Μια καινοτόμος διδακτική προσέγγιση στη Λογοτεχνία του Β2

Μια καινοτόμο διδακτική προσέγγιση με πυρήνα την ενσυναίσθηση, τη δημιουργική συμμετοχή των παιδιών στην εκπαιδευτική διαδικασία και τη δραματοποίηση παρουσίασε στα παιδιά του Β2 ο φιλόλογός μας, κ. Μιχάλης Χρυσός.

Αξίζει να την παρακολουθήσουμε, καθώς προωθεί την εκπαιδευτική φιλοσοφία του σχολείου μας.

Β2 Χρυσός

 

Εκπαιδευτικό δράμα & Λογοτεχνία: «Βλέπω-Θεωρώ-Νιώθω τον Άλλον!!»

Η ‘Άννα του Κλήδονα’ (απόσπασμα του ομώνυμου διηγήματος) του Δ. Αξιώτη σκιαγραφεί την τραγική φιγούρα μιας ευαίσθητης κοπέλας στην μεταπολεμική Καβάλα του 1950, καθώς πασχίζει να βρει σύζυγο στηριζόμενη σε μελλοντολογικές, εθιμικές πρακτικές που στις μέρες μας δεν φαίνεται να έχουν πια τόσο απήχηση. Ο ευάλωτος χαρακτήρας της Άννας την καθιστούν το τέλειο θύμα της φάρσας μιας αγορίστικης συντροφιάς, με αποτέλεσμα να χάσει τα λογικά της.

Στη φάση της ερμηνείας & αποτίμησης του αποσπάσματος, οι μαθητές/τριες του Β2 αξιοποίησαν την τεχνική θεάτρου της «ανακριτικής καρέκλας (hot seating)» για να εξερευνήσουν και να εμβαθύνουν περισσότερο στις πτυχές της προσωπικότητας της κεντρικής ηρωίδας (Άννας), μιας και το αφηγηματικό έργο προσφερόταν για διαγραφή χαρακτήρων των ηρώων.

Διαδικασία

  1. Μια μαθήτρια [Λουκία Μπ.] προσφέρθηκε να «παίξει» το ρόλο της Άννας (=μιας απλοϊκής μεγαλοκοπέλας, νοικοκυράς, προσκολλημένης σε λαϊκές δοξασίες για παντρειά, αποκομμένης από άλλες χαρές της ζωής). Ντύθηκε μάλιστα και αναλόγως (Πρβ. Κολάζ Φωτογραφιών).
  2. Οι υπόλοιποι μαθητές/τριες (ανά δύο) ετοίμασαν την ερώτηση που θα ήθελαν να υποβάλλουν στην «Άννα». Τους επισημάνθηκε ότι οι ερωτήσεις θα μπορούσαν να σχετίζονται τόσο με τα προσωπικά της κίνητρα, αξίες, προσδοκίες και τη συμπεριφορά της όσο και με (υποθετικές) λεπτομέρειες γύρω από την πρότερη ζωή, τις αναμνήσεις και/ή τα μελλοντικά της σχέδια.
  3. Ο εκπρόσωπος κάθε μαθητικού ζεύγους απηύθυνε  την ερώτησή του στην «Άννα», ενώ άκουσαν την απάντησή της χωρίς όμως να ανοίξουν διάλογο μαζί της ή να σχολιάσουν τις απαντήσεις που αυτή έδωσε.
Ερωτήσεις που έγιναν:

  • Γιατί, Άννα, πιστεύεις τόσο πολύ στην μαγεία; [Ελένη Λ. & Περσέας Μ.]
  • Τα αγόρια σού έκαναν φάρσα. Είσαι πράγματι τόσο απονήρευτη και αφελής που δεν καταλαβαίνεις τις «πλάκες» των άλλων ή κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις; [Στέλιος Κ. & Γιώργος Κ.]
  • Για σένα τελικά μόνο η παντρειά μετράει; Τι άλλα όνειρα έχεις; [Έφη Ζ. & Βασίλης Κ.]
  • Αν αργήσει ή δεν έρθει ποτέ στη ζωή σου ο πολυπόθητος γάμος, τι πρόκειται να κάνεις τότε; [Μανώλης Γ. & Γιάννης Κ.]
  • Τι χαρακτηριστικά θα ήθελες να έχει ο μελλοντικός σου σύζυγος; Αν δεν τα βρεις, σκοπεύεις να παντρευτείς τον οποιονδήποτε; [Κοσμάς Σ. & Άριαν Μ.]
  • Είσαι κόρη Μικρασιατών προσφύγων. Αλήθεια, πώς σε μεγάλωσαν οι γονείς σου; Τι σου έλεγαν συνέχεια; Εσύ πώς αντιδρούσες; [Γλυκερία Κ. & Γιώργος Μ.]
Συμπέρασμα

Η τεχνική της «ανακριτικής καρέκλας» βοήθησε στην προαγωγή της ενσυναίσθησης μεταξύ ανακρινόμενης και ανακριτών, ώστε να δοθεί φως στα υπάρχοντα κειμενικά στοιχεία, να ξεκαθαριστούν συναισθήματα και να εμπλουτιστεί το ψυχογράφημα της Άννας. Τέλος, οι μαθητές που ανέκριναν αξιοποίησαν ικανοποιητικά τις γλωσσικές δεξιότητές τους, δεδομένου ότι όσο πιο επιδέξιες/ανοιχτές ερωτήσεις υποβλήθηκαν τόσο πιο αναλυτικές/περιεκτικές απαντήσεις ακούστηκαν.

Πηγές:

– Γκόβας, Ν. (2001) Για ένα νεανικό δημιουργικό θέατρο: ασκήσεις – παιχνίδια – τεχνικές για εκπαιδευτικούς, εμψυχωτές νεανικών ομάδων. Αθήνα: Μεταίχμιο

– Παπαδόπουλος, Σ. (2010). Παιδαγωγική του Θεάτρου. Αθήνα: Του Ιδίου.

Πολλά συγχαρητήρια!

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση