Mια μέρα να θυμόμαστε …17 Νοέμβρη
49 χρόνια μετά… τα γεγονότα της εξέγερσης μας θυμίζουν ακόμα τη σπουδαιότητα της δημοκρατίας και εκείνη των αγώνων για ελευθερία!
Με αφορμή την επέτειο, τα παιδιά μας γνώρισαν, συζήτησαν και προβληματίστηκαν σχετικά με τα γεγονότα εκείνων των ημερών. Η Επέτειος του Πολυτεχνείου αποτελεί μια θαυμάσια ευκαιρία να μιλήσουμε με τα παιδιά για τις έννοιες της Δημοκρατίας και της Δικτατορίας, για τα δικαιώματα μας. Μέσα από αφηγήσεις παραμυθιών, το κουκλοθέατρο και τα τραγούδια ήταν πιο εύκολο να προσεγγίσουν και να κατανοήσουν τις δύσκολες αυτές έννοιες.
Μιλήσαμε στα παιδιά για τη σημαντική αυτή ημέρα μνήμης. Για την ημέρα που φοιτητές και πολίτες μικροί και μεγάλοι ύψωσαν τη φωνή τους ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς.
Αγαπημένο παραμύθι, το οποίο επεξεργαστήκαμε ήταν η Ντενεκεδούπολη της Ευγενίας Φακίνου. Μέσα από την ιστορία με τα ντενεκιεδάκια αναγνωρίσαμε τους ήρωες, το ρόλο τους και την ελευθερία που είχαν και έπειτα στερήθηκαν.
Άλλη μια ιστορία που μας απασχόλησε και μάθαμε μέσα από αυτήν ήταν το παραμύθι ‘Η Κυρά Δημοκρατία΄. Ένα παραμύθι για να εξηγήσουμε στα παιδιά την αξία της Δημοκρατία και για να θυμόμαστε ότι: Όλοι μαζί, όλοι μαζί, είμαστε πάντα πιο δυνατοί.
Διαβάσαμε ακόμα το παραμύθι: “Το δάσος” , της Ζαραμπούκα και συζητήσαμε τα χαρακτηριστικά που οφείλει να έχει ένας αρχηγός. Μιλήσαμε επίσης για τη δημοκρατική διαδικασία των εκλογών, για την ανάδειξη του αρχηγού του δάσους και αποφασίσαμε να ψηφίσουμε την ημέρα της επετείου του Πολυτεχνείου. Πρώτα φτιάξαμε τις ταυτότητες μας. Κατόπιν η εφορευτική επιτροπή πήρε την θέση της και μοίρασε τα ψηφοδέλτια. Η ψηφοφορία ήταν μυστική για αυτό και στήσαμε ένα παραβάν στην τάξη. Ψηφίσαμε λοιπόν και έριξε το κάθε παιδί την επιλογή του στην κάλπη! Τέλος, ανοίξαμε την κάλπη και έγινε καταμέτρηση των ψήφων.
Τα παιδιά εκφράστηκαν και εμπνεύστηκαν μέσα από έργα γνωστών καλλιτεχνών, με το δικό τους μοναδικό τρόπο! Με έμπνευση από την διακεκριμένους χαράκτες Τάσο Αλεβίζο και Βάσω Κατράκη τα παιδιά δημιούργησαν τα δικά τους έργα τέχνης…
Τέλος, τα συνθήματα μας πάντα επίκαιρα ενθουσίασαν τα παιδιά και θέλησαν και αυτά να φωνάξουν δυνατά ‘Ψωμί , παιδία, ελευθερία!’
