Φτάσαμε στο τέλος της χρονιάς μας.  

Μια χρονιά αλλιώτικη, Μια χρονιά δύσκολη Μια χρονιά που χρειάστηκε να μάθουμε πράγματα που μας φαίνονταν παράξενα.

Μάθαμε να γελάμε, να μιλάμε, να κλαίμε μέσα από τις μάσκες, για να προστατέψουμε τους εαυτούς μας και όσους αγαπάμε. Αλλά το γέλιο μας , το κλάμα μας και η φωνή μας ακούστηκε, καμιά μάσκα δεν μπορεί να κρύψει το γέλιο και την φωνή μας. Μάθαμε να μην αγκαλιάζουμε τους άλλους, κυρίως τους μεγάλους, παππούδες και γιαγιάδες, όχι επειδή δεν τους θέλουμε, αλλά επειδή τους αγαπάμε πολύ.

Μάθαμε να γράφουμε, να διαβάζουμε, να ζωγραφίζουμε, μιλήσαμε για το σώμα μας , για το διάστημα, για τα σχήματα. Κυρίως όμως μάθαμε να μοιραζόμαστε τα παιχνίδια μας, να ακούμε τους φίλους μας, να λέμε όχι όταν κάτι δεν μας αρέσει, αλλά να σεβόμαστε τα όχι των φίλων μας.

Μάθαμε ότι το μάθημα μπορεί να γίνει από το σπίτι μας, ο καθένας να είναι στο σπίτι του και όμως όλοι μαζί να παίζουμε το ίδιο παιχνίδι, να τραγουδάμε τα ίδια τραγούδια και να γελάμε με τα ίδια αστεία . Δείξαμε στον παππού και στη γιαγιά να χρησιμοποιούν τους υπολογιστές και τα κατάφεραν μια χαρά.

Ακόμη και αν δεν ήμασταν κοντά, ήμασταν όμως μαζί.

Και μετά το Πάσχα ευτυχώς ξαναβρεθήκαμε στο σχολείο μας και στην αυλή μας και τότε ήταν ακόμη όλα καλύτερα. Ευτυχώς ήμασταν εκεί, και μπορέσαμε να σώσουμε το πουλάκι που έπεσε από την φωλίτσα του.

Μάθαμε να κάνουμε ανακύκλωση, για να κάνουμε καλύτερο και ομορφότερο  το περιβάλλον μας. Κάναμε και αγωνίσματα στην αυλή μας και ήμασταν όλοι πρωταθλητές. Αυτή την χρονιά βγήκαμε όλοι πρωταθλητές. Τα καταφέραμε όλοι μαζί και ήμαστε πιο δυνατοί από κάθε άλλη φορά.

Μια ιστορία από κάθε γράμμα

Τα παιδιά δημιουργήσαν ιστορίες με τα γράμματα  σε κάποια έκαναν τα ίδια την αφήγηση της ιστορίας τους και σε κάποια  εμείς τους δώσαμε φωνή και εικόνα

Γράμμα Ι ι