ΠΑΡΑΜΥΘΙ
Τμήμα 1: Βασικό Υποχρεωτικό Πρόγραμμα
Επιμέλεια: Η Νηπιαγωγός Βασιλική Δημοπούλου
Σχολικό Έτος 2023-24
Συγγραφείς εικονογράφοι:
Τα παιδιά του Τμήματος 1:
ΝΗΠΙΑ ΠΡΟΝΗΠΙΑ
Μελίνα Λήδα
Γεώργιος Βάσια
Γεωργία Άγγελος
Αναστάσης Σοφία – Δήμητρα
Ράνια Ηλίας
Μάριος – Άχμεντ Ιάσονας
Το παραμύθι το εικονογράφησαν τα παιδιά συνεργαζόμενα ανά δύο.
“Μια φορά και ένα καιρό ο Γιάννης και η Δήμητρα με τη μαμά τους και το μπαμπάς τους αποφάσισαν να πάνε για πικ νικ στον ποτάμι. Μπήκαν στο αυτοκίνητο έφτασαν στο ποτάμι. Εκεί βρήκαν ένα ωραίο άπλωμα στις όχθες του ποταμού και κάθισαν κάτω από τον ίσκιο ενός πλάτανου. Τα παιδιά κοιτούσαν το ποτάμι που έτρεχε ανάμεσα από τα δέντρα τα καλάμια τους θάμνους και τα λουλούδια τους άρεσε τόσο μα τόσο πολύ. Έτσι ζήτησαν από τους γονείς τους να περπατήσουν λίγο κατά μήκος του ποταμού, για να τον απολαύουν καλύτερα.”
“Οι γονείς τους, τους έδωσαν την άδεια του περιπάτου, αφού πρώτα τα παιδιά, υποσχέθηκαν ότι δεν θα απομακρυνθούν. Ο Γιάννης και η Δήμητρα καθώς περπατούσαν συνάντησαν ένα καβουράκι που καθόταν σε μία πέτρα το κοίταξαν καλά- καλά και χάρηκαν πολύ. «Γεια σου καβουράκι», «Γεια σας παιδάκια», και εκεί που μιλούσαν με το καβουράκι άκουσαν ένα θόρυβο κάτω στα χορτάρια, κοίταξαν και τι να δουν ένας μικρός σκαντζόχοιρος.
«Γεια σας καλά μου παιδάκια τι κάνετε» είπε κλαίγοντας ο σκαντζόχοιρος; «Ήρθαμε βόλτα στο ποτάμι να δροσιστούμε τώρα που έπιασαν οι πρώτες ζέστες». «Μα τι έπαθες γιατί κλαίς»; «Πονάει η κοιλίτσα μου» είπε ο μικρός σκαντζόχοιρος «Δίψαγα πάρα πολύ και δεν πρόσεξα ότι εκεί που ήπια νερό δίπλα ήταν ένα βουνό από σκουπίδια τα είδα αργότερα και τώρα πονάω, πονάω πολύ, ελπίζω να μου περάσει!”
«Αχ μικρό μας σκαντζόχοιρε τι έπαθες»! Τότε έφτασε κοντά τους ένα πουλάκι «Εγώ που πετάω γρήγορα ήρθα να σας ειδοποιήσω να μην πιείτε νερό από το ποτάμι γιατί είναι μολυσμένο από σκουπίδια και μια σωλήνα με μαύρα νερά που τρέχει μέσα στο ποτάμι. Το λαγουδάκι ο Τομ ήπιε νερό και αρρώστησε το πονά η κοιλιά του έχει πυρετό και κλαίει». «Το ίδιο έπαθα και εγώ» είπε πάλι ο μικρός σκαντζόχοιρος κλαίγοντας. «Πετώ- πετώ γρήγορα να ειδοποιήσω όλα τα ζωάκια που ζουν μέσα στο ποτάμι και αυτά που ζουν εδώ τριγύρω στο ποτάμι να μην πιουν νερό γιατί είναι μολυσμένο». «Στάσου πουλάκι» φώναξε ο Γιάννης κάτι πρέπει να κάνουμε κανείς δεν μπορεί να ζήσει χωρίς καθαρό νερό.. «Ναι- ναι» συμφώνησε και η Δήμητρα «Δεν φτάνει μόνο να τα ειδοποιήσεις να μην πιουν νερό γιατί είναι μολυσμένο, πρέπει και να τους πεις να έρθουν γρήγορα όλα εδώ να συνεδριάσουμε και να αποφασίσουμε, να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να σώσουμε το ποτάμι μας».
“Έτσι μαζεύτηκαν όλα τα ζώα για να βρουν λύση. Κάποια είπαν να πάνε σε άλλο σημείο του ποταμού που τα νερά θα είναι πιο καθαρά. Κάποια άλλα ζωάκια διαφώνησαν, μα εδώ είναι το σπίτι μας ΟΧΙ-ΟΧΙ δεν το αφήνουμε . Η Σοφή κουκουβάγια είπε «Να γράψουμε ταμπέλες» «ΜΗ ΠΕΤΑΤΕ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ» « ΜΗ ΠΕΤΑΤΕ ΦΥΤΟΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΛΙΠΑΣΜΑΤΑ» «ΜΗ ΡΙΧΝΕΤΕ ΑΠΟΒΛΗΤΑ ΚΑΙ ΛΥΜΑΤΑ» «ΤΟ ΝΕΡΟ ΠΙΝΕΤΑΙ» «ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΜΑΣ ΤΟ ΑΓΑΠΑΜΕ» «ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΧΑΡΙΖΕΙ ΖΩΗ»
Τα παιδάκια, η κουκουβάγια, ο βάτραχος,και η πάπια, ανέλαβαν και έγραψαν τις ταμπέλες. Η αλεπού, ο κάβουρας και η χελώνα ανέλαβαν και τις έβαλαν στις όχθες του ποταμού.”