Πέρασαν τρία χρόνια.

Τρία χρόνια που μας δίδαξαν αμέτρητα πράγματα. Βιώσαμε συγκινήσεις, λύπες, απογοητεύσεις, πετύχαμε στόχους. Μαζί.

Μπορεί να μαλώσαμε, να διαφωνήσαμε, αλλά ζήσαμε εμπειρίες που δύσκολα ξεχνιούνται στη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου.

Τέλος.

Τα συναισθήματα που δημιουργούνται αναρίθμητα. Το ένα διαδέχεται το άλλο. Λύπη για τον αποχωρισμό, νοσταλγία για τις απίστευτες αναμνήσεις των τριών χρόνων, ενθουσιασμός για τις νέες προοπτικές και δυνατότητες που βρίσκονται στο δρόμο μας, μα και ανησυχία. Κανείς δεν γνωρίζει το αύριο και τα αποτελέσματα του.

Φίλοι συμμαθητές, συμμαθήτριες, η ζωή είναι ένας κύκλος. Όλα τελειώνουν ακριβώς εκεί που ξεκίνησαν. Κάθε τέλος, μία αρχή.  Κάθε αρχή νέες δυσκολίες, νέα μονοπάτια.

Έφτασε η ώρα να τραβήξουμε το δρόμο μας λέγοντας αντίο. Μα πού ξέρεις;  Ίσως οι δρόμοι που θα χαράξουμε στη γη να μας φέρουν ξανά στο ίδιο μέρος και να συναντηθούμε.

Καλή μας τύχη!

Μαρίνα Β. (Γ1)