Στα πλαίσια σχετικού σχεδίου δράσης, οι μαθητές και μαθήτριες της ΣΤ΄ τάξης αναλογίστηκαν τι τους αρέσει και τι όχι στη γειτονιά που ζουν. Από την επεξεργασία των κειμένων που μας παρέδωσαν τα παιδιά προκύπτει ότι:
Είναι ευχαριστημένα:
Από την εγγύτητα του σπιτιού τους στο σχολείο, σε καταστήματα πρώτης ανάγκης (φαρμακεία, σούπερ μάρκετ) και σε χώρους παιχνιδιού.
Από το σχολείο τους και τους δασκάλους τους.
Από τη φιλική ατμόσφαιρα που επικρατεί ανάμεσα στους γείτονες (αν και όχι πάντα).
Από την ευτυχή σύμπτωση να ζουν κοντά στο άλσος Βεΐκου, έναν από τους μεγαλύτερους χώρους πρασίνου στο αστικό περιβάλλον της πρωτεύουσας.
Θα προτιμούσαν όμως:
Να υπάρχει καλύτερη μέριμνα για τα αδέσποτα ζώα.
Να έχουν οι δρόμοι μεγαλύτερο πλάτος.
Να υπήρχε λιγότερη κίνηση στους δρόμους και περισσότεροι χώροι στάθμευσης.
Οι παιδικές χαρές να ήταν πιο φιλικά σχεδιασμένες για το παιχνίδι των παιδιών.
Να υπήρχαν περισσότεροι πολυχώροι για πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Τα γήπεδα μπάσκετ και ποδοσφαίρου να ήταν προσβάσιμα από όλους και όλες τις ώρες!
Να υπήρχε περισσότερο πράσινο στους δρόμους και χώροι για λουλούδια!
και…
Η αστυνομία να ανταποκρίνεται πιο γρήγορα στα αιτήματά τους!!!!
Φωτογραφίες από τη γειτονιά μας στο Γαλάτσι
Τα κείμενα των παιδιών
και μερικά ακόμα κείμενα που λάβαμε με μικρή καθυστέρηση:
Αφήστε μια απάντηση