προσομοιώνοντας σε κάθε ομάδα μία μονογονεϊκή οικογένεια με έναν γονέα (μητέρα ή πατέρα) και ένα ή δύο παιδιά. Ο εκπαιδευτικός μοίρασε σε κάθε «οικογένεια» μια κάρτα με μία προβληματική κατάσταση που απαιτεί λύση. Τα μέλη της «οικογένειας» έκαναν «οικογενειακό συμβούλιο» για να βρουν εναλλακτικές λύσεις στο πρόβλημά τους. Στο τέλος, κάθε ομάδα παρουσίασε τις προτεινόμενες λύσεις στην ολομέλεια της τάξης.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότερα
