ΣΤΟΝ…ΑΠΟΗΧΟ ΤΗΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ

IMG_9965

 

Από τη μουσικό του σχολείου μας για φέτος, Παρασκευή Τεκτονίδου:

Λίγα λόγια για την ίδια τη γιορτή και μία λίστα των κομματιών για όποιον θα θελα να τα ξανακούσει….
Το κομμάτι που χόρεψε η Α’ τάξη κρατώντας ντέφια ήταν ένας από τους Χορούς της Τερψιχόρης με τον τίτλο Branle de la Torche του Michael Praetorius (1571-1621). Το μουσικό κομμάτι έχει διμερή μορφή με δύο ξεκάθαρα μουσικά θέματα που επαναλαμβάνονταν με τη σειρά ΑΒΑΒΑΒ. Στη χορογραφία συνδέσαμε τα δύο μουσικά θέματα με δύο διαφορετικά κινητικά μοτίβα προσθέτοντας κάθε φορά μία μικρή καινούρια ρυθμική συνοδεία με τα όργανα.
https://www.youtube.com/watch?v=ihqK4A8EDPE

Το μουσικό κομμάτι που χόρεψε η Β’ τάξη κρατώντας μπαλόνια ήταν το τρίτο μέρος της 11ης σονάτας του Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791) γνωστό με τον τίτλο Rondo Alla Turca. Σε αυτό το κομμάτι που όπως λέει ο τίτλος έχει τη μορφή Rondo (κυκλική φόρμα με ένα βασικό θέμα που επανέρχεται) επιλέξαμε να δουλέψουμε με μεγαλύτερη λεπτομέρεια. Συνδέσαμε κάθε μελωδικό μοτίβο με ένα κινητικό και στο κλείσιμο σχηματίσαμε το σήμα της Ειρήνης.
https://www.youtube.com/watch?v=quxTnEEETbo

H Γ’ τάξη κρατώντας ντέφια χόρεψε την πολύ γνωστή εισαγωγή της όπερας Κάρμεν του Georges Bizet (1838-1875) . H εισαγωγή αυτή είναι επίσης ένα πολύ καθαρό Rondo το οποίο ακολούθησαν τα παιδιά της τάξης χρησιμοποιώντας αυτή τη φορά όχι μόνο το χωρικά περιορισμένο σχήμα του κύκλου αλλά ολόκληρο το χώρο της “σκηνής” που στην παρούσα “παράσταση” ήταν η αυλή του σχολείου.
https://www.youtube.com/watch?v=pmuFOuh3QHs

Το πρώτο τμήμα της Δ’ τάξης χόρεψε χωρίς μουσικά όργανα το πιο γνωστό μάλλον μουσικό κομμάτι του Leroy Anderson (1908-1975) που έχει τον τίτλο Syncopated Clock. Η ιδέα της χορογραφίας κινήθηκε περισσότερο σε ένα παιχνίδι αναπαράστασης της δικής τους καθημερινότητας. Τα παιδιά ακολούθησαν τα τμήματα κάθε μουσικής φράσης και τα έκαναν ορατά αλλάζοντας κάθε φορά την “παντομιμική τους δράση” βασισμένη στον αυτοσχεδιασμό. Την αρχική ιδέα αυτής της χορογραφίας που τελικά μεταμόρφωσαν τα ίδια τα ίδια τα παιδιά την βρήκα κάποια στιγμή στο internet σε μία πηγή που όμως δυστυχώς δεν μπορώ να ανακαλέσω. (την αναζήτησα και δεν την βρήκα ξανά, αν κάποιος είναι πιο τυχερός μπορεί να την ψάξει περισσότερο)
https://www.youtube.com/watch?v=CrpdQngwk2g

Το δεύτερο τμήμα της Δ’ τάξης χορογράφησε ένα μουσικό θέμα του σύγχρονου μας Yan Tiersen (1970- )με τον τίτλο Comtpine d’ ete n 3. Το πιανιστικό αυτό κομμάτι έχει τρία ας πούμε διαφορετικά θέματα τα οποία τα παιδιά χορογράφησαν σε τρεις ξεχωριστές που κρατώντας η πρώτη ξυλάκια, η δεύτερη ντέφια και η τρίτη μαράκες . Κάθε ομάδα κινούνταν στο αντίστοιχο θέμα προσθέτοντας σε κάθε επανεμφάνιση του ένα διαφορετικό στοιχείο. Έτσι έγινε εμφανής η δομή του κομματιού που είχε τη μορφή ΑΒΓΑΒΓ.
https://www.youtube.com/watch?v=MRzm61CtXP4

Το τελευταίο κομμάτι, το χορογράφησε η Ε’ τάξη και ήταν ένα κομμάτι του επίσης σύγχρονου μας Rene Aubry (1956- ) με τον τίτλο Pomme d’ amour. Το μουσικό κομμάτι είχε όπως το προηγούμενο τρεις ξεκάθαρε μελωδίες ακολουθούσε όμως τη δομή ενός ας πούμε…. Rondo καθώς ξεκινούσε με μία εισαγωγή για να συνεχίσει με τη μορφή ΑΒΑΓΑΒΑΓ. Τα παιδιά μοιρασμένα σε τέσσερις ομάδες χρησιμοποίησαν τέσσερα όργανα, χειροτύμπανα, ξυλάκια, ντέφια και μαράκες και κινούνταν κάθε μία στην αντίστοιχη μουσική φράση που της αντιστοιχούσε οτπικοποιώντας με αυτό τον τρόπο τη μουσική δομή, (η ομάδα που είχε την εισαγωγή μοιράστηκε το μουσικό θέμα Α’ που επαναλαμβανόταν).
https://www.youtube.com/watch?v=ULKorgHoFsc&list=PL4945FDC51E2AEFC2

Λίγα λόγια για τη διαδικασία:
Η ακρόαση της μουσικής είναι μία διαδικασία γεμάτη εκπλήξεις. Ακούς κάτι και όσο το ακούς ξανά και ξανά ανακαλύπτεις ότι αυτό που στην αρχή φαινόταν σχετικά ασαφές αποκτά ξεκάθαρα χαρακτηριστικά και καμία φορά μπορεί να σου…..κλείσει και το μάτι. Άλλοτε είναι οι δυναμικές αυτές που μας εκπλήττουν, ή ίσως η ταχύτητα, ή τα ηχοχρώματα καθώς μπλέκονται τα όργανα το ένα μέσα στο άλλο. Μπορεί να είναι μία μελωδία και να μας αρέσει τόσο πολύ που μετά μας “κολλάει” και μετά βρίσκουμε τον εαυτό μας να τις σιγομουρμουράει στο δρόμο ή ίσως ο ρυθμός και αισθανόμαστε την ανάγκη να σηκωθούμε να χορέψουμε ή να απλώσουμε τα πόδια και να ρεμβάσουμε τη θάλασσα. Η μουσική μας ταξιδεύει, μας ανακουφίζει, μας ξεσηκώνει…και η λίστα είναι ατελείωτη.
Ένα μεγάλο μέρος του μαθήματος της μουσικής τη φετινή χρονιά είχε να κάνει με αυτήν την διαδικασία της ακρόασης, της ενεργητικής όπως λέγεται ακρόασης. Το κομμάτι της κίνησης δεν θα μπορούσε να λείπει. Το σώμα ζωντανό και παρόν να συμμετέχει στην όλη διαδικασία. Άλλωστε και η διαδικασία του τραγουδιού είναι ταυτόχρονα μία ολοζώντανη ακρόαση και μία σωματική δράση.
Ταυτόχρονα όπως είναι λογικό, και το παρατήρησε πολύ εύστοχα κ η δασκάλα της Α τάξης κ Κωνσταντίνα, τα κινητικά μοτίβα ήταν σαν να περιέγραφαν όχι μόνο τη δομή της μουσικής αλλά και τις κινητικές δυνατότητες ηλικιακά των παιδιών καθώς μεγαλώνουν. Ο βαθμός δυσκολίας ανέβαινε ανάλογα με την τάξη και παράλληλα η συμβολή στη χορογραφία των ίδιων των παιδιών. Είναι ζητούμενο λοιπόν, αυτή η μικρή μας εισαγωγή στον κόσμο της ενεργητικής ακρόασης να σπείρει εκείνο το σπόρο που θα μας κάνει να ακούμε τη μουσική λίγο πιο προσεκτικά και ποιός ξέρει; Ίσως και ο ένας τον άλλο. Και ακόμη ελπίζω….να σηκωνόμαστε πιο συχνά να χορεύουμε…όλοι μαζί!
Τα μουσικά κομμάτια ακολούθησαν μία χρονολογική σειρά. Από την Αναγέννηση ως την σύγχρονη κινηματογραφική μουσική. Ακόμη και τα δύο τελευταία που είναι σχεδόν σύγχρονα κυκλοφόρησαν με διαφορά ενός χρόνου! Αυτό ήταν ωστόσο….σχεδόν τυχαίο.
Σαν αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας προέκυψε η ιδέα της τελικής γιορτής. Και για την επιτυχία της δουλέψαμε όλοι μαζί! Νομίζω όλοι παιδιά και δάσκαλοι στήσαμε μία όμορφη ομάδα!

Ήταν μία ωραία χρονιά!

Η μουσικός του σχολείου για φέτος Παρασκευή Τεκτονίδου

Καλό καλοκαίρι!