Του Ευθύμη Οικονόμου

Ποια ανάγκη του ανθρώπου προβάλλεται μέσα από τους μύθους/ιστορίες για τα εξωγήινα όντα; Πώς τα φαντάζονται οι άνθρωποι;

Οι άνθρωποι έχουν την ανάγκη μέσα από τα εξωγήινα όντα να απαντήσουν στο ερώτημα αν τελικά είμαστε μόνοι μας στο σύμπαν. Αυτό το ερώτημα κρύβει την περιέργεια , τις ελπίδες αλλά και τους φόβους της ανθρωπότητας για την ύπαρξη εξωγήινης ζωής. Επίσης στην προσπάθεια του να ερμηνεύσει φαινόμενα και σχηματισμούς που δεν δικαιολογούνται από την ανθρώπινη δημιουργία το απέδωσε εύκολα σε ύπαρξη τέτοιων όντων. Ούτως ή άλλως μέσα στην απειρότητα του σύμπαντος θα ήταν πολύ εγωιστικό από την μεριά της ανθρωπότητας να πιστεύει στην ύπαρξη μόνο της ανθρώπινης ζωής . Ό φόβος όμως του αγνώστου τον αναγκάζει να δημιουργεί τις περισσότερες φορές ιστορίες απόλυτης καταστροφής της ανθρωπότητας μετά την αποκάλυψή τους.

 

Ένα τέτοιο ον, όπως το φαντάζομαι, μπορεί να είναι ένα πλάσμα εξωγήινης ομορφιάς. Φαντάζομαι ότι το δέρμα του θα ήταν κάπως μωβ και θα ήταν πολύ ψηλό αλλά και λεπτό εξίσου. Επίσης το φαντάζομαι με μεγάλο τετράγωνο κεφάλι με αγκάθια κίτρινα πάνω στο δέρμα του, τρία μεγάλα μάτια στο κέντρο του και για μύτη μια προβοσκίδα πάνω από το τεράστιο στόμα του, με κοφτερά δόντια σαν πριόνια.

Επιπρόσθετα, φαντάζομαι ότι έχουν τρία χέρια και δυο ψηλά ποδιά με μεγάλες πατούσες για να κινούνται γρηγορά. Σε κάθε χέρι έχουν από 3 δάχτυλα και το μωβ δέρμα τους είναι καλυμμένο από γλοιώδη λέπια. Επικοινωνούν μεταξύ τους με τηλεπάθεια και φαίνονται αρκετά φιλικοί.