Πώς να προετοιμάσουμε τα “πρωτάκια” για το νηπιαγωγείο!

shutterstock_78308275_633_451

Πολλά” πρωτάκια ”άρχισαν ήδη να εγγράφονται στα Νηπιαγωγεία  ενόψει της νέας σχολικής χρονιάς 2014-2015.  Έχετε σκεφτεί πόσο απαραίτητη είναι η προετοιμασία για την προσαρμογή τους στο νέο περιβάλλον; Το άρθρο της  ψυχολόγου και σχολικής συμβούλου Αναστασία Γκοτσοπούλου μας δίνει χρήσιμες συμβουλές!

H προσαρμογή των μικρών παιδιών σε οποιοδήποτε καινούργιο περιβάλλον είναι τις περισσότερες φορές μια δύσκολη υπόθεση. Το ίδιο συμβαίνει, πολλές φορές και με την έναρξη του  νηπιαγωγείου. Όμως, με λίγη επιμονή και στρατηγική σκέψη μπορούμε να τα διευκολύνουμε να δεχτούν με χαρά αυτό το νέο ξεκίνημα στη ζωή τους.

Το πιο σημαντικό απ’όλα είναι η σωστή προετοιμασία του παιδιού για την αλλαγή που πρόκειται να υπάρξει στη ζωή του. Έτσι:
• Καλό είναι, αρκετό καιρό πριν την έναρξη του νηπιαγωγείου, να του μιλήσουμε για το νέο του σχολείο,να επισκεφθούμε στις εγγραφές μαζί του το χώρο και στο τέλος να περάσουμε από έξω πολλές φορές κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού  προκειμένου το παιδί να αρχίσει να εξοικειώνεται.

• Εξηγούμε το καθημερινό πρόγραμμα, τα ωράρια, τις δραστηριότητες (αφού πρώτα έχουμε ενημερωθεί γι’αυτά από τη Διεύθυνση του σχολείου), τις υποχρεώσεις των παιδιών, τους κανόνες που πρέπει να υπακούουν, το ρόλο τηςνηπιαγωγού ώστε να διαμορφώσει μια πρώτη εικόνα για το σχολικό πλαίσιο.

• Τονίζουμε με περίσσευμα ενθουσιασμού, χαράς και ανυπομονησίας τη σπουδαιότητα των όσων θα μάθει στο σχολείο του, ώστε να του κεντρίσουμε την προσοχή και περιέργειά του (θα μάθει όμορφα πράγματα, νέα παιχνίδια, θα αποκτήσει φίλους…κ.α.).

• Τονίζουμε επίσης το πόσο τυχερό είναι που πάει στο συγκεκριμένο σχολείο! Χρειάζεται πάντα να μιλάμε με τα καλύτερα λόγια για το σχολείο και τις δασκάλες του, ώστε μέσα από τη δική μας σιγουριά και εμπιστοσύνη, να βιώσει και το ίδιο αυτά τα συναισθήματα, με αποτέλεσμα να μη φοβάται να πηγαίνει στο σχολείο. Είναι σημαντικό να μας δει να μιλάμε, να χαμογελάμε και να συμβουλευόμαστε τους παιδαγωγούς, ώστε να καταλάβει ότι τους εμπιστεύομαστε.

• Το  βοηθάμε  να εξοικειωθεί με τον καινούργιο του εξοπλισμό, αρκετό καιρό πριν. Αγοράζουμε μαζί την τσάντα του και το ενθαρρύνουμε να την επιλέξει, τοποθετούμε την πετσέτα, το μπολάκι για το κολατσιό του , τα χαρτομάντιλα  μέσα στην τσάντα και την ανοιγοκλείνουμε  πολλές φορές σαν παιχνίδι . Παίζουμε μαζί του το παιχνίδι του σχολείου στο σπίτι και του διαβάζουμε παραμύθια και ιστορίες σχετικά με τον αποχωρισμό παιδιού-γονιών λόγω σχολείου.

• Σε καμιά περίπτωση βέβαια, οι δυσκολίες προσαρμογής που μπορεί να παρουσιάσει κάποιο παιδί με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, δε θα πρέπει να μας πανικοβάλουν , καθώς είναι απόλυτα φυσιολογικές και αναμενόμενες αντιδράσεις στο άγχος αποχωρισμού από μας τους γονείς.

•  Χρειάζεται να αποχαιρετάμε με σιγουριά το παιδί και να αποχωρούμε από το νηπιαγωγείο για να πάμε στη δουλειά μας/σπίτι μας, αφού έχουμε εξηγήσει στο παιδί ότι θα επιστρέψουμε την τάδε ώρα για να το πάρουμε.

• Αν υποκύψουμε στις πιέσεις του παιδιού και το κρατάμε  τρεις μέρες στο σπίτι για κάθε μία που πηγαίνει στο νηπιαγωγείο, οι πιθανότητες να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα είναι ελάχιστες. Ομοίως και αν σταματήσουμε τη φοίτησή του στο νηπιαγωγείο, απλά μεταθέτουμε τις δυσκολίες για μετά και συνήθως με πιο έντονο τρόπο, καθώς «κρατάμε» το παιδί πιο μωρό σε σχέση με την ηλικία του και δεν του δείχνουμε  εμπιστοσύνη
.• Σε γενικές γραμμές,  εμείς οι γονείς φέρουμε  μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την ομαλή ή όχι προσαρμογή των παιδιών μας  στο νηπιαγωγείο, με την έννοια ότι οι δικοί μας φόβοι και τα άγχη για το καινούριο περιβάλλον του σχολείου, αμφιβολίες και αγωνίες για το αν θα τα καταφέρει το παιδί μας στα νέα του καθήκοντα, ενοχές ότι «εγκαταλείπουμε» το παιδί στο σχολείο, «περνούν» στο παιδί και δυσκολεύουν την ένταξή του.

• Γι’αυτό, καλό είναι, να έχουμε στο μυαλό μας, ότι το παιδί μας μεγαλώνει, ανεξαρτητοποιείται και σταδιακά είναι φυσιολογικό να αποδεσμεύεται από την αποκλειστική φροντίδα μας. Το νηπιαγωγείο είναι από τους πρώτους φορείς κοινωνικοποίησης, μετά την οικογένεια, που φέρνουν ωριμότητα στο παιδί, καθώς μαθαίνει να μοιράζεται και να συναναστρέφεται ειρηνικά με τους γύρω του και γι’αυτό το λόγο εμείς οι γονείς χρειάζεται ολόψυχα και χωρίς δισταγμούς να στηρίζουμε και ενισχύουμε τη νέα αυτή πραγματικότητα του παιδιού μας.

www.tlife.gr/Article/family-protakia

Σχολική προσαρμογή. Πώς βοηθούμε το παιδί να προσαρμοστεί στο νέο σχολικό περιβάλλον

Λουΐζα Ιωαννίδου, Σχολική Ψυχολόγος

Το ξεκίνημα του σχολείου οδηγεί το παιδί σε μια καινούρια πραγματικότητα. Η πρώτη φορά στο σχολείο είναι μια δύσκολη εμπειρία τόσο για τους γονείς όσο και για τα παιδιά. Ο φόβος του αγνώστου, ο αποχωρισμός από τους γονείς, η νέα κατάσταση, η συνειδητοποίηση του παιδιού ότι χάνει τα «πρωτεία», η απώλεια της αίσθησης της μοναδικότητας που είχε στο σπίτι, η γνώση ότι θα πρέπει να δουλέψει και να κουραστεί για να ενταχθεί σε μια νέα ομάδα. Όλα αυτά αποτελούν για το παιδί πρακτικές και συναισθηματικές δυσκολίες, που σηματοδοτούν το πέρασμά του από το σπίτι στο σχολείο. Και ενώ «κάθε αρχή και δύσκολη», ο χρόνος προσαρμογής κάθε παιδιού στο σχολείο είναι διαφορετικός: από λίγες ώρες μέχρι λίγες εβδομάδες.

Μια άλλη επίσης αρκετά δύσκολη δοκιμασία για το παιδί είναι όταν χρειάζεται να αλλάξει σχολείο. Αλλαγή σχολείου γίνεται όταν το παιδί αλλάξει σπίτι και γειτονιά, όταν γίνει η μετάβαση από τον παιδικό σταθμό στο νηπιαγωγείο, από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό και μετέπειτα στο γυμνάσιο και λύκειο, ή γιατί πολλές φορές οι γονείς επιθυμούν να στείλουν το παιδί τους σε ένα καλύτερο εκπαιδευτικό περιβάλλον. Παρόλο που οι λόγοι αυτής της αλλαγής είναι προφανείς και φυσιολογικοί από τους γονείς, για το παιδί μια τέτοια αλλαγή αποτελεί ένα πλήγμα και το κλονίζει, έστω και παροδικά.

Η προσωπικότητα του παιδιού παίζει σημαντικό ρόλο στην προσαρμογή του σε νέα περιβάλλοντα. Έτσι, το κάθε παιδί, αναλόγως της προσωπικότητάς του, αντιδρά με διαφορετικό τρόπο και προσαρμόζεται με διαφορετικό ρυθμό στο καινούργιο του σχολείο. Έρευνες διαπιστώνουν ότι μέχρι και το 80% των παιδιών παρουσιάζουν δυσκολίες προσαρμογής κατά τον πρώτο μήνα φοίτησης στο σχολείο.

Πώς βοηθάμε το παιδί να αποδεχτεί την νέα πραγματικότητα;

• Αρχικά, καταπολεμάμε τους δικούς μας φόβους και το άγχος του αποχωρισμού. Πόσο ανησυχούμε για το πώς θα τα πάει το παιδί μας, πόσες δυσκολίες βλέπουμε που μπορεί να το εμποδίσουν («Φοβάμαι γιατί βλέπω πόσο δυσκολεύεται να πειθαρχήσει» «Είναι σαν εμένα, δεν του αρέσει η πίεση, πώς θα αντεπεξέλθει» και άλλα παρόμοια) και στη συνέχεια κατά πόσο οι ανησυχίες αυτές έχουν πράγματι να κάνουν με το παιδί και κατά πόσο με τα δικά μας βιώματα, τους δικούς μας γονείς, τα δικά μας προβλήματα στο σχολείο; Μια τέτοια ανασκόπηση μπορεί να μην εξαφανίσει τις ανησυχίες μας αλλά τουλάχιστον μπορεί να μας βοηθήσει να τις κρατήσουμε «υπό περιορισμό».

• Αν δει εμάς ανήσυχους θα θεωρήσει το φόβο του δικαιολογημένο και δε θα κάνει καμία προσπάθεια να τον αντιμετωπίσει. Είναι σημαντικό η συμπεριφορά μας στις αντιδράσεις του παιδιού κατά τη διάρκεια της προσαρμογής του να είναι σταθερή και αποφασιστική. Δεν χρειάζεται να είμαστε υπερπροστατευτικοί γιατί αυτό ενισχύει τη συναισθηματική εξάρτηση του παιδιού από εμάς και το γεμίζει ανασφάλεια στη νέα πραγματικότητα που θα αντιμετωπίσει μόνο του.

• Πραγματοποιούμε μαζί με το παιδί μερικές επισκέψεις γνωριμίας στο σχολείο προτού ξεκινήσει για να εξοικειωθεί με το χώρο και του γνωρίζουμε τη δασκάλα του.

• Αντιμετωπίζουμε το γεγονός της έναρξης του σχολείου με ενθουσιασμό και πηγαίνουμε μαζί να διαλέξουμε τα σχολικά είδη. Διαμορφώνουμε τον χώρο του γραφείου του με χαρούμενα χρώματα.

• Συνοδεύουμε το παιδί την πρώτη ημέρα στο σχολείο, για να του δώσουμε θάρρος και να αισθάνεται άνετα. Του γνωρίζουμε και άλλα παιδιά που ξεκινάνε στο ίδιο σχολείο, ώστε να έχει τουλάχιστον μερικά γνώριμα πρόσωπα τις πρώτες ημέρες στην τάξη.

• Δείχνουμε την αντοχή μας στις αντιδράσεις των πρώτων ημερών. Ενθαρρύνουμε το παιδί να μας μιλήσει ανοικτά για τους φόβους του και σχεδιάζουμε μαζί του τους τρόπους αντιμετώπισης. Του θυμίζουμε καταστάσεις που φοβόταν παλαιότερα και έχει καταφέρει να τις ξεπεράσει.

• Βεβαιώνουμε το παιδί με λόγια και πράξεις για την επιστροφή του στο σπίτι. Του δίνουμε ένα φιλί ή του κάνουμε μια μεγάλη αγκαλιά. Δείχνουμε χαρούμενοι που έχει μεγαλώσει και πηγαίνει πια στο σχολείο.

• Του αγοράζουμε βιβλία που προετοιμάζουν το παιδί για την πρώτη μέρα στο σχολείο. Τα διαβάζουμε μαζί, συζητώντας για τα αισθήματα των παιδιών την πρώτη φορά που ξεκινούν κάτι τόσο καινούργιο, αλλά και συναρπαστικό. Φτιάχνουμε μια ιστορία με τον αγαπημένο του ήρωα στην ίδια κατάσταση.

Οι τρεις άξονες της επιτυχίας – Συμβουλές σε γονείς

Για να βοηθήσουμε το παιδί μας να βρει τη θέση του και να εξοικειωθεί με το καινούργιο του περιβάλλον προσέχουμε τα εξής:

• Η προσαρμογή στο σχολείο απαιτεί πρόγραμμα:
Αν μέχρι τώρα δεν υπήρχε, με την έναρξη του σχολείου χρειάζεται και στο σπίτι να μπει ένα πρόγραμμα για τα παιδιά. Το πρωινό ξύπνημα, οι ώρες μελέτης, ξεκούρασης-παιχνιδιού, τηλεόρασης-υπολογιστή και οπωσδήποτε ο ύπνος πρέπει να τηρούνται με αρκετή συνέπεια και αν χρειαστεί, αυστηρότητα. Παρατηρούμε λίγο τους ρυθμούς του παιδιού και σε συνεννόηση με την δασκάλα, καθορίζουμε πόση ώρα πρέπει να αφιερώνει στη μελέτη. Παιδιά του νηπιαγωγείου και των πρώτων τάξεων του Δημοτικού δεν νοείται να ασχολούνται επί τρεις και τέσσερις ώρες με τα μαθήματα, να έχουν τηλεόραση ή υπολογιστή στο δωμάτιο τους ή να πηγαίνουν για ύπνο στις 11 και στις 12!

• Κρατάμε μία στάση που αποτρέπει την δημιουργία «μετώπων»:
Η σχέση που θα δημιουργήσει το παιδί με την δασκάλα του είναι πρωταρχικής σημασίας για να έχει καλή προσαρμογή στο σχολείο. Για αυτό τηρούμε ουδέτερη στάση. Αν έχουμε αντιρρήσεις με τακτικές της δασκάλας είναι προτιμότερο να συγκρατηθούμε για να διαπιστώσουμε αν είναι πράγματι τόσο απαράδεκτες και σε αυτή την περίπτωση αναζητούμε την ίδια και συζητούμε μαζί της αντί να δείχνουμε στο παιδί τη δυσαρέσκεια ή ακόμη χειρότερα την αντιπάθειά μας για αυτήν. Επίσης, αν το παιδί κάνει παράπονα για την δασκάλα ή γενικότερα το σχολείο, προσπαθούμε καταρχήν να το ακούσουμε προσεκτικά χωρίς να πρέπει να πάρουμε θέση ή να δώσουμε λύση.

 Το σχολείο είναι πρωτίστως υπόθεση του παιδιού και για αυτό πρέπει να το βοηθήσουμε να αναπτύξει αυτονομία:
Όσο και αν είναι πιο εύκολο και πιο βολικό, δεν είναι καλό να βοηθάμε το παιδί φτιάχνοντάς του την τσάντα, παίρνοντας καθημερινά τηλέφωνα για να μας πουν τα μαθήματα επειδή δεν πρόσεχε ή λύνοντάς του τις ασκήσεις. Αν ζητάει τη βοήθειά μας αναζητάμε μαζί του τρόπους που θα το βοηθήσουν να τα κάνει όλα αυτά μόνο του. Του δείχνουμε έναν καλό τρόπο να τακτοποιεί την τσάντα, του παίρνουμε ένα μπλοκάκι για να σημειώνει τα μαθήματα, επιμένουμε στο να κάνει όλα τα μαθήματα μόνο του, έστω κι αν καμιά φορά δεν προλαβαίνει να τα τελειώσει. Του υπενθυμίζουμε ξανά και ξανά ότι στο σχολείο δεν πάει για να τα κάνει όλα τέλεια αλλά για να μάθει πράγματα που δεν ξέρει.

• Μιλάμε στο παιδί για τις δικές μας εμπειρίες από το σχολείο. Δεν διστάζουμε να ομολογήσουμε πως την πρώτη ημέρα είχαμε και εμείς άγχος και φόβο για το καινούργιο, συναισθήματα που είναι φυσιολογικά. Δίνουμε το παράδειγμα κάποιου άλλου παιδιού που γνωρίζει και συμπαθεί και αναφέρουμε πώς εκείνο ξεπέρασε τους φόβους του χωρίς να κάνουμε συγκρίσεις.

• Δίνουμε στο παιδί μια ρεαλιστική εικόνα της σχολικής καθημερινότητας που θα μπει από φέτος στη ζωή του. Του εξηγούμε πώς θα είναι τα θρανία μέσα στην τάξη, του μιλάμε για το σεβασμό απέναντι στη δασκάλα του, για το διάλειμμα και τα παιχνίδια στο σχολείο.

• Του δίνουμε κίνητρα για να πάει σχολείο τονίζοντάς του τα θετικά στοιχεία, όπως τους καινούριους φίλους που θα γνωρίσει, τα πράγματα που θα μάθει (θα διαβάζει μόνο του τις αγαπημένες του ιστορίες), τα ομαδικά παιχνίδια,

https://www.paidiatros.com/paidi/mathisi-sxoleio/school-adjustmentτις εκδρομές.

 

Μαμά, υπάρχει λόγος…

201505141612414996Καινούρια χρονιά ξεκινάει και το νηπιαγωγείο είναι το πρώτο, υποχρεωτικό, μεγάλο σχολείο.
Μαμά, καταλαβαίνω την ανησυχία σου. Ειδικά αν είναι και η πρώτη φορά που αφήνεις το παιδάκι σου, τότε καταλαβαίνω διπλά τους φόβους σου. Και μόνο το άγχος του αποχωρισμού για το καινούργιο σχολείο είναι αρκετό να σε κάνει να μην σκέφτεσαι πολύ ξεκάθαρα.
Όμως υπάρχει λόγος όταν ως  νηπιαγωγός σου ξεκαθαρίζω και σου υπενθυμίζω κάποια πράγματα από την πρώτη συνάντηση.

Κάθε νηπιαγωγός λέει διάφορα στην αρχή της χρονιάς για να διασφαλίσει μια ομαλή καθημερινότητα.

Όχι, δεν είναι συνήθως για να στο παίξει έξυπνη ή για να ασκήσει εξουσία (χωρίς ασφαλώς να γνωρίζω όλες τις περιπτώσεις). Υπάρχει λόγος για όλα αυτά που σου λέει. Τα ξέρει, συνήθως έχει κάποια εμπειρία και γνωρίζει γενικά  τι δουλεύει και τι όχι.
Υπάρχει λόγος που το σκεύος για το φαγητό που μπαίνει μέσα στο φούρνο δεν πρέπει να είναι πλαστικό αλλα οπωσδήποτε μεταλλικό. Και ας σου είπαν στο μαγαζί ότι αντέχει σε υψηλές θερμοκρασίες. Το δικό σου σκεύος μπαίνει μαζι με αλλα 24 στον ίδιο φούρνο και αν τύχει και ακουμπήσει στη σχάρα τότε ναι μάλλον θα καεί και ας σου διαβεβαίωσαν οτι αντέχει. Αν θέλεις να βοηθήσεις ακόμα περισσότερο, καθώς τραπεζοκόμος δεν υπαρχει, πάρε ενα θερμός έτσι ωστε το φαγητό να μην χρειάζεται ζέσταμα.

Υπάρχει λόγος που δεν μπορείς να κάνεις παράπονα και να μιλάς άσχημα το πρωί την ώρα της προσέλευσης, για κάτι που έγινε χτες . Για αυτό κλείσε ραντεβού και έλα να με δεις το μεσημέρι όπου θα κάτσουμε να τα πούμε με ησυχία.
Υπάρχει λόγος που δεν απαντώ μπροστά σε όλους τους άλλους γονείς στο “πώς τα πήγαμε σήμερα;”Αν θες να ακούσεις πως τα πήγε το παιδί σου σήμερα κλείσε ενα ραντεβού να τα πουμε ήρεμα και αναλυτικά αλλιώς αρκέσου στο “μια χαρά, ολα καλά.”
Υπάρχει λόγος που η πόρτα κλείνει 8.15. Δεν υπάρχει γραμματέας και εγώ πρέπει να αφήσω 24 παιδιά μόνα τους για να έρθω να σου ανοίξω. Ίσως επίσης, να μην ακούσω καν το κουδούνι.
Υπάρχει λόγος που δεν μπορείς να αργείς καθημερινά γιατί διακόπτεις μια δραστηριότητα.
Υπάρχει λόγος που το παιδί δεν πρέπει να έρχεται με τα καλά του στο σχολείο εκτός και αν δεν έχεις πρόβλημα να λερωθούν τα ρούχα του. Θα παίξει, θα τρέξει, θα βγάλει μαρκαδόρους, νερομπογιές ακόμα χειρότερα θα χρησιμοποιήσει πινέλα και τέμπερες και να μπορεί να γίνει χάλια. Ειναι δύσκολο να εγγυηθώ για την αρτιότητα του καινούριου φορέματος.

Υπάρχει λόγος που θα ήθελα να φοράει το παιδί άνετα παπούτσια που μπορεί να βάζει και να βγάζει με ευκολία μόνο του.

Υπάρχει λόγος που πρέπει να ενθαρρύνεις τις προσπάθειες μου και στο σπίτι. Θα ήθελα το παιδί σου να υπακούει σε κανόνες, και να έχει σταθερές ρουτίνες για την δική μου ευκολία και για την δική σου μετέπειτα.
Υπάρχει λόγος που δεν διδάσκουμε τα γράμματα ένα ένα με την σειρά και καθε γράμμα εμπλέκεται σε κάποια θέμα ή δραστηριότητα. Δεν προετοιμάζουμε στο νηπιαγωγείο την φοίτηση στο δημοτικό, υπάρχουν σαφείς οδηγίες.
Τέλος, υπάρχει λόγος που κάνω αυτή τη δουλειά και εσύ κάνεις κάποια αλλη. Όπως δεν μπορώ να έρθω στην δουλειά  σου να σου βάλω κατεύθυνσεις , το ίδιο δεν μπορείς να κάνεις και εσύ. Αν δεν σ’ αρέσει κάτι, πες μου όμορφα με τι διαφωνείς και ίσως καταφέρουμε να τα βρούμε κάπου στη μέση, αφού σου εξηγήσω τους λόγους μου.
Υπάρχει λόγος που πρέπει να με εμπιστευτείς.
Υπάρχει λόγος, μαμά, που θέλω το παιδί σου να έρχεται και να περνάει όμορφα στο σχολείο γιατί μόνο έτσι θα μάθει.
Υπάρχει λόγος για όλα και γι’ αυτό προσπάθησε να μην ανησυχείς.

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΜΕΡΕΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Untitled4

Οι πρώτες μέρες στο Νηπιαγωγείο είναι καθοριστικές για τη ματάβαση των νηπίων από την οικογένεια στο Νηπιαγωγείο. Καλό  είναι να λάβουμε υπόψη μας τα παρακάτω προκειμένου η μετάβαση των νηπίων να είναι ομαλή.

  • βάζουμε τα παιδιά για ύπνο νωρίς το βράδυ.
  • ετοιμάζουμε  μαζί τους την τσάντα και το κολατσιό τους . Φροντίζουμε να βάλουμε για δεκατιανό κάτι υγιεινό και παράλληλα ελκυστικό.
  • ετοιμάζουμε τα ρούχα τους μαζί από το βράδυ. Φροντίζουμε τα ρούχα τους να είναι άνετα και  ευρύχωρα  χωρίς ζώνες, ώστε να είναι εύκολαολα στο κατέβασμα στην τουαλέτα.
  • τα ξυπνάμε αρκετά πιο νωρίς ώστε να πάρουν το πρωινό τους χωρίς να δουν τηλεόραση.
  • καλημερίζουμε τη δασκάλα με χαμόγελο και αφήνουμε το παιδί μας στην πόρτα στη νηπιαγωγό. Χαιρετάμε το παιδί μας με χαμόγελο αφού το διαβεβαιώσουμε ότι θα επιστρέψουμε να το πάρουμε την ώρα αποχώρησης . Δεν χρονοτριβούμε τις πρώτες μέρες μέσα στην τάξη και αν κλαίει το παιδί ή έχουμε συγκινηθεί συνεχίζουμε το δρόμο μας χωρίς να κοιτάξουμε πίσω. Τα παιδιά που δεν έχουν ομαλές μεταβάσεις φροντίζουμε να έχουν μαζί τους ένα μεταβατικό αντικείμενο και σε  συνεργασία με τη νηπιαγωγό σχεδιάζουμε ένα πρόγραμμα προσαρμογής

Η ΤΣΑΝΤΑ ΤΟΥ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ

Επιλέγουμε μία τσάντα νηπιαγωγείου, ούτε πολύ μεγάλη αλλά ούτε και μικρή.Τι μπορεί να περιέχει ;

  •  μικρή πετσέτα που το νήπιο θα χρησιμοποιεί κατά την διάρκεια του πρωινού γεύματος. Αυτή η πετσέτα καλό είναι να έχει διακριτικό σημάδι έτσι ώστε το νήπιο να μπορεί να την ξεχωρίζει από τις πετσέτες των άλλων παιδιών
  • θήκη για το κολατσιό
  •  μπουκάλι ή παγούρι με νερό στο οποίο θα αναγράφεται το όνομα του παιδιού-ποτήρι
  • πακέτο μωρομάντιλα, χαρτομάντιλα
  • μεταβατικό αντικείμενο
  • μια δεύτερη αλλαξιά σε περίπτωση που τα παιδί λερωθεί
  • βρακάκι

Κάθε νήπιο  έχει την  τσάντα του. Συνιστάται οι τσάντες να είναι χωρίς ροδάκια, ώστε να καταλαμβάνουν λιγότερο χώρο . Επιλέγουμε μία τσάντα νηπιαγωγείου -δεν χρειάζεται να είναι η μεγαλύτερη του ραφιού, αλλά προσέχουμε να μην πάρουμε κάποια που παραείναι μικρή.

Στη συνέχεια δίνουμε βάση στο μπουκάλι-παγούρι που θα διαλέξουμε, αλλά και το σκεύος για το φαγητό στα ολοήμερα τμήματα, εφόσον βέβαια πρέπει να στέλνουμε φαγητό από το σπίτι.Τα περισσότερα παγούρια της αγοράς είναι συνήθως… αμφίβολης ποιότητας, δεν καθαρίζονται εύκολα -ειδικά αυτά με το καλαμάκι- και τα πλαστικά τους σπανίως φέρουν ένδειξη ασφάλειας. Σε περίπτωση που επιλέξουμε πλαστικό παγούρι, καλό θα είναι να το αλλάζουμε ανά 3-4 μήνες.

Το  σκεύος  του φαγητού εξαρτάται από τον τρόπο ζεστάματος που θα επιλέξουμε.  Το φαγητό  στο νηπιαγωγείο μας  ζεσταίνεται σε φούρνο ή φούρνο μικροκυμάτων.

Προσέχουμε πάντα το βάρος που έχουν οι τσάντες. Αυτό το βάρος δεν πρέπει να κουράζει και να επιβαρύνει την μέση των παιδιών. Ελέγχουμε καθημερινά τις τσάντες των παιδιών και καθαρίζουμε τα υπολείμματα των τροφών.

ΤΡΟΦΕΣ  ΠΟΥ  ΠΡΟΤΙΜΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΙΝΟ ΤΩΝ ΝΗΠΙΩΝ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ

  • Σάντουιτς με φρέσκα και υγιεινά υλικά ( τυρί, ντομάτα ή άλλα λαχανικά, αυγό, γαλοπούλα, κοτόπουλο, ζαμπόν ή ψάρι
  • Κουλούρι Θεσσαλονίκης
  • Τοστ
  • Άψητοι/ανάλατοι ξηροί καρποί
  • Γιαούρτι ( κατά προτίμηση λευκό-χωρίς χρωστικές ή συντηρητικά)
  • Πίτες ( τυρόπιτα, σπανακόπιτα κτλ ) μόνον εάν είναι σπιτικές ( όχι έτοιμες κατεψυγμένες-όχι αγορασμένες από φούρνο)
  • Φρέσκα φρούτα πολύ καλά πλυμένα και λαχανικά
  • Ψωμί με βούτυρο και μαρμελάδα ή μέλι ,καμιά φορά πραλίνες τύπου «μερέντα»
  • Δημητριακά ( κορν φλέικς )
  • Αυγό
  • Σπιτικό ριζόγαλο
  • Φρέσκο γάλα
  • οτιδήποτε έχουμε παρασκευάσει στο σπίτι(κέικ, κουλουράκια, γλυκά , κροαασάν,κα)

ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΜΕ

  •  Τυρόπιτες, σπανακόπιτες κ.α. αγορασμένες ή κατεψυγμένες έτοιμες για ψήσιμο
  • Κρουασάν του εμπορίου ( όλων των ειδών)
  • σνακ σοκολάτας
  • Τσιπς, γαριδακια ή άλλα συσκευασμένα σνακ, π.χ. αλμυρά μπισκότα ή κράκερ
  • Μπισκότα ή οποιοδήποτε άλλο επεξεργασμένο/τυποποιημένο τρόφιμο
  • Σοκολατούχο γάλα
  • Χυμοί του εμπορίου

 

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

  •  Τα παιδιά τακτοποιούν μόνα τους τα προσωπικά τους είδη (τσάντες, μπουφάν) στο νηπιαγωγείο στα πλαίσια της αυτονόμησης τους.
  • Φροντίζουμε να ελέγχουμε και να κόβουμε τα  νύχια των παιδιών.  Σταυρουδάκια, βραχιολάκια και κρεμαστά σκουλαρίκια δε φοράμε στο νηπιαγωγείο.
  • Για να εγγραφεί ένα παιδί στο νηπιαγωγείο απαραίτητη προϋπόθεση είναι η κατάκτηση της  τουαλέτας.
  • Τα παιδιά πλένουν μόνα τους τα χέρια και μπορούν να  χρησιμοποιούν μόνα τους χαρτομάντιλα  σε περιπτώσεις καταρροής.
  • Φοράνε μόνα τους μπουφάν και τα κρεμάνε από το κορδελάκι που υπάρχει στο μέσα μέρος. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει φροντίζουμε να ράψουμε ένα μόνοι μας.
  • Φοράνε και δένουν μόνα τους τα κορδόνια στα παπούτσια διαφορετικά  έχουν παπούτσια χωρίς κορδόνια.
  • Τα νήπια που αρρωσταίνουν  μένουν στο σπίτι τους και  έρχονται στο νηπιαγωγείο αφού αναρρώσουν πλήρως(ένα 24/ωρο χωρίς πυρετό).
  • Σ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς  κάνουμε σχολαστικό έλεγχο για τις ψείρες και σε περίπτωση που κολλήσουμε ενημερώνουμε το σχολείο.
  • Παίζουμε με τα παιχνίδια του σχολείου και δεν φέρνουμε  δικά μας παιχνίδια από το σπίτι. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο για παιδαγωγικούς λόγους(μεταβατικό αντικείμενο)και εφόσον ζητηθεί  από τον/την νηπιαγωγό.
  • Οι διδακτικές επισκέψεις πραγματοποιούνται εντός του διδακτικού ωραρίου και αφορούν εξόδους των παιδιών ή επισκέψεις καλλιτεχνών στο νηπιαγωγείο. Για όλες αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει οικονομικό κόστος και η συμμετοχή των νηπίων είναι προαιρετική. «Όσα νήπια δεν παίρνουν μέρος στις εξόδους δεν προσέρχονται στον νηπιαγωγείο την ημέρα αυτή, μετά από έγκαιρη ενημέρωση των γονέων τους» (παράγραφος 3δ, Άρθρο 11). Οι γονείς που δηλώνουν ότι επιθυμούν το παιδί τους να συμμετάσχει τηρούν το λόγο τους και σε περίπτωση απουσίας του παιδιού πληρώνουν το κόστος του λεωφορείου.
  • Τα νήπια που ανήκουν σε άλλο δόγμα ή θρήσκευμα δεν συμμετέχουν στην πρωινή προσευχή αλλά παρευρίσκονται σ’ αυτή. Σχετικά με  τις εκδηλώσεις θρησκευτικού περιεχομένου μπορούν να απουσιάζουν(εκκλησιασμός) ,εφόσον οι γονείς τους το ζητήσουν με γραπτή δήλωση(παράγραφος 4γ,άρθρο 11). Συμμετέχουν όμως στον εορτασμό των εθνικών επετείων.
  • Ενημερώνουμε για οποιοδήποτε πρόβλημα που θα προκύψει τη νηπιαγωγό της τάξης και αν δε δοθεί λύση απευθυνόμαστε στην προϊσταμένη του νηπιαγωγείου. Ενημερωνόμαστε έγκυρα από  την προϊσταμένη του νηπιαγωγείου και όχι από τα” πηγαδάκια”τα οποία αποτελούν κουτσομπολιό και κάνουν κακό στην εύρυθμη λειτουργία του σχολείου.
  • Η καλημέρα είναι ευχή. Καλημερίζουμε με χαμόγελο όλους τους εκπαιδευτικούς του σχολείου αλλά και τους άλλους γονείς. Δεν ξεχνάμε ότι αποτελούμε παράδειγμα για τα παιδιά μας.

ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ

Η ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΗ ΤΟΥ 6ΟΥ ΝΗΠ/ΓΕΙΟΥ