Η βράβευση του 6ου νηπιαγωγείου και δημοτικού για τη συμμετοχή του στη συλλογή πλαστικών καπακιών, για δεύτερη συνεχή χρονιά , μιας δράσης της εθελοντικής ομάδας «ΚΕΡΚΥΡΑΙΩΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ», πραγματοποιήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου, στην εκδήλωση της κοπής της πρωτοχρονιάτικης πίτας της.
Με χαρά ανακαλύψαμε πως φέτος σχολεία της πόλης της Κέρκυρας, αλλά και άλλα σχολεία του νομού μας, ανάμεσα σε αυτά και της Λευκίμμης και των Παξών, βραβεύτηκαν για την εξαιρετική και ιδιαίτερη συμμετοχή τους στη δράση αυτή.
Έτσι δεν μπορούσαμε να μην παρευρεθούμε σ΄ αυτήν την γιορταστική, μα ταυτόχρονα πολύ συγκινητική και ιδιαίτερη βραδιά. Η αλήθεια είναι πως τα σχολεία, μέσω των εκπαιδευτικών τους, αλλά κυριότερα της πολύτιμης στήριξης των παιδιών και των γονέων τους, απέδειξαν για άλλη μια φορά πως συμμετέχουν με πολύ δυναμικό τρόπο στα κοινωνικά δρώμενα, καθώς και πως ο ρόλος τους είναι πέρα από το να προσφέρουν γνώση, να ευαισθητοποιούν τα παιδιά σε κάθε είδους δράσεις που έχουν ως σκοπό τη στήριξη των ιδιαίτερα αδύναμων κοινωνικά ομάδων. Τίποτα όμως δεν θα είχε γίνει αν, πρώτη από όλους, μια δυναμική και ευαισθητοποιημένη ομάδα ανθρώπων, που με ζωντανές κεραίες,( έτσι ώστε να αντιλαμβάνονται τα προβλήματα της κοινωνίας μας), αλλά και με διάθεση για προσφορά,( αφού διαθέτουν πολύ από πολύτιμο χρόνο τους σε ωφέλιμες για την πόλη μας δράσεις), δε μας προέτρεπε και δε μας στήριζε σε αυτή τη μας την προσπάθεια. Και το σχολείο τροφοδοτείται από την ενέργειά τους και από τη διάθεσή τους να κάνουν έναν κόσμο καλύτερο γι΄ αυτούς και για τα παιδιά τους.
Και το σχολείο παίρνει μεγάλη δύναμη όταν πλαισιώνεται από ευαίσθητους ανθρώπους! ΑΝΘΡΩΠΟΙ που ΒΛΕΠΟΥΝ και ΑΦΟΥΓΚΡΑΖΟΝΤΑΙ με τα μάτια της καρδιάς! Και δεν είναι άλλοι από εσάς , τους γονείς των ΠΑΙΔΙΩΝ μας!
Πριν από δυο χρόνια περίπου, λοιπόν , ένα κοριτσάκι μας, η μικρή Σοφία, που τώρα πηγαίνει στη δευτέρα δημοτικού, έφτασε στο σχολείο μας, συνοδευόμενη από τη μητέρα της όπως κάθε πρωί, κρατώντας στο χέρι της ένα τυπωμένο χαρτί. «Κυρία, να μαζέψουμε καπάκια!», είπε στη νηπιαγωγό που την παρέλαβε.
Ποτέ δεν είχαμε δει το βλέμμα της τόσο φωτεινό, όσο εκείνο το πρωί. « Η Σοφία από χτες το βράδυ που της διάβασα αυτό εδώ, δεν έχει να λέει τίποτε άλλο, κοιμήθηκε μ’ αυτό για να μην το ξεχάσει!». Η μαμά της λοιπόν, είχε ανακαλύψει στο INTERNET πως ένας σύλλογος με εθελοντική προσφορά στην Κέρκυρα, πρότεινε συλλογή καπακιών, με σκοπό τη στήριξη ενός άλλου συλλόγου με έδρα το νομό Πέλλας, που συγκέντρωνε πλαστικά καπάκια με αντάλλαγμα από μια εταιρεία ανακύκλωσης το αντίτιμο για την αγορά ενός ΑΝΑΠΗΡΙΚΟΥ ΑΜΑΞΙΔΙΟΥ για κάποιον που το είχε ανάγκη!
Η συλλογή ως τότε, από ιδιώτες μόνο στην Κέρκυρα, άγγιζε τις 60.000, νούμερο φανταστικό απ’ ότι έγραφαν! Αλλά και πολύ μικρό μπροστά στον 1 τόνο που έπρεπε να συγκεντρωθεί!
Η Σοφία , στις ελεύθερες πρωινές ανακοινώσεις της παρεούλας, ενημέρωσε τους συμμαθητές της για ό, τι την απασχολούσε. Δεν μπορούμε ακόμη να ξεχάσουμε τη σοβαρότητα με την οποία αντιμετώπισε η ομάδα το ζήτημα, αλλά και πόσο γρήγορα ξεκίνησε μια κουβέντα για τα άτομα που έχουν την ανάγκη της βοήθειάς μας και πόση χαρά θα τους πρόσφερε αυτό. Όταν η Σοφία είπε ότι ξέρει ένα παιδάκι που δε μπορούσε να περπατήσει, ένα άλλο είπε: «φαντάσου να μην έχει λεφτά ο μπαμπάς του να του πάρει καρότσι, δεν θα μπορεί να βγει έξω!». Ήταν και από τις λίγες φορές που είδαμε τα παιδικά μάτια να υγραίνονται από συγκίνηση!… Δύσκολη στιγμή να τη διαχειριστείς!
Αποφασίσαμε, όμως, πως εμείς δεν θα αφήσουμε κανένα παιδάκι να στενοχωριέται και αρχίσαμε να οργανώνουμε τη δράση μας. «Να μαζέψουμε χίλια καπάκια!», είπε ένας μικρούλης. «Γιατί είμαστε πολλοί και λίγα καθένας, θα γίνουν πολλά!» Είπαμε να ενημερώσουμε και το δημοτικό για να μαζευτούν περισσότερα.
Κι από το επόμενο πρωινό ξεκίνησαν να έρχονται στο σχολείο με 2-3 καπάκια το καθένα και πολύ ενθουσιασμό. Η πρώτη μας δουλειά: να φτιάξουμε τα κουτιά που θα τοποθετούσαμε στις τάξεις (χαρτόκουτα που βάψαμε και κολλήσαμε ετικέτα «εδώ μαζεύουμε καπάκια»), να οργανώσουμε τις ομάδες που θα επισκέπτονταν τις τάξεις, καθώς και το τι έπρεπε να πούμε για να τους δραστηριοποιήσουμε. Μπροστά οι πιο θαρραλέοι για να ενημερώνουν και σε λίγες μέρες το έργο είχε επιτευχθεί!
Όλο το δημοτικό μάζευε καπάκια και σε λιγότερο από ένα μήνα είχαν μαζευτεί περισσότερα από όσα είχε μαζέψει όλη η Κέρκυρα μαζί: πάνω από 60.000 καπάκια δόθηκαν την πρώτη φορά! Συγκινητική ήταν και η προσφορά της μικρής μας Άρτεμις, που είναι και αυτή πλέον μαθήτρια δημοτικού, στην πρώτη τάξη φέτος, μέσω της γιαγιάς της, η οποία εργαζόταν στο Νοσοκομείο της Κέρκυρας και είχε τοποθετήσει ειδική σακούλα στους θαλάμους, όπου οι ασθενείς έριχναν τα καπάκια τους. Και που τα έφερνε στα χέρια από το σπίτι σε μαύρες μεγάλες σακούλες…
Κάποιος κύριος τα μάζευε στο γυμναστήριό του, άλλα παιδιά είπαν στα αδέλφια τους να μαζεύουν στα φροντιστήρια …και το σχολείο μας γέμιζε καπάκια… Η κυρία του κυλικείου μας έβαλε μόνη της κουτί και θύμιζε στα παιδιά να τα πετούν εκεί… Όλοι στο χορό!
Κι ένας άλλος κύριος, που δεν ήθελε να πούμε ούτε το όνομά του, και ήταν από εκείνους που για το γιό του, το μικρό Θοδωρή, μάζευε από παντού, για να τα φέρει ο μικρός επειδή το χαιρόταν πολύ, πρόσφερε ένα καροτσάκι από δικό του άνθρωπο στο σύλλογο..
Και τι στοιχίζει άλλωστε να ξεκουμπώσεις το μπουκάλι σου, πριν το πετάξεις στην ανακύκλωση (ούτως ή άλλως δεν μπορεί να ανακυκλωθεί μαζί με το απλό μπουκάλι και πάει χαμένο!), όταν ξέρεις πως είναι κι αυτό ένα από τα πολλά που μπορεί ,με κάποιο τρόπο, να βρει την αξία του. Από μόνο του δεν είναι τίποτε, εσύ με την αγάπη σου θα το κάνεις να είναι χρήσιμο.
Ύστερα από λίγο καιρό είχαμε την πρώτη επίσκεψη αντιπροσώπων του συλλόγου, που βράβευσαν ατομικά τα νήπια με ξύλινη πλακετίτσα σκαλισμένη στο χέρι για την εθελοντική τους προσφορά. Και όσα μας είπε η κυρία Ανδριάνα Σταύρου, πρόεδρος του συλλόγου, ήταν πάρα πολύ όμορφα, μίλησε για τον εθελοντισμό και την αξία του, και άγγιξε τα παιδιά! Και μας ανακοίνωσαν ότι η συγκέντρωση των καπακιών θα γίνεται από δω και στο εξής για την Κέρκυρα και για κάποιον που είχε την ανάγκη άμεσα.
Από τότε και ως τώρα το σχολείο μας είναι από εκείνα που έχουν την πρωτιά ..χάρη στη Σοφία .. και στην Άρτεμη ..και στο Θοδωρή.. και σε καθένα ξεχωριστά από τα παιδιά ,που, μέσα στην αγκαλιά μας και στην αγκαλιά των γονιών τους, μαθαίνουν από μικρά..
… ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ!
Παράδοση αναπηρικού αμαξιδίου στο 5ο Λύκειο Κέρκυρας!
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2014
Παραδόθηκε ένα ακόμη αναπηρικό αμαξίδιο στο Κέντρο Υγείας Παξών!
3.5 τόνοι πλαστικά καπάκια στάλθηκαν για ανακύκλωση!
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ 30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2015 0 COMMENTS
Σας ευχαριστούμε πολύ και εγώ και η Σοφία για τα καλά σας λόγια, που η δική μας προσφορά είναι μικρή μπροστά στο δικό σας μεγάλο κοινωνικό έργο το οποίο εκτελείται καθημερινά με ανιδιοτέλεια και αγάπη!
Ευχαριστούμε πολύ αλλά πρέπει να γνωρίζετε πως κανένας εκπαιδευτικός,όσο άψογα καταρτισμένος και ευσυνείδητος και αν είναι, ακόμα κι αν εφαρμόζει το καλύτερο πρόγραμμα στον κόσμο, δεν μπορεί να πραγματοποιήσει στο ακέραιο τους στόχους του αν δεν έχει στο έργο του αυτή τη μικρή, όπως τη χαρακτηρίζετε (αλλά δεν είναι καθόλου μικρή, πιστέψτε μας),υποστήριξη και συμπαράσταση των γονέων. Από την πλευρά μας θεωρούμε πολύτιμη την όποια διάθεση για βοήθεια, κατανόηση, συνεργασία από εσάς, γιατί έχουμε όλοι έναν κοινό σκοπό: Τα παιδιά σας!
Οι νηπιαγωγοί