7Ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2014-2015
ΜΑΘΗΜΑ: ΚΠΑ
ΔΙΑΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Β’ ΤΡΙΜΗΝΟΥ
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Θ. ΜΟΥΡΤΖΑΝΟΣ
Εργασία των μαθητριών: Άννης Παγκράτη, Ελένης Μίτση, Ιουλίας Λευθεριώτη
Θέμα: Χάσμα γενεών ,οικογενειακές αξίες και νέοι .
Α. Η ταινία
Στην ταινία «Ο κύκλος των χαμένων ποιητών» αναφέρονται προβλήματα της καθημερινότητάς μας. Συγκεκριμένα γίνεται λόγος για ένα νεαρό έφηβο (Νιλ Πέρυ) που φοιτά στην Ακαδημία Γουέλτον. Δεν είναι ένα συνηθισμένο παιδί καθώς είναι πολύ έξυπνος και δημοφιλής. Δέχεται πολύ μεγάλη πίεση από τον πατέρα του που είναι υπερπροστατευτικός. Μέσα από τη μαθητοκεντρική προσέγγιση που χρησιμοποιεί ο καθηγητής τους Τζον Κίτινγκ και τις ανατρεπτικές μεθόδους διδασκαλίας του επηρεάζει καταλυτικά τους μαθητές του κάνοντάς τους να ανακαλύψουν τα αληθινά τους ταλέντα και να ιδρύσουν τη λέσχη που ονομάζεται χαμένοι ποιητές. Όπως αποκαλύπτεται αργότερα ο Νιλ είναι παθιασμένος με το θέατρο. Όμως, ο αυστηρός πατέρας του δε συμφωνεί με την απόφασή του αυτή. Ο ίδιος μη θέλοντας να υπακούσει αντιδρά έντονα και προβαίνει σε μια ακραία πράξη. Όταν πηγαίνει στο σπίτι του μην αντέχοντας άλλο τα σκληρά μέτρα και τις απαγορεύσεις του πατέρα του αποφασίζει να δώσει ένα τέλος στη ζωή του. Βρίσκει το όπλο του πατέρα του που ήταν στρατιωτικός και φυτεύει μια σφαίρα στο κεφάλι του. (Ταινία ο κύκλος των χαμένων ποιητών)
Γενικά οι σχέσεις μαθητών-καθηγητών, όπως προβάλλονται και στην ταινία, ήταν λίγο έως πολύ απρόσωπες, απόμακρες και τυπικές. Τότε δεν είχαν προσωπική βούληση αλλά υπάκουαν τυφλά στα λεγόμενα των γονιών τους, αφού δεν μπορούσαν να αντιδράσουν καθώς ζούσαν σε καθεστώς φόβου. Οι νεαροί περνούσαν όλη τους την εφηβική ζωή έγκλειστοι σε οικοτροφείο. Το μόνο που έκαναν ήταν να διαβάζουν για τους αυστηρούς και απαιτητικούς καθηγητές αλλά και για να ικανοποιήσουν τις άμετρες πολλές φορές φιλοδοξίες των γονέων τους. Στην Ακαδημία Γουέλτον οι οικογένειες ανήκαν στην ανώτερη οικονομική τάξη με αποτέλεσμα οι οικογένειες αυτές να επιλέγουν ακριβά και απαιτητικά ιδιωτικά σχολεία για τα παιδιά τους προκειμένου να έχουν ένα λαμπρό μέλλον αδιαφορώντας για τη δική τους θέληση. Είναι εμφανές το χάσμα ανάμεσα σε καθηγητές – μαθητές. Οι καθηγητές κάθονταν σε πλεονεκτικότερη θέση κατά τη διάρκεια του φαγητού, ενώ στην τάξη η έδρα βρισκόταν σε πιο ψηλό επίπεδο από τα θρανία των μαθητών για να μάθουν οι μαθητές να σέβονται. Αυτό δημιουργούσε μιαν απόσταση ανάμεσά τους. Βέβαια ο Κίτινγκ παίζοντας μπάλα με τους μαθητές του τους προσεγγίζει ικανοποιητικά αφού μοιράζεται μαζί τους ευχάριστες στιγμές. Τα παιδιά διασκέδαζαν και είχαν κοινωνική ζωή αλλά ασκούνταν αυστηρός έλεγχος από τους γονείς. Για παράδειγμα στα πάρτι τα συνόδευε ο επιμελητής του σχολείου. Οι γονείς ήθελαν με κάθε τρόπο να τους καλλιεργήσουν το μέτρο και να τα κατευθύνουν στην άσκηση της ηθικής αρετής. Και στη σημερινή εποχή οι περισσότεροι γονείς αυτό επιδιώκουν όμως οι νέοι έχουν περισσότερη ελευθερία κινήσεων κάτι που συμβάλλει στην ταχύτερη ωρίμανσή τους. Αυτό είναι καλό γιατί οι νέοι μαθαίνουν από νωρίς να είναι υπεύθυνοι και να λογοδοτούν για τις πράξεις τους.
Έντονο είναι το χάσμα γενεών που χωρίζει τους μαθητές από τους γονείς τους και αυτό είναι που δημιουργεί τόσα προβλήματα στις μεταξύ τους σχέσεις. Εξάλλου και τη σημερινή εποχή οι νέοι θέλουν να νιώθουν ελεύθεροι χωρίς την επιτήρηση των γονιών τους. Δεν μπορούν να αισθάνονται ότι κάποιος τους ελέγχει και τους υποδεικνύει τι να κάνουν.
Β. Απόψεις
1)Το σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας, το χάσμα γενεών, η απόσταση δηλαδή ανάμεσα στους μεγαλύτερους και τους μικρότερους σε ηλικία, έχει ποικίλα αίτια.
Όπως αναφέραμε προηγουμένως πολλές φορές οι νέοι αισθάνονται ότι ζουν σε έναν άφιλο κόσμο όπου επικρατούν το ψέμα, η υποκρισία, η αναξιοκρατία και ο συμβιβασμός. Από την άλλη πλευρά οι μεγαλύτεροι σε ηλικία πιστεύουν πως ο κόσμος βαδίζει από το κακό στο χειρότερο, πως οι σημερινοί νέοι έχουν απολέσει το σεβασμό, «εγκληματούν» συνεχώς πάνω στην ελληνική γλώσσα, την ιστορία, την παράδοση και ότι ζουν χωρίς αξίες και ιδανικά. Το χάσμα αυτό υπήρχε από πάντα και φαντάζει σχεδόν αδύνατο να γεφυρωθεί. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι υπάρχει πλήρη έλλειψη επικοινωνίας ανάμεσα σε γονείς και παιδιά. Επικοινωνία υπάρχει ανάμεσα στις γενιές, δεν είναι όμως εποικοδομητική. Το φαινόμενο αυτό έχει αποκτήσει μεγάλες διαστάσεις αφού ευνοούν την ανάπτυξή του οι κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν. Τα παιδιά ως νέα γενιά έχουν διάθεση για δημιουργία και εξερεύνηση. Η προηγούμενη γενιά δηλαδή οι γονείς είναι συντηρητικοί και αδύναμοι στο να ανανεώνουν ό,τι έχουν. Οι παγιωμένες απόψεις τους έρχονται σε αντίθεση με την πρωτοπορία των νέων. Εξάλλου, κάθε γενιά ζει και αναπτύσσεται κάτω από τις επιδράσεις μιας διαφορετικής εποχής. Έτσι σήμερα οι νέοι χρησιμοποιούν διαφορετικό τρόπο και συμπεριφορά από ό,τι οι μεγαλύτεροι. Επίσης κάθε γενιά ζει διαφορετικά βιώματα, άλλες εμπειρίες και συνθήκες ζωής που τα καθορίζουν όλα αυτά. Επιπλέον κάθε άνθρωπος ανάλογα με την εποχή στην οποία γεννήθηκε, έχει ανατραφεί από την οικογένειά του με διαφορετικό τρόπο η οποία επηρεάζει καθοριστικά τη διαπαιδαγώγησή του. Μέσα από την αλλαγή αυτή συνεπάγεται και η διαφοροποίηση στον τρόπο σκέψης και στη νοοτροπία των ατόμων, διότι τα παλιότερα χρόνια ίσχυαν άλλες αρχές και αξίες που είχαν ως συνέπεια οι άνθρωποι να έχουν μια διαφορετική αντιμετώπιση των πραγμάτων. Τέλος κάθε γενιά βλέπει από τη δική της οπτική γωνία τη θεώρηση της ζωής και διαμορφώνει ανάλογα την κοσμοαντίληψή της. (Σχολική εφημερίδα)
2)Οι λόγοι που συμβαίνουν οι εξαιρετικά δυσάρεστες αυτές και για τα δύο μέρη (εφήβους και γονείς) συγκρούσεις είναι πολλοί. Πρώτη βασική αιτία είναι η διαφορά ηλικίας που χωρίζει τη γενεά των νέων από τους ενηλίκους. Η απόσταση αυτή δημιουργεί, όπως είναι φυσικό, τη λεγόμενη διαφορά στην «πολιτιστική καταγωγή» (π.χ. ο πατέρας ξεκίνησε από διαφορετική κοινωνική τάξη από κείνη που είναι ο γιος του, έχει διαφορετικές ιδέες και διαφορετική προσωπική ιστορία· οι λόγοι αυτοί εξηγούν αρκετά ικανοποιητικά το χαρακτήρα ή τη σημερινή κοινωνική θέση του, αλλά δημιουργούν και τις διαφορές στις οποίες οφείλονται εν μέρει και οι συγκρούσεις των δύο γενεών). Κύριο πεδίο συγκρούσεων είναι ο τομέας της ηθικής, όπου οι γονείς αδυνατούν να δεχτούν ως σωστά πράγματα εκείνα που αποδοκίμαζε η κοινή γνώμη της εποχής τους.
Δεύτερη βασική αιτία των συγκρούσεων είναι η σημαντική συνήθως βιολογική διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στους γονείς και στα παιδιά τους (…) Οι συχνοί διαπληκτισμοί ανάμεσα στους εφήβους και τους γονείς τους ή και άλλους ενήλικους δεν είναι δυνατό να έχουν πάντοτε αιτίες που να βρίσκονται μόνο στην εφηβική παράταξη. Ίσως η ζωντάνια και το σφρίγος των νέων να δημιουργεί ένα αίσθημα υποσυνείδητης ζήλιας ή πικρίας σε κάποιους ενήλικους, επειδή πέρασαν οριστικά τα δικά τους νιάτα. Καταπιέζοντας το συναίσθημα αυτό οι μεγαλύτεροι γελούν περιφρονητικά για τα καμώματα, τις προτιμήσεις, τους τρόπους και τις ιδέες, τις ιδιοτροπίες στην εμφάνιση της νεανικής συντροφιάς [που γίνονται συχνά μόνο για να κινήσουν την προσοχή ή την αγανάκτηση (sic)]. (Ανδρέας Μιχαηλίδης-Νουάρος, Έφηβοι και Παιδεία, Προβλήματα της εφηβικής ηλικίας στο παρελθόν και σήμερα, Θεσσαλονίκη 1972, σελ. 125-126)
Για να επιτευχθεί η γεφύρωση του χάσματος ανάμεσα σε καθηγητές –μαθητές αλλά και μέσα στην οικογένεια χρειάζεται διάθεση κατανόησης, ειλικρινής διάλογος, αμοιβαίος σεβασμός, αμοιβαίες υποχωρήσεις αλλά και κατανόηση. Οι γονείς είναι σημαντικό να συζητούν με τα παιδιά τους, να ενδιαφέρονται για αυτά και να μην είναι απόντες, ενώ οι καθηγητές οφείλουν με τη στάση τους να δείχνουν εμπιστοσύνη στους μαθητές και να τους βοηθούν στην ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους.
Γ. Συμπεράσματα
Συμπεραίνοντας η ταινία απεικονίζει ρεαλιστικά την ατμόσφαιρα ενός αυστηρού κολεγίου και ταυτόχρονα πιστεύει στη δυναμική παρέμβαση ενός φωτισμένου ατόμου, που φέρνει την ανατροπή. Ο καθηγητής στην ταινία είναι ο καθοριστικός παράγοντας που δίνει τη δυνατότητα στους μαθητές να διεκδικήσουν τα όνειρά τους και τις επιθυμίες τους.
Αυτή η πολύ ωραία και δημιουργική εργασία μας έδωσε τη δυνατότητα να αναπτύξουμε καλύτερες σχέσεις φιλίας και εμπιστοσύνης μεταξύ μας και να δεθούμε περισσότερο. Σας ευχαριστούμε που μας δώσατε αυτή τη μεγάλη ευκαιρία. Ευελπιστούμε και σε άλλες τέτοιες μελλοντικές συνεργασίες.
