Μετάβαση στα σχόλια

Αυτές τις μέρες στη βιβλιοθήκη ακούμε τον Επιτάφιο του Γιάννη Ρίτσου και του Μίκη Θεοδωράκη 7 Απριλίου 2008

Συντάκτης: 6ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ | κατηγορίες: Θέματα - ποίηση| Μουσική| Το σχολείο μας - βιβλιοθήκη
361 σχόλια
Αυτές τις μέρες στη βιβλιοθήκη του σχολείου ακούμε τη Νένα Βενετσάνου να τραγουδάει τον Επιτάφιο του Γιάννη Ρίτσου και του Μίκη Θεοδωράκη ( έργο του 1958 ).
Στον Επιτάφιο, ο Θεοδωράκης έχει μελοποιήσει οκτώ ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου, ποιήματα-σπαρακτικοί μονόλογοι μιας μάνας που χάνει το παιδί της στα επεισόδια που γίνονται το 1936 σε απεργία καπνεργατών στη Θεσσαλονίκη ( πραγματικό γεγονός ).

Μίκης Θεοδωράκης – Γιάννης Ρίτσος
Πρώτη ηχογράφηση: Αύγουστος 1960 ΕΜΙΜάνος Χατζιδάκις – Νάνα Μούσχουρη.

Δεύτερη ηχογράφηση: Σεπτέμβριος 1960Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Κάιτη Θύμη, Μανώλης Χιώτης.

Τρίτη ηχογράφηση: 1963 Μίκης Θεοδωράκης – Μαίρη Λίντα – Μανώλης Χιώτης και ορχήστρα εγχόρδων.

Σημειώνει ο Δ. Χατζόπουλος:
” Τον «Επιτάφιο» ο Μίκης Θεοδωράκης τον συνέθεσε στο Παρίσι το 1958. Ο Γιάννης Ρίτσος κατοικούσε στην Αθήνα και μετά την επιστροφή του από την εξορία άρχισε να επανεκδίδει τα βιβλία του.
Κάθε καινούργια έκδοση την έστελνε στο Παρίσι στον συνθέτη και ανάμεσά τους, του έστειλε και τον «Επιτάφιο» με την αφιέρωση «το βιβλίο τούτο κάηκε από τον Μεταξά στα 1938 κάτω από τους Στύλους του Ολυμπίου Διός»
Είναι καταπληκτικό αυτό που σημειώνει ο Μίκης Θεοδωράκης : τον «Επιτάφιο» – το μεγαλύτερο μέρος του -τον μελοποίησε περιμένοντας τη γυναίκα του μέσα στο αυτοκίνητο, να ολοκληρώσει τα ψώνια της σε ένα παρισινό σούπερ μάρκετ. Είχε μαζί του το βιβλίο και μελοποιούσε τους στίχους, σημειώνοντας με μολύβι στα περιθώρια.Το βράδυ εκείνο, σε μια φιλική συντροφιά που μαζεύτηκε σπίτι του, έπαιξε για πρώτη φορά κομμάτια από το έργο για να δει τις αντιδράσεις των προσκεκλημένων του.
Όταν ολοκλήρωσε τη μελοποίηση και τις αντιγραφές, έστειλε από ένα αντίτυπο στην Αθήνα στον Μάνο Χατζιδάκι, στον Γιάννη Ρίτσο και σ΄ένα φίλο του, τον Βύρωνα Σάμιο. Οι δύο πρώτες ηχογραφήσεις του έργου έγιναν σχεδόν ταυτοχρόνως και ο συνθέτης ήταν παρών και στις δύο, αφού ήδη είχε έρθει στην Αθήνα ”

Δυο δείγματα από το ποιητικό έργο του Γιάννη Ρίτσου:


Μέρα Μαγιού μου μίσεψες μέρα Μαγιού σε χάνω

άνοιξη γιε που αγάπαγες κι ανέβαινες απάνω

Στο λιακωτό και κοίταζες και δίχως να χορταίνεις

άρμεγες με τα μάτια σου το φως της οικουμένης

Και μου ιστορούσες με φωνή γλυκιά ζεστή κι αντρίκεια

τόσα όσα μήτε του γιαλού δεν φτάνουν τα χαλίκια

Και μου ‘λεγες πως όλ’ αυτά τα ωραία θα ν’ δικά μας

και τώρα εσβήστης κι έσβησε το φέγγος κι η φωτιά μας

Γιε μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου, καρδούλα της καρδιάς μου,
πουλάκι της φτώχειας αυλής, ανθέ της ερημιάς μου,
Πώς κλείσαν τα ματάκια σου και δε θωρείς που κλαίω
και δε σαλεύεις, δε γροικάς τα πού πικρά σου λέω ;

Γιόκα μου, εσύ που γιάτρευες κάθε παράπονο μου,
που μάντευες τι πέρναγε κάτου απ? το τσίνορο μου,
Τώρα δε με παρηγοράς και δε μου βγάζεις άχνα
και δε μαντεύεις τις πληγές πού τρώνε μου τα σπλάχνα ;

Πουλί μου, εσύ που μούφερνες νεράκι στην παλάμη
πώς δε θωρείς που δέρνουμαι και τρέμω σαν καλάμι ;
Στη στράτα εδώ καταμεσίς τ? άσπρα μαλλιά μου λύνω
και σου σκεπάζω της μορφής το μαραμένο κρίνο.

Φιλώ το παγωμένο σου χειλάκι που σωπαίνει
κ? είναι σα να μου θύμωσε και σφαλιγμένο μένει.
Δε μου μιλείς κ? η δόλια εγώ τον κόρφο, δες, ανοίγω
και στα βυζιά που βύζαξες τα νύχια, γιέ μου, μπήγω.

Εσείς, τι προτείνετε να ακούσουμε στη βιβλιοθήκη;

Βρεττάκος…συμπαντικός 7 Απριλίου 2008

Συντάκτης: 6ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ | κατηγορίες: Θέματα - ποίηση
361 σχόλια

Λίγη ποιητική αστερόσκονη, από τα χεράκια του Νικηφόρου Βρεττάκου, αφιερωμένη στους…αστρονόμους του σχολείου, Δημήτρη Βάγια και Μανόλη Καπετανάκη, για τις ωραίες στιγμές που μας χάρισαν.

Απαλύνθηκε μέσα μου ξαφνικά
ο συνεχής μικρός γαλαξίας,
που από φώτα ή ποιήματα
περιστέρια ή φωνές ορατές,
με διαρρέει.
Μ’ένα κρίνο
στο χέρι φωτίζεις την άβυσσο.

( Ν. Βρεττάκος, Ο μικρός Γαλαξίας )

Αν είναι έξω ή μέσα μου η νύχτα

του Απρίλη, δεν ξέρω.
Θαρρείς πως σαλεύουνε κρίνοι,
λευκοί, στον ορίζοντα.
Πώς γιόμισε η γης υψηλα
κηροπήγια άστρων.

( Ν. Βρεττάκος, Τα κηροπήγια )

Μες στης μεγάλης μου ψυχής τον ουρανό,
η ουράνια σφαίρα σαν αστράκι ταξιδεύει.

( Ν. Βρεττάκος, Φιλοσοφία, απόσπασμα)

Πήρε φωτιά από τ’άστρα του και καίγεται ο ουρανός .
( Ν. Βρεττάκος, Παρανάλωμα, απόσπασμα )

Σα Γαλαξίας απέραντος το σύμπαν
σέρνω στο χορό.

( Ν. Βρεττάκος, Μεταρσίωση, απόσπασμα )

Δίχως άστρο αν μας θέλει η νύχτα,

δίχως ήλιο αν μας καλεί η ημέρα,

πού είναι ο κόσμος;

( Ν. Βρεττάκος, Δίχως πανί , απόσπασμα)

Κική Δημουλά και Claude Monet 2 Απριλίου 2008

Συντάκτης: 6ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ | κατηγορίες: Θέματα - εικαστικά| Θέματα - ποίηση
361 σχόλια

Λίγοι στίχοι της Κικής Δημουλά κι απόψε, μαζί με τις εικόνες του Claude Monet, αφιερωμένοι ειδικά στα παιδιά της Γ΄ θεωρητικής που από αύριο θα βουτήξουν στα βαθειά και ζωογόνα νερά της αγαπημένης ποιήτριας.

Ότι ήμουνα ένας άνθρωπος
που όλο με σκυμμένο το κεφάλι
με περπατάγανε οι δρόμοι
αυτό πράχθηκε φανερά σας…
Όμως πως σκύβοντας
ατένιζα ουρανό
αυτό δε θα το αγγίξετε. Επράχθηκε κρυφά σας
το έκρυψα καλά
στην ασφαλή του κεφαλιού μου λιμοκτόνα στάση.

Κυνηγέ,
υποπτεύομαι γιατί σκοτώνεις τα πουλιά,
Τα απωθημένα σου φτερά εκδικείσαι.

Λυτρώσου.
Όλων μας σχεδόν τα πετάγματα
κάποια τα βρήκε αζύγιαστη
ή ζυγιασμένη σφαίρα…


Ηρέμησε λοιπόν.
Έχω κι εγώ ένα σωρό απωθημένους ουρανούς
Μα δε σκοτώνω άστρα.

Και αν καμιά φορά από μανία αδέσποτη συμβεί
Κάποιο να σημαδέψω
Το πολύ να κλείσω τον τραυματία κελαηδισμό του
Σ’ ένα κλουβάκι στίχου φευγαλέου.

Και, βέβαια, ο πληθυντικός αριθμός, που θα κάνουμε στην τάξη:

Ο έρωτας ,
όνομα ουσιαστικόν ,
πολύ ουσιαστικόν , ενικού αριθμού ,
γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού ,
γένους ανυπεράσπιστου .
Πληθυντικός αριθμός οι ανυπεράσπιστοι έρωτες .

Ο φόβος ,
όνομα ουσιαστικόν ,
στην αρχή ενικός αριθμός
και μετά πληθυντικός : οι φόβοι .
Οι φόβοι για όλα από δω και πέρα .

Η μνήμη ,
κύριο όνομα των θλίψεων ,
ενικού αριθμού ,
μόνο ενικού αριθμού και άκλιτη .
Η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη .

Η νύχτα ,
όνομα ουσιαστικόν ,
γένους θηλυκού , ενικός αριθμός .
Πληθυντικός αριθμός οι νύχτες .
Οι νύχτες από δω και πέρα.


για ήχο, που λείπει σε μας:

http://www.youtube.com/watch?v=BE9faJeomyI&feature=related

Η μέρα της ποίησης στο σχολείο μας 22 Μαρτίου 2008

Συντάκτης: 6ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ | κατηγορίες: Θέματα - ποίηση| Το σχολείο μας - εκδηλώσεις
361 σχόλια
( την εικόνα την πήραμε από το anagennimeni.wordpress.com )
Ήταν ωραία η μέρα σήμερα στο σχολείο. Μουντό πρωινό, μέσα ολοζώντανο, πάντως. Στην αίθουσα υποδοχής δέσποζε η προβολή στον τοίχο, περίπου 2,5Χ3,5. Ποιήματα διαβασμένα από τους ίδιους τους ποιητές, τραγούδια , αποσπάσματα από το λόγο του Σεφέρη στη Στοκχόλμη, από συναυλίες του Θεοδωράκη, από ντοκιμαντέρ για το Ρίτσο, Εγγονόπουλος, Δημουλά, ποιητικός λόγος που κατακλύζει την πρωινή διάθεση των μαθητών που αρχίζουν να φτάνουν. Στα ταμπλό έχουν αναρτηθεί αφίσες μικρές και μεγάλες, ποιήματα.

( λίγοι απ’ τους στίχους των παιδιών στις άσπρες επιφάνειες – ίσως θέλει “κλικ” για να διαβαστεί..)

Σε δυο μεγάλες επιφάνειες απλωμένο άσπρο χαρτί, δίπλα μαρκαδόροι, ” γράψτε μας λίγους στίχους”, τα παιδιά ανταποκρίνονται, λίγο αργότερα οι επιφάνειες είναι γεμάτες τρυφερές φράσεις ή και καυστικές αντιδράσεις, στις τάξεις, κάθε παιδί βρίσκει σε ένα χρωματιστό χαρτί κάποιο ποίημα, χαρά, διαμαρτυρίες, ” αυτά είναι ίδια “, “αυτό δε μ’ αρέσει, δώστε μου του Καβάφη..”, ” ποιο είναι αυτό, κύριε, που λέει στο τέλος ‘μια λέξη γυμνή:ε-λ-ε-υ-θ-ε-ρ-ί-α;’ ” και λοιπά. Έξω έχει αρχίσει η βροχή. Μέσα, η αίθουσα υποδοχής έχει γίνει κινηματογράφος ορθίων. Στη βιβλιοθήκη η Έφη μου ζητάει Καβάφη κι ένα αγόρι της Β΄ Αναγνωστάκη. Κάνω μάθημα στην κατεύθυνση και βλέπω κάποια να ρίχνει κλεφτές ματιές σε μια πορτοκαλί φωτοτυπία. Ξέρω πως είναι το Μονόγραμμα του Ελύτη.
Όλα αυτά χωρίς να χαθεί λεπτό μάθημα, χωρίς να πειραχθεί καθόλου το πρόγραμμα. Κι όμως. Ήταν αλλιώτικα ζωντανό σήμερα το σχολείο.
Θέλω να ευχαριστήσω – κι αν δεν το κάνω θα σκάσω! – τη συνάδελφο που είχε την ιδέα της προβολής και που ήρθε από τα χαράματα για να την ετοιμάσουμε. ( ” Καταλαβαινόμαστε τώρα, δε χρειάζονται περσότερα” !! )

20 Μαρτίου 2008

Συντάκτης: 6ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ | κατηγορίες: Θέματα - ποίηση| Το σχολείο μας - εκδηλώσεις
361 σχόλια

Πάνω στο στίχο που θα γράψω ακροβατώ
Πάνω στο στίχο που ‘χω γράψει ισορροπώ
Ένα κλαδί γερό είναι το ποίημα
Που δένω πότε – πότε εκεί την κούνια μου
Να αιωρούμαι πάνω από το μαύρο
Αντώνης Φωστιέρης



Παγκόσμια μέρα της ποίησης η 21η Μαρτίου που ξημερώνει.
Κάθε μαθητής του σχολείου μας αύριο το πρωί θα βρει στο θρανίο του ένα ποίημα. Ανταλλάσσοντάς το με τα ποιήματα που θα βρουν οι συμμαθητές του θα μπορεί να διαβάσει πολλά περισσότερα.
Στην αίθουσα υποδοχής του σχολείου, στον τοίχο έξω από την αίθουσα εκδηλώσεων, θα γίνεται κατά τη διάρκεια των πρώτων ωρών προβολή με ανάλογο περιεχόμενο.
Θα απλωθεί ένα μεγάλο άσπρο χαρτί-επιφάνεια όπου ο καθένας μας θα μπορεί να γράψει στίχους που θέλει.
Στα ταμπλό της εισόδου αφίσες και υλικό για την ποίηση.

Ελπίζουμε να ξεχαστείτε και να πάρετε λίγα κομμάτια ποίησης σπίτι!

ΥΓ. Η 21η Μαρτίου είναι και παγκόσμια μέρα ενάντια στο ρατσισμό. Για το θέμα αυτό σε αυριανό post.

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Accessibility by WAH