“Επέτειος της 28ης Οκτωβρίου”
Η ιστορία μας είναι γεμάτη από δύσκολες στιγμές. Ένα χαρακτηριστικό του λαού μας, είναι να αφιερώνουμε τις μεγάλες νίκες στην Παναγία. Έτσι λοιπόν και η 28η Οκτωβρίου, μέρα γιορτής του ΟΧΙ αφιερώθηκε στην παναγία- αγία Σκέπη που καλύπτει με την σκέπη της όχι μόνο τη μικρή Ελλάδα, αλλά και ολόκληρο τον κόσμο.
Με πολλή περηφάνια θυμόμαστε την ηρωική απάντηση που δώσαμε στους Ιταλούς όταν τα μεσάνυχτα, στις 28 Οκτωβρίου του 1940, ήρθαν να ζητήσουν την Πατρίδα μας.
ΟΧΙ είπαν οι μεγάλοι , ΟΧΙ και τα μικρά ελληνόπουλα, ΟΧΙ ποτέ δεν θα δώσουμε την όμορφη πατρίδα μας.
Έτσι, άρχισε σκληρός ο πόλεμος επάνω στα βουνά της Πίνδου και της Αλβανίας. Σαν λιοντάρια πολεμούσαν οι στρατιώτες μας και νικούσαν παντού τους Ιταλούς. Μα και οι γυναίκες και τα παιδιά κουβαλούσαν πολεμοφόδια κι έπλεκαν μάλλινα για το στρατό. Η λέξη «ΑΕΡΑ» αντηχούσε παντού. 40 εκατομμύρια εκείνοι και μια χούφτα εμείς. Όμως ο αγώνας ήταν δίκαιος κι αυτό μας έδινε δύναμη και θάρρος. Όλος ο κόσμος θαύμασε την παλικαριά των Ελλήνων.
Δυστυχώς, ό,τι δεν πέτυχαν οι Ιταλοί το κατάφεραν οι Γερμανοί, οι οποίοι χρησιμοποίησαν όλα τα μέσα για να υποτάξουν τον ελληνικό λαό. Οι οργανώσεις της Εθνικής αντίστασης απλώθηκαν σε πόλεις και χωριά. Οι δυνάμεις του σκότους όπως εκφράστηκαν εκείνα τα μαύρα χρόνια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου μέσα από την φασιστική και ναζιστική διαστροφή των Μουσολίνι και Χίτλερ και που σκόρπισαν πάνω από την Ευρώπη ένα σκοτάδι φόβου, βίας, αυταρχισμού και κάθε είδους ανθρώπινης κτηνωδίας δεν νίκησαν.
Γιατί οι στρατιώτες μας πολέμησαν πέρα από τα σύνορα της Πατρίδας, σε τόπους που οι άνθρωποι μιλάνε μια γλώσσα εντελώς άγνωστη μόνο για τη σημαία, το ιερό σύμβολο που γεννά μέσα μας τα πιο ευγενικά αισθήματα: της αφοσιώσεως στην Πατρίδα και της αυτοθυσίας για το μεγαλείο της. Οι Έλληνες σχεδιάσαμε τη γαλανόλευκη με έναν σταυρό και τον τοποθετήσαμε σε κεφαλή γωνία ως έναν άλλο ακρογωνιαίο λίθο.
Στις ατέλειωτες μέρες τις γεμάτες κούραση και αγωνία, μόνη ελπίδα και παρηγοριά η κυανόλευκη που κυματίζει. Μέσα στη φωτιά της μάχης αυτό το μισοσχισμένο κομμάτι, κλείνει μέσα στις πτυχές του, μια ολόκληρη ζωή.
Η σημαία αντιπροσωπεύει ότι πιο ιερό έχει ο καθένας μας στον κόσμο. Τον τόπο που γεννηθήκαμε, που μεγαλώσαμε, τα πρώτα μας δάκρυα, τις ελπίδες μας, τα όνειρα μας, τις αναμνήσεις μας. Όλα όσα κλείνει η μικρή μαγική λέξη «Πατρίδα».
Η ψυχή των Ελλήνων η οποία είναι βαθιά και άρρηκτα συνδεδεμένη με την λέξη Πατρίδα, πάλεψε για τη σημαία, πάλεψε δηλαδή για το φως ενάντια στο σκοτάδι. Η σημαία μας είναι βαπτισμένη με το γαλάζιο υπερβατικό χρώμα του ουρανού και της θάλασσας, χρώμα πνευματικό, χρώμα λεπτό κι αιθέριο.
Γιατί είναι μέσα στη φύση μας να θυσιαζόμαστε γι’ αυτό το φως, το φως των πιο αγνών ανθρώπινων αξιών, αυτών της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, του σεβασμού και της ισότητας μεταξύ ανθρώπων και λαών.
Όλους αυτούς λοιπόν, που καθημερινά θυσιάζονται για να επικρατήσει το φως στην ανθρωπότητα, τους τιμούμε τη σημερινή μέρα με τη συγκίνηση που τους αρμόζει.
Στο νηπιαγωγείο μας γιορτάσαμε το ηρωικό ΟΧΙ, τιμώντας τους ανθρώπους που πολέμησαν προκειμένου να είμαστε εμείς ελεύθεροι.
