Η πρόσκληση της γιορτής μας…
Μπλέξαμε τέσσερις μύθους!
Τα ζώα του δάσους άφησαν πίσω του τα προβλήματα τους
και ενώθηκαν για να σβήσουν τις φωτιές του δάσους….!
Με πρωτοβουλία του Συλλόγου Γονέων ζωγραφίσαμε τους τοίχους στις δύο εισόδους του σχολείου μας.
Με τον στίχο του Σπύρου Ποταμίτη
“Σπείρε αγάπη κι ας μη θερίσεις, έτσι για να μοσχοβολάει ο τόπος. ”
Ζωγραφίσαμε και εμείς με τη σειρά μας τον τοίχο “σπέρνοντας” αγάπη…
Ο στίχος αναδεικνύει ο,τι καλό έχουμε μέσα μας.
Γιατί υπάρχει μπόλικο αρκεί να του δώσουμε χώρο και χρώμα να εκφραστεί!
Από την άλλη πλευρά ακολουθήσαμε τις χρωματιστές γραμμές του Herve Tullet,
που μας οδήγησαν σε περίεργους κόσμους…
μια μαύρη, μια κόκκινη, μια κίτρινη ανακατεύονται με κύκλους…
H χρονιά άλλαξε!
Στο σχολείο μας υποδεχθήκαμε τον μπαμπά της Σοφίας που είναι ζαχαροπλάστης
και φτιάξαμε μαζί του μια καταπληκτική βασιλόπιτα!!!
Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον Σύλλογο Γονέων για την υποστήριξη!
Πώς όμως μπορούμε να υποδεχθούμε τη νέα χρονιά χωρίς ευχές;
“Να πάω πολλά ταξίδια στο χωριό!
Θέλω να πάω στο βουνό με τον μπαμπά μου!
Να χιονίσει…!
Να έρθει ο παππούς μου!”
Οι ευχές μοιράζονται και είναι μοιριάδες, τόσες όσες τα σποράκια του ροδιού στο μύθο της Περσεφόνης…!
Με αφορμή τον μύθο φτιάξαμε από πηλό τα δικά μας ρόδια που διακοσμήθηκαν και έγιναν γούργια για το 2025