Σήμερα γιορτάζουμε τα 100 χρόνια, έναν αιώνα ενσωμάτωσης της Θράκης στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Χρόνια πολλά σε όλους τους Θρακιώτες!
Με την ευκαιρία της επετείου θα αναφερθούμε σε έναν μυθικό ήρωα της Θράκης, τον Ορφέα και τον γνωστότερο μύθο που σχετίζεται μαζί του.
πηγή φωτογραφίας: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CF%81%CF%86%CE%AD%CE%B1%CF%82
Σύμφωνα με τον ελληνικό μύθο ο Ορφέας ήταν σπουδαίος μουσικός και τραγουδιστής, οργανοπαίχτης της κιθάρας και της φόρμιγγας (αργότερα γνωστή ως λύρα).
“Στον Απολλώνιο Ρόδιο αναφέρονται τα εξής: Ας θυμηθούμε τον Ορφέα, αυτόν που, κατά την παράδοση, γέννησε στη Θράκη, στην κορυφή της Πιμπληίδας, η Καλλιόπη σαν ενώθηκε με τον Οίαγρο.” (Βικιπαίδεια, 2020). Γιος, λοιπόν, της Καλλιόπης και του Οίαγρου. Στα ορφικά-Αργοναυτικά ο Ιάσονας τον αποκαλεί ως εξής: “Ορφέα, αγαπημένε γιε της Καλλιόπης και του Οιάγρου, που στη Βιστονία βασιλεύει στους πολυπρόβατους Κίκονες, χαίρε, αφού φτάνω για πρώτη φορά στις σπηλιές του Αίμου και στα ρέματα του Στρυμόνα κοντά στα απόκρημνα φαράγγια της Ροδόπης” (Βικιπαίδεια, 2020).
Εικάζεται ότι, ίσως, ήταν γιος του Απόλλωνα, και όχι του Οίαγρου, ο οποίος του έμαθε να παίζει μουσική και του χάρισε τη λύρα του.
Ο Ορφέας αγαπούσε την Ευρυδίκη, την οποία όμως τσίμπησε ένα φίδι και πέθανε. Εκείνος βαθιά συντετριμένος κατέβηκε στον κάτω κόσμο και την αναζήτησε. Με την μουσική που έπαιξε σαγίνευσε τον Κέρβερο, που έστεκε πάντα στην είσοδο του κάτω κόσμου, τον Άδη, την Περσεφόνη, οι οποίοι του έδωσαν την Ευριδίκη να την ανεβάσει στη γη και να ξαναζωντανέψει. Έθεσαν όμως έναν όρο. Να μην γυρίσει να την κοιτάξει έως ότου φτάσουν στη γη. Ο Ορφέας όμως δεν άντεξε, παρασύρθηκε από το πάθος του και την κοίταξε, έτσι την έχασε για πάντα…
Μαρμάρινο γλυπτό του Auguste Rodin
“Ορφέας και Ευρυδίκη” 1893
Μητροπολιτικό μουσείο της Νέας Υόρκης
