Διπλή γιορτή είναι σήμερα, διπλή είναι η χαρά γιορτάζει η πατρίδα μας, μαζί κι η Παναγιά μας!!!!!!!!!

Τα παιδιά με πολυτροπικό τρόπο  μας παρουσιάζουν παρακάτω τόσο μέσα από κατασκευές (ελληνική σημαία στρατού ξηράς, φέσι, κρίνος με τις παλάμες των παιδιών. ζωγραφική τσολιάδες και Σουλιώτισσες) όσο και μέσα από την εκμάθηση τραγουδιών, χορευτικών και ποιημάτων την προετοιμασία που έγινε για τον εορτασμό της 25ής Μαρτίου.

Η αφορμή για την ενασχόλησή μας με το θέμα της μετανάστευσης ήταν τόσο η αλλαγή του καιρού μέσα από τις εποχές όσο και γενικότερα η οποιαδήποτε αλλαγή μπορεί να συμβεί στον καθέναν μας. Έτσι λοιπόν,  ένα παιδί μέσα στην πρωινή μας ρουτίνα μας είπε ότι η οικογένειά του θέλει να αλλάξει σπίτι και μέσα από αυτή την πρόταση ξεκίνησε  μία συζήτηση για το πού μπορούν να ζουν οι άνθρωποι και κατ’ επέκταση τα ζώα. Μέσα από πολυτροπικό υλικό παρατηρήσαμε διάφορα είδη σπιτιών και στη συνέχεια ο καθένας δημιούργησε το δικό του σπίτι.

Μία μέρα λάβαμε ένα γράμμα στο σχολείο μας που εξιστορούσε την ιστορία της Αμάλ. Πρόκειται για ένα κοριτσάκι που ζούσε σε μία χώρα που ξέσπασε πόλεμος. Αναγκάστηκε να φύγει και να πάει να βρει ένα καλύτερο μέλλον μιας και εκεί δεν είχε απομείνει τίποτα πλέον. Τα παιδιά είχαν πολλές απορίες και μέσα από μια συνέντευξη που ετοίμασαν έμαθαν πολλά πράγματα για τη ζωή της. Η Αμάλ παρότι είχε χάσει τα πάντα είχε δικαίωμα να ζει και να παλέψει για όλα όσα θέλει. Μιλήσαμε για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, το μεγάλο ταξίδι που έπρεπε να διανύσει για να βρει τη μητέρα της και τις ανάγκες-δικαιώματα που έχει όπως όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι στον κόσμο. Μέσα από τον χάρτη είδαμε βήμα-βήμα τη διαδρομή της και παίξαμε παιχνίδια προκειμένου να αρχίσουν τα παιδιά να αντιλαμβάνονται τις διάφορες χώρες του κόσμου. Συζητήσαμε τους λόγους που μεταναστεύουν τόσο οι άνθρωποι όσο και τα ζώα και παρατηρήσαμε τις διαφορές όταν ταξιδεύω για εξερεύνηση με το να ταξιδεύω  για λόγους ανάγκης και δυσμενών συνθηκών.

Σε τελικό στάδιο της διερεύνησης δημιουργήσαμε μια ομαδική κατασκευή την Αμάλ και παίξαμε ομαδικό κρυπτόλεξο, όπου οι μαθητές έπρεπε να βρουν τις βασικές ανάγκες που είχε το κοριτσάκι. Τέλος, αναφερθήκαμε για το συναίσθημα του φόβου διότι η Αμάλ αναγκάστηκε να ταξιδέψει μόνη και φοβόταν πάρα πολύ. Έτσι, εκφράσαμε και εμείς τους φόβους μας, τους ζωγραφίσαμε και σκεφτήκαμε να δημιουργήσουμε μια παγίδα που θα μαζεύει και θα διώχνει τα άσχημα όνειρα. Παρακάτω παρουσιάζουμε κάποιες από τις δράσεις μας.