Και επειδή έχουμε μπει πλέον στον Μάρτη, ο οποίος μας κάνει πολλά νάζια με τον καιρό, πότε κλαίει και πότε γελάει, πότε βρέχει και πότε σταματάει, τα παιδιά σκέφτηκαν σήμερα να αγνοήσουν τις… “ιδιοτροπίες” του και να παίξουν σαν να μη συμβαίνει τίποτα! Τι κι αν δεν μπόρεσαν να χαρούν την αυλή εξαιτίας της “λασποβροχής” που έπεφτε κατά στιγμές και που ενδιάμεσα έβγαζε ήλιο για να τα ξεγελάσει; Το κέφι τους παρόλα αυτά δεν μειώθηκε αλλά συγκεντρώθηκαν στο υπόστεγο του σχολείου και οργανώθηκαν αυθόρμητα σε μικρές και μεγαλύτερες ομάδες συνεχίζοντας να απολαμβάνουν το διάλειμμά τους!

Βρέξε όσο θέλεις Μάρτη! Εμείς θα εξακολουθούμε να παίζουμε και τίποτα δεν μας σταματά!