Ένα παραμυθάκι από την Κυρία Διονυσία με πολλή αγάπη!

Ένας άτακτος ιός

(Συγγραφέας: Προβατά Διονυσία)

Μια φορά και έναν καιρό μέσα σε ένα εργαστήριο ζούσε ένας άτακτος ιός. Η μαμά του η κυρία επιστήμη ήταν απασχολημένη με τα πειράματά της και δεν έπαιζε καθόλου με τον μικρό ιό. Εκείνος για περάσει την ώρα του πείραζε τα πάντα γύρω του.

– Κάτσε ήσυχος, παιδί μου, μην πειράζεις τους σωλήνες μου.

– Βαριέμαι όλη μέρα κλεισμένος εδώ μέσα… Θέλω να βγω έξω να παίξω με τα αδερφάκια μου.

– Είναι πολύ επικίνδυνο  αυτό, του έλεγε η μαμά του. Δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμη το εμβόλιο για την περίπτωση σου και αν βγεις έξω θα τους αρρωστήσεις όλους.

Ένα βράδυ η κυρία επιστήμη έπεσε κατάκοπη να κοιμηθεί μετά από κάτι δύσκολα πειράματα μοριακής βιολογίας και ο μικρός ιός βρήκε την ευκαιρία να βγει έξω από το εργαστήριο κρυφά χωρίς να τον καταλάβει κανείς.

Όταν βρέθηκε μόνος του έξω άρχισε να σκέφτεται τι παιχνίδι να παίξει.

• Α! Πώς δεν το σκέφτηκα… θα παίξω κρυφτό! Θα κρύβομαι και χωρίς να με καταλαβαίνουν θα τους πειράζω όλους. Χα! Χα! Πλάκα θα έχει.

Κρυβόταν κάτω από τα τραπέζια,  μέσα στις τσέπες των παλτών, μέσα στα παιχνίδια των παιδιών  κάτω από τα παπούτσια, ανάμεσα από τα δάχτυλα των ανθρώπων, σκεφτόταν τις πιο περίεργες κρυψώνες  και τσουπ πήγαινε και τρύπωνε.

Σε λίγο καιρό οι άνθρωποι άρχισαν να παρουσιάζουν κάτι ανεξήγητα συμπτώματα.

Άλλος έβηχε, άλλος κρύωνε, άλλος είχε πυρετό, κάποιοι είχαν δύσπνοια.

Ο άτακτος ιός διασκέδαζε με όλα αυτά ώσπου ένα βράδυ κρυμμένος μέσα σε ένα μεγάλο κουτί με παιχνίδια  άκουσε ένα αγοράκι να κλαίει. Τέντωσε τα αυτάκια του να ακούσει.

–  Είναι πολύ σοβαρά ο παππούς μαμά, θα αργήσει να βγει από το νοσοκομείο;

–  Δεν ξέρω αγόρι μου, ο γιατρός είπε ότι πρέπει να μπει στην Μ.Ε.Θ.

–  Τι είναι η Μ.Ε.Θ. δεν ξέρω;

–  Το γράμμα Μ σημαίνει μονάδα, το γράμμα Ε σημαίνει  εντατική και το γράμμα θ σημαίνει θεραπεία.

–  Γιατί μαμά συνέβη αυτό;

–  Κάποιος ιός αγόρι μου κυκλοφορεί ανάμεσα μας χωρίς να έχει βρεθεί το εμβόλιο του και μας μολύνει χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Ο γιατρός είπε ότι δεν μπορούμε να επισκεφτούμε τον παππού και θα πρέπει και εμείς να μείνουμε μέσα στο σπίτι. Κοιμήσου τώρα, ελπίζω να πάνε όλα καλά.

Όταν η μαμά βγήκε από το δωμάτιο το μικρό αγόρι κοίταξε ψηλά στον ουρανό και είπε:

Σε παρακαλώ, Θεούλη μου, διώξε αυτόν τον κακό ιό. Δεν θέλω να πεθάνει ο παππούς μου.

• «Κακό ιό»… Μα εγώ δεν είμαι κακός, λίγο άτακτος λέει η μαμά μου, σκέφτηκε ο ιός που ήταν ακόμη κρυμμένος μέσα στο παιχνιδόκουτο. Μήπως όμως έχει δίκιο η μαμά μου, μήπως είναι επικίνδυνο που κυκλοφορώ έξω χωρίς να έχει βρεθεί ακόμη το εμβόλιο μου, δεν θέλω να πεθάνει ο παππούς του μικρού αγοριού.

Ο άτακτος ιός έμεινε κλεισμένος μέσα στο κουτί όλη νύχτα και σκεφτόταν αν είναι αλήθεια τόσο επικίνδυνο να κυκλοφορεί έξω….

Την άλλη μέρα ο ήλιος έλαμψε ξανά στον ουρανό.  Ο άτακτος ιός είχε πολύ ανάγκη να περπατήσει  έξω και να απολαύσει την ανοιξιάτικη φύση. Καθώς περπατούσε όμως παρατήρησε ότι η πόλη ήταν έρημη, τα πάρκα ήταν άδεια, τα σχολεία κλειστά, οι παιδικές χαρές χωρίς παιδιά και παντού υπήρχαν επιγραφές: ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ.

Αυτό που συμβαίνει δεν είναι καθόλου αστείο σκέφτηκε ο άτακτος ιός, οι άνθρωποι με φοβούνται και δεν μου αρέσει καθόλου αυτό, πρέπει να γυρίσω πίσω στη μαμά μου.

Ήταν μια δύσκολη απόφαση γιατί στην φύση τον μήνα Απρίλιο και τον μήνα Μάιο γίνεται σωστό πανηγύρι αλλά ήταν η πιο σωστή. Έτσι σε λίγη ώρα ο άτακτος ιός βρέθηκε ξανά στο εργαστήριο της μαμάς του της κυρίας επιστήμης. Η μαμά του συνέχιζε να κάνει πειράματα μέχρι τη νύχτα. Ο άτακτος ιός άνοιξε την τηλεόραση να περάσει λίγο την ώρα του. Ήταν η ώρα των ειδήσεων και αυτό που άκουσε τον πλημμύρισε χαρά. «Τα κρούσματα μειώθηκαν σημαντικά, 58 συνάνθρωποι μας έγιναν καλά  ο ιός δεν κυκλοφορεί πλέον ανάμεσα μας».

Εκείνο το βράδυ ο ουρανός γέμισε αστέρια και τα όνειρα του άτακτου ιού έγιναν γλυκά σαν την ζάχαρη. «Η μαμά μου θα το βρει το εμβόλιο σίγουρα» σκέφτηκε το πρωί που ξύπνησε. «Δεν πειράζει, ας μείνω για λίγο καιρό μέσα».