Ένα ντοκιμαντέρ από τα παιδιά για τα παιδιά…
Τι ζώα υπάρχουν πίσω από τον τοίχο ή πώς ένα βιβλίο γίνεται ντοκιμαντέρ…
(Και καταλήγει πάλι σε βιβλίο…)
Αυτή τη χρονιά, με τα παιδιά του ολοήμερου διαβάσαμε το αγαπημένο βιβλίο “Ένας τοίχος στη μέση του βιβλίου” του Jon Agee από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος.Στην αρχή, όπως κάνουμε πολύ συχνά, ρωτήσαμε τα παιδιά τι θα ήθελαν να κάνουμε με αυτό το βιβλίο.Ένα παιδί πρότεινε να φτιάξουμε ντοκιμαντέρ με τα ζώα που εμφανίζονται στο βιβλίο και τα υπόλοιπα συμφώνησαν με την ιδέα του.Συζητώντας για το τι είναι ντοκυμαντέρ, διαπιστώσαμε πως τα περισσότερα παιδιά δεν ήξεραν, οπότε αναζητήσαμε βιντεάκια στο διαδίκτυο.Τα παιδιά έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον κι ενθουσιασμό για τα βιντεάκια με τα ζώα κι εγώ θυμήθηκα κάποια cd που είχα από παλιά του National Geographic kids.
Τα έφερα στο σχολείο και κάναμε για 2-3 εβδομάδες δανειστική δισκοθήκη. Τα δισκάκια πήγαιναν σπίτι και γονείς με παιδιά έβλεπαν και συζητούσαν για τα ντοκυμαντέρ. Κάποια παιδιά που δεν είχαν συσκευή που να παίζει cd, έβαλαν να δουν στο YouTube.Παράλληλα, διαβάσαμε πολλά βιβλία γνώσεων από την βιβλιοθήκη του σχολείου, τις βιβλιοθήκες των σπιτιών μας αλλά και της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κορωπίου για να μάθουμε στοιχεία για τα ζώα του βιβλίου αλλά και να διαλέξουμε ποιες πληροφορίες μας ενδιαφέρουν περισσότερο. Έπειτα, χωριστήκαμε σε ομάδες των 2 ή 3 ατόμων και με κλήρωση μοιράσαμε τα 9 ζώα.
Ρωτήσαμε τα παιδιά, τι θα ήθελαν να μάθουν γι’αυτά τα ζώα, καταγράψαμε τις ερωτήσεις τους και πήρε το κάθε παιδί ένα φύλλο εργασίας με ερωτήσεις και το πήγε σπίτι του. Θα έπρεπε να ψάξει και να βρει με την οικογένειά του τις πληροφορίες που θέλαμε για το ζώο που του έτυχε. Επίσης, πήραν άλλο ένα χαρτί για να καταγράψουν τις πηγές τους (γιατί όπως εξηγήσαμε στα παιδιά, πρέπει πάντα να αναφέρουμε πού βρήκαμε μια πληροφορία).
Παιδιά και γονείς ανταποκρίθηκαν με χαρά! Ταυτόχρονα, στην τάξη ξεκινήσαμε ανά ομαδούλα να αναπαριστούμε τα ζώα σε ένα χαρτί με όποια τεχνική διάλεγε η κάθε ομάδα αφού πρώτα βρήκαμε κι εκτυπώσαμε μια αντιπροσωπευτική φωτογραφία του κάθε ζώου.
Όταν ολοκληρώθηκαν όλες οι ζωγραφιές και συγκεντρώθηκαν όλες οι πληροφορίες, έγραψα στον υπολογιστή τις απαντήσεις των παιδιών και διαλέξαμε τι χρώμα θα βάψουμε κάθε πληροφορία (πχ το ζώο στα αγγλικά είναι βαμμένο κίτρινο ενώ το πώς κοιμάται γαλάζιο).
Στη συνέχεια, ηχογράφησα τα παιδιά να λένε τις πληροφορίες του κάθε ζώου.Ενώ τα φτιάχναμε όλα αυτά, προτάθηκε από τα παιδιά να το κάνουμε και βιβλίο ώστε να είναι στην τάξη μας και να το διαβάζουμε όποτε θέλουμε!Οπότε χρειαζόμασταν εξώφυλλο κι οπισθόφυλλο. Εκεί τα παιδιά αποφάσισαν να φτιάξουν τη γη μας και το πλανητικό σύστημα γιατί πάνω στη γη βρίσκονται όλα αυτά τα ζώα. Χρησιμοποιήθηκε πλαστελίνη για τη γη (μετά από ψηφοφορία) και τέμπερες, μαρκαδόροι και τεχνική κολλάζ για το σύμπαν.
Βάλαμε και μια σελίδα επηρεασμένη από το βιβλίο όπου όλα τα παιδιά είναι γίγαντες και περιμένουν να δουν τι ζώα υπάρχουν πίσω από τον τοίχο.
Βάλαμε τα στοιχεία του βιβλίου στο εξώφυλλο όπως τίτλος, συγγραφέας και εκδοτικός οίκος και στο οπισθόφυλλο δε ξεχάσαμε το ISBN.Έτοιμο το βιβλίο μας και με λίγη δουλειά στον υπολογιστή, έτοιμο και το ντοκυμαντέρ μας! Το βιβλίο διαθέτει και QR code με την αφήγηση του βιβλίου. Σε κάθε αλλαγή σελίδας βάλαμε τον ήχο από ένα κουδουνάκι για να ξέρουν τα παιδιά πότε να αλλάξουν σελίδα.Το βιβλίο- ντοκυμαντέρ μας πήρε πάνω από 5 μήνες για να φτιαχτεί κι ήταν μια διαδικασία που απολαύσαμε μικροί και μεγάλοι. Αν και το ταξίδι μετράει περισσότερο από την “Ιθάκη”, στη συγκεκριμένη περίπτωση η “Ιθάκη” μας βγήκε εξαιρετική γιατί είχε ομαδική δουλειά (δασκάλες – παιδιά – γονείς), ήταν αποφάσεις κι επιθυμίες των παιδιών από την αρχή ως το τέλος και ήταν μια άκρως δημιουργική διαδικασία που όλα τα παιδιά δούλεψαν αυτοβούλως για να βγει ένα άρτιο αποτέλεσμα.Συνήθως ένα βιβλίο, δε μας παίρνει τόσο καιρό να το φτιάξουμε αλλά αυτό είναι ένα βιβλίο γνώσεων που ήθελε πολύ έρευνα, διασταύρωση στοιχείων, συζήτηση για το καλύτερο αποτέλεσμα και συνεργασία με το σπίτι.Τα παιδιά όταν παρέλαβαν το δικό τους αντίτυπο, την τελευταία μέρα, το κρατούσαν στα χέρια τους σα να ήταν το πολυτιμότερο πράγμα στο κόσμο κι ήταν, γιατί δούλεψαν πολύ και με αγάπη για να γίνει! Έβαλαν κάτι από τον εαυτό τους κι ήταν πολύ περήφανα γι’αυτό! Κι εμείς μαζί τους…Το ντοκιμαντέρ μας μπορείτε να το δείτε εδώ: https://youtu.be/n9cfPWi-sBQ?si=9wLHIIjm1Tj8jytb
